Naboo/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Naboo
Astrografia
Region: Środkowe Rubieże
Sektor: Chommell
Układ: System Naboo
Gwiazda: Naboo
Księżyce:
Współrzędne: O-17
Długość dnia: 26h
Długość roku: 312 dni
Geografia
Typ: Skalista
Średnica: 12 120 km
Atmosfera: Tlenowa
Klimat: Umiarkowany
Grawitacja: Standardowa
Dominujący krajobraz:
  • Równiny
  • lasy
  • bagna
  • jeziora
Woda: 85%
Ważne miejsca:
Społeczeństwo i inne
Języki:
Rząd: Demokratyczny
Ludność: 600 000 000
Struktura demograficzna:
Główne miasta:
Import:
  • Technologia
  • Produkty spożywcze
Eksport:
  • Sztuka
  • Kultura
Przynależność:




Naboo to mała planeta położona w Środkowych Rubieżach. Orbitowały wokół niej trzy księżyce - Ohma-D'un, Rori i Tasia. Świat był zamieszkany przez dwie inteligentne rasy: Gungan i ludzi.

Flora i krajobraz

Kraina Jezior.

Krajobraz planety w większości stanowiły rozległe trawiaste równiny. Oprócz nich można było znaleźć tu góry. W wielu miejscach znajdowały się zbiorniki wodne: morza, jeziora, rzeki. Tereny zamieszkane przez Gungan pokryte był lasami liściastymi i rozległymi bagnami. W samych morskich głębinach przez tysiące lat wykształciły się korytarze i podwodne jaskinie.

Fauna

Większą część zwierząt mieszkających na Naboo stanowiły potwory morskie albo stworzenia hodowane przez Gungan.

  • Shaak - czworonożne, stadne, roślinożerne zwierze wypasane przez Gungan na łąkach Naboo.
  • Szponiasta ryba colo - potwory z głębin zwane również szponiastymi rybami.
  • Potwór morski sando - osiągający niewyobrażalne rozmiary około 200 metrów ssak wodno-lądowy.
  • Fambaa - największe z hodowanych przez Gungan zwierząt. Stworzenie typowo juczne wykorzystywane do transportu.
  • Morski zabójca opee - pół-ryba, pół-skorupiak jeden z największych potworów morskich żyjących w głębinach Naboo.
  • Kaadu - duże wodne stworzenia służące jako wierzchowca.
  • Twirrl - drapieżne ssaki przypominające nietoperza.

Władza i reprezentanci w Senacie

Władzę nad planetą sprawował król lub królowa wybierany w globalnym głosowaniu.[1] Najbardziej znanymi władcami byli:

Reprezentantem Naboo w Senacie był człowiek pochodzący z tej planety, który jednocześnie reprezentował cały sektor Chommell. Dopiero od 32 BBY swego przedstawiciela nazywanego ambasadorem uzyskali Gunganie. Bardziej znanymi senatorami z Naboo byli:

Demografia

Architektura Theed.

Większa część mieszkańców planety osiedlała się w dużych miastach. Większymi miastami były:

  • Theed - Stolica i jedno z największych miast na Naboo. Całe zabudowane w charakterystyczny sposób z żółtawego kamienia. Domy przykrywały zielonkawe, koliste dachy. Wszystkie drogi i deptaki wyłożone były tym samym kruszcem co ściany budynków. Ozdabiane licznymi fontannami i poprzecinane kanałami miasto w wielu miejscach zdobiła roślinność. Zbudowane z przepychem było godną wizytówką planety.
Otoh Gunga.
  • Otoh Gunga - ukryte pod wodą miasto Gungan. Stolica tej rasy położona dziesiątki metrów pod powierzchnią wody była przez tysiące lat odizolowana od reszty planety. Podczas ataku Federacji Handlowej mieszkańcy zostali zmuszeni do ucieczki ze swej stolicy. Zbudowane z hydrostatycznych bąbli zapewniało odosobnienie i świetną kryjówkę dla ziemnowodnej rasy.

Historia

Inwazja

Zobacz główny artykuł: Inwazja na Naboo.

Bezpośrednią przyczyną inwazji było wprowadzenie przez Senat uchwały o opodatkowaniu szlaków handlowych. Godziło to w interesy konsorcjów handlowych z Federacją na czele i wywołało liczne protesty. Wicekról Federacji Handlowej, Nute Gunray, zdecydował się wyrazić swój sprzeciw, urządzając zbrojną blokadę planety Naboo. Miał ku temu środki; Federacja już od dłuższego czasu prowadziła zbrojenia i wyposażała swoje krążowniki w najnowocześniejszą broń, pod pretekstem ochrony przed piratami. W tym samym celu zamówiła również armię droidów bojowych. Było to więcej, niż potrzeba, by przeprowadzić blokadę pojedynczej planety.

Nute Gunray, należący do tchórzliwej z natury rasy Neimoidian, zdecydował się na tak radykalne posunięcie za namową Mrocznego Lorda Sithów, Dartha Sidiousa. To on odpowiadał również za wybór celu blokady oraz przekonał wicekróla do zakrojonej na szeroką skalę inwazji. Gwarantował również, że Senat nie wyciągnie żadnych konsekwencji z tego tytułu. Gunray przystał na to wiedząc, że Sidious nie rzuca słów na wiatr (wcześniej pomógł on wicekrólowi zdobyć wyższą pozycję w Federacji), zrobił to jednak również w znacznej mierze ze strachu.

Armia droidów szykująca się do bitwy z Gunganami.

Inwazja miała wzmocnić pozycję Sidiousa w Senacie, który jako senator Palpatine z Naboo planował objąć funkcję Najwyższego Kanclerza. Współczucie z powodu ciemiężonej i zniewolonej ojczyzny miało przysporzyć mu sympatyków i przełożyć się na poparcie podczas ewentualnego głosowania nad wyborem nowego kanclerza. Warto zauważyć, że Palpatine był jednym z głównych pomysłodawców opodatkowania szlaków handlowych, które popchnęło Federację do rozpoczęcia blokady Naboo.

Zgodnie z obietnicami Sidiousa, kwestie proceduralne uniemożliwiły Senatowi natychmiastową reakcję na blokadę. Najwyższy Kanclerz Finis Valorum poprosił jednak Radę Jedi o wysłanie na pokład Saak'aka, statku flagowego Federacji, mediatorów, mających zażegnać kryzys i przywrócić spokój. Misję tę powierzono mistrzowi Qui-Gonowi Jinnowi i jego padawanowi, Obi-Wanowi Kenobiemu. Do negocjacji jednak nie doszło, gdyż Nute Gunray na polecenie Sidiousa rozkazał zabić dwójkę Jedi. Wymusiło to także przyspieszenie inwazji; barki desantowe C-9979, wypełnione po brzegi armią droidów dość szybko i sprawnie opanowały Naboo, wraz z jego stolicą, Theed. Zamiarem Nute'a Gunray'a było zmuszenie królowej Padmé Amidali, władczyni Naboo, do podpisania traktatu legalizującego inwazję i okupację. Królowej udało się jednak uciec przy pomocy Jinna i Kenobiego, i zbiec na Coruscant, gdzie szukała ona pomocy w Senacie. Widząc jednak dominację biurokracji i opieszałość władz Republiki, Amidala zdecydowała się wrócić na Naboo i własnymi siłami wyzwolić planetę spod jarzma Federacji.

AAT Federacji ruszają w bój.

Królowa Amidala zdecydowała się na śmiały i ryzykowny plan odbicia planety z rąk Federacji. Jego głównym celem było pojmanie wicekróla Gunray'a i zmuszenie go do odwołania okupujących Naboo droidów bojowych. W tym celu oddział dowodzony przez Amidalę i dowódcę Straży Pałacowej, kapitana Panakę, miała przedrzeć się do pałacu Theed i dotrzeć do sali tronowej, w której rezydował Nute Gunray i jego doradca, Rune Haako. Ów niewielki oddział szturmowy miała wspierać grupa byłych członków sił bezpieczeństwa Naboo, formułujących podziemny ruch oporu przeciwko okupantowi.

Aby oddział Amidali i Panaki mógł się przedrzeć, trzeba było urządzić dywersję, która odciągnęłaby stacjonującą w Theed armię Federacji. Zadania tego miała się podjąć Wielka Armia Gungan, rdzennych mieszkańców Naboo. Królowa Amidala, dzięki pomocy Gunganina, Jar Jar Binksa, nakłoniła ich przywódcę, Bossa Nassa, do współpracy; Gunganie bowiem również wiele wycierpieli z rąk Federacji Handlowej. Ich armia miała, zatem odciągnąć oddziały droidów z Theed, by grupa Amidali i Panaki mogła się prześlizgnąć.

Atak na stację sterowania droidami.

Otwarta bitwa z armią Federacji Handlowej niosła jednak ze sobą ryzyko śmierci wielu Gungan. By je ograniczyć, postanowiono, że grupa towarzyszących Amidali pilotów porwie podczas szturmu na pałac eskadrę myśliwców N-1, której zadaniem będzie atak na stacjonujący na orbicie okręt dowodzenia droidami, którego zniszczenie unieszkodliwi walczącą z Gunganami armię.

Wielka Armia Gungan, zgodnie z założeniami planu bitwy, wyciągnęła na przedpola Theed stacjonującą w mieście armię droidów. Oddziały, dowodzone przez kapitana Tarpalsa i świeżo mianowanego generała Jar Jar Binksa, wyposażone zostały w tarcze energetyczne oraz generatory pól, przenoszone przez juczne fambyy; wszystko w celu jak najdłuższego utrzymania się w polu. Armia droidów, dowodzona przez obdarzonego świadomością OOM-9, składała się głównie z szeregowych droidów bojowych, acz w jej skład wchodziły również droideki, czołgi AAT oraz transportery MTT. Po intensywnym ostrzale chronionych polami siłowymi Gungan, OOM-9 wysłał do walki piechotę, której głównym celem było zniszczenie generatorów pól i zdziesiątkowanie przeciwnika. Wraz z przejściem przez linię pól energetycznych, droidy bojowe przystąpiły do realizacji tego zadania, w dość krótkim czasie zdejmując wszystkie pola siłowe Gungan. Tarpals i Binks wydali wtedy rozkaz do odwrotu, jednak szarżująca armia Federacji miała nad nimi ogromną przewagę i wkrótce zatryumfowała na przedpolach Theed, co zmusiło generała Binksa do poddania się. Sytuację jednak zmieniło diametralnie zniszczenie okrętu dowodzenia droidami, co unieruchomiło je i pozwoliło Gunganom przejąć inicjatywę nad wyłączonym z walki przeciwnikiem.

Wybuch stacji.

Grupy dowodzone przez Panakę i Amidalę dostały się na teren pałacu dwiema różnymi drogami, by po zniszczeniu pozostawionego na straży czołgu AAT przedrzeć się w asyście Qui-Gona Jinna i Obi-Wana Kenobiego do hangarów. Tam piloci przejęli myśliwce N-1 i ruszyli w przestrzeń, by zniszczyć okręt dowodzenia droidów, Amidala natomiast chciała przejść wyżej, do sali tronowej, jednak drogę zastąpił jej i jej ludziom lord Sithów, Darth Maul, przysłany na Naboo przez swojego mistrza, by dopilnować pochwycenia królowej. Jedi związali go jednak walką i przenieśli ją do pomieszczeń reaktora pałacu, gdzie z ręki Dartha Maula zginął Qui-Gon Jinn. Obi-Wan Kenobi zdołał jednak samodzielnie pokonać Lorda Sithów, przepoławiając go na pół. W międzyczasie Amidala i Panaka zdołali dostać się do hollu prowadzącego do sali tronowej, jednak zostali pochwyceni przez droideki i musieli złożyć broń. Droidy przyprowadziły ich przed oblicze Gunray'a, który chciał zmusić Amidalę do podpisania traktatu, jednak z opresji ocaliła ją Sabé, pozorantka Amidali, którą wicekról wziął za prawdziwą królową i rozkazał droidom pochwycenie jej, co dało prawdziwej Amidali czas na sięgnięcie po ukrytą w tronie broń i przeważenie szali zwycięstwa na swoją stronę. Gunray i Haako zostali pojmani i zmuszeni do wycofania się z okupacji Naboo.

Myśliwce N-1 pod dowództwem najbardziej doświadczonego pilota, jaki towarzyszył królowej, Rica Olie, uformowały Eskadrę Bravo i ruszyły przeciwko okrętowi dowodzenia droidów, Saak'ak, którym dowodził Neimoidianin, Daultay Dofine. Szybko się jednak okazało, że tarcze frachtowca Federacji są zbyt silne, by mogły zostać spenetrowane, a w dodatku Saak'ak wysłał przeciwko myśliwcom Naboo chmarę droidów-myśliwców produkcji Xi Char, Eskadra Bravo musiała, więc walczyć z przeważającym liczebnie przeciwnikiem. Pomoc nadeszła nieoczekiwanie ze strony Anakina Skywalkera, dziewięcioletniego chłopca, pozostającego pod opieką Qui-Gona Jinna. Mistrz Jedi kazał mu się ukryć w kokpicie myśliwca w hangarze, co chłopak potraktował dość literalnie i uruchamiając go, by zestrzelić zagrażające oddziałowi Amidali droideki, niechcący wyleciał nim na pole bitwy na orbicie. Tam, korzystając ze wszystkiego, czego się nauczył jako pilot poda, rzucił się do walki, jednak w pewnym momencie jego myśliwiec został trafiony i Anakin był zmuszony lądować awaryjnie w hangarze Saak'aka. Tam odpalił przypadkowo dwie torpedy protonowe, które reaktor, wywołując reakcję łańcuchową, a w konsekwencji zniszczenie statku Anakinowi udało się uciec, a wskutek zniszczenia okrętu dowodzenia droidami wszystkie maszyny uległy dezaktywacji. [2] [3]

Pokój w Theed.

Bitwę o Naboo zwykło się określać mianem początku końca Republiki, bowiem to ona zapoczątkowała wydarzenia, które zaowocowały później wojnami klonów, a w konsekwencji powstaniem Imperium. To królowa Amidala zgłosiła wotum nieufności wobec kanclerza Valoruma, a okupacja Naboo zadecydowała o wstąpieniu na ten urząd senatora Palpatine'a, który wiele lat później miał się ogłosić imperatorem. Ponadto wskutek porażki na Naboo Federacja Handlowa straciła wiele ze swoich przywilejów, zaś sam Nute Gunray miał potem cztery procesy w Sądzie Najwyższym Republiki, chociaż cały czas pozostawał wicekrólem Federacji. Wskutek wydarzeń na Naboo Anakin Skywalker został przyjęty do Zakonu Jedi, a Amidala i Boss Nass zawarli pokój pomiędzy zwaśnionymi do tej pory rasami zamieszkującymi Naboo i podjęli oficjalną współpracę, czego echem było wspólne wystąpienie przeciwko Imperium 36 lat później. [4]

Kryzys Separatystów

Kosmoport w Theed.

Kiedy wzmógł się ruch Separatystów Naboo otwarcie przyjmowało uchodźców z pokrzywdzonych przez Konfederację planet. Spowodowało to ogromne cięcia w branży górniczej. Niezadowoleni górnicy mieli żal do królowej Jamilli i zwrócili się o pomoc do Senatu. Początkowo senator Amidala chciała się trzymać na uboczu konfliktu jednak było to niemożliwe po okupacji jej biura na Coruscant. [5]

W 22 BBY w stolicy Republiki doszło do zamachu na życie pani senator. Dzięki przeczuciu szefa ochrony kapitana Typho Amidala nie zginęła, gdyż zamiast niej poleciała jej służka Cordé. Kanclerz w porozumieniu z Radą Jedi zdecydował, żeby kobieta wróciła na Naboo. W eskorcie Anakina Skywalkera poleciała cywilnym statkiem do Theed. Następnie oboje ukryli się w Krainie Jezior. Tam rozkwitło zakazane uczucie między Skywalkerem i Amidalą. Po kilku dniach pobytu opuścili planetę, bo młody Jedi miał przeczucie i udał się na Tatooine, by ratować matkę. Oboje wrócili na Naboo po bitwie o Geonosis i wzięli w tajemnicy ślub. [6][7]

Wojny klonów

Wirus Błękitnego Cienia

Zobacz główny artykuł: Wirus Błękitnego Cienia.

Podejrzewany o niestabilność emocjonalną doktor Nuvo Vindi uzyskał niezbędne fundusze na rozwój swoich badań ze strony hrabiego Dooku. Laboratorium w najwyższej tajemnicy wzniesiono na bagnach Naboo. Zadaniem uczonego było nie tylko odtworzenie wirusa, lecz także usprawnienie go tak, by rozprzestrzeniał się również drogą powietrzną, a nie tylko wodną, jak dotychczas. Później miał go po prostu wypuścić na wolność: dzięki temu siły Republiki zostałyby zdziesiątkowane, po czym wojska Separatystów, na które składały się niemal wyłącznie siłą rzeczy niewrażliwe na WBC droidy, bez trudu odniosłyby zwycięstwo. Sam Vindi postawił sobie za cel zniszczenie istot organicznych, które wywołały całą wojnę.

Martwe shaaki po wypiciu zatrutej wody

Podziemny kompleks został jednak odkryty przez Jar Jara Binksa i Padmé Amidalę, którzy stali się świadkami narodzin wirusa zdolnego podróżować w atmosferze. Kilka godzin później na laboratorium natarły siły Republiki, dowodzone przez Anakina Skywalkera, Obi-Wana Kenobiego i Ahsokę Tano. Bomby, które miały posłużyć do uwolnienia groźnej choroby, zostały dezaktywowane dzięki staraniom klonów-saperów, a ich twórca aresztowany.[8] [9] Mimo to jeden z prywatnych droidów doktora zdołał ocalić ostatnią fiolkę z wirusem, umieścić ją w jednej z bomb i zdetonować. Pancerne grodzie zdołały odciąć podziemne korytarze od świata zewnętrznego, razem jednak z grupą klonów, Tano, Amidalą (wszyscy oni zostali zainfekowani), Binksem i resztką droidów, które przystąpiły do realizacji planu awaryjnego: przedarcia się przez zapory i pozwolenia wirusowi na dokończenie dzieła, które zaczął w laboratorium.

Mimo osłabiającej ich choroby, więźniowie zdołali zlikwidować wszystkie maszyny. Skywalker i Kenobi tymczasem wyruszyli na Iego, by zdobyć świeżo odkryte lekarstwo na, wydawałoby się, nieuleczalną zarazę: korzeń Reeksa. Ich misja zakończyła się powodzeniem, wszyscy zainfekowani zostali wydobyci z kompleksu i uleczeni, a wirus z powrotem unieszkodliwiony.[10]

Dzieci Mocy

Ahsoka aresztuje Bane'a.

Jakiś czas później Darth Sidious miał zamiar zebrać dzieci czułe na Moc z całej galaktyki na wulkanicznej planecie Mustafar, a następnie wyszkolić je na Sithów. Jednym z tych dzieci była Gunganka, Roo-Roo Page. Jedi bez holokronu mieli problemy z odnalezieniem dzieci. Jednak dzięki medytacji Yody, Mace'a Windu, Obi-Wana Kenobiego i Anakina Skywalkera. Pierwszym dzieckiem wykrytym w toku medytacji był Rodianin Wee Dunn. Kenobi szybko poleciał na Rodię lecz spóźnił się. Wysłany po dziecko Cad Bane uciekł. Rada Jedi chcąc zapobiec kolejnym takim sytuacjom wysłała na Naboo Anakina Skywalkera i jego padawankę Ahsokę Tano. Skywalker i Tano zastawili pułapkę na Bane'a. Duros znowu podając się za Jedi przybył do gungańskiego miasta, by zabrać Roo-Roo na Mustafar. Anakin i Ahsoka wraz z matką młodej Gunganki podłożyli do kołyski zawiniątko, które udawało ciało Page. Kiedy Bane pochylił się nad kołyską, by wziąć dziecko zobaczył ostrza miecza świetlnego Ahsoki. Za pomocą liny wyrwał jej miecz. Dzięki butom repulsorowym rozpoczął ucieczkę. Jednak za nogi chwycił go Skywalker i ściągnął go z powrotem na ziemie. Bane został aresztowany, a Roo-Roo mieszkała dalej ze swą mamą.[11]

Pogrzeb Padmé Amidali

Pogrzeb Padme Amidali.

Tuż po zakończeniu wojny na Naboo odbyła się wielka, lecz smutna uroczystość - pogrzeb senator Padme Amidali. Oprócz znanych osobistości tak jak liczni reprezentanci z Senatu w ostatniej drodze Amidali uczestniczyli również zwykli mieszkańcy Theed.

Pacyfikacja

Zobacz główny artykuł: Pacyfikacja Naboo.

Status quo utrzymywało się przez rok, do momentu, w którym Darth Vader odkrył, że na Naboo ukrywają się Jedi, którzy ocaleli z Wielkiej Czystki. Od razu wydał rozkaz egzekucji królowej Apailany pod zarzutem zdrady, wiedząc jednak, że Królewskie Siły Bezpieczeństwa Naboo opowie się po jej stronie, do wykonania rozkazu wysłał elitarny 501 Legion szturmowców. Wylądowali oni w środku Theed i związali ogniem pobliskich strażników, zabezpieczając teren. Pałac Theed był dobrze broniony; zarówno przez działa przeciwpiechotne, jak i czołgi repulsorowe AAC-1, jednak szturmowcy zdołali dostać się przez balkony, zabić strażników i przedrzeć wgłąb pałacu. Gdy udało im się zdezaktywować działa przeciwpiechotne, królowa Apailana, osłaniana przez grupę mistrzów Jedi i padawanów, podjęła próbę ucieczki. Jedi zostali jednak zdziesiątkowani i zabici przez przeważające siły szturmowców, zaś samą Apailanę zastrzelił jeden z imperialnych snajperów, przyczajony na pobliskim balkonie. Po śmierci królowej Straż Pałacowa zwątpiła w sens dalszej walki i złożyła broń.

Apailana i Jedi podczas bitwy.

Imperium uwięziło wszystkich walczących po stronie królowej i nikt już nigdy o nich nie usłyszał; zostali bowiem przetransportowani w miejsce budowy Gwiazdy Śmierci jako niewolnicy, mający wziąć udział w pracach nad jej konstrukcją. Tam też tam zginęli, biorąc udział w buncie na Gwieździe Śmierci. Do oficjalnej wiadomości podano, że pałac Theed został zaatakowany przez terrorystów, a 501. Legion został wysłany, by ich powstrzymać, nie zdołał jednak ocalić królowej. Kolejną władczynią została królowa Kylantha, cały czas jednak była marionetką w rękach Imperium. Straż Pałacową ograniczono do zaledwie kilku osób, będących osobistą ochroną królowej i niezdolnych w tej liczbie do wywołania jakiegokolwiek powstania. Pozostawiono też imperialny garnizon.[12]

Wyzwolenie

Zobacz główny artykuł: Wyzwolenie Naboo.

W 4 ABY po pokonaniu Imperium Galaktycznego przez Sojusz Rebeliantów w bitwie o Endor i śmierci Dartha Vadera oraz imperatora Palpatine'a na dziesiątkach planet wybuchły spontaniczne manifestacje radości i próby obalenia dotychczasowej władzy. Tak też się stało na Naboo, rodzinnej planecie Palpatine'a. Chociaż dotychczasowe władze były kontrolowane przez Imperium, to jednak w tajemnicy sympatyzowały z Rebelią i sprzyjały rozwijającemu się przez lata ruchowi oporu. Także kiedy nadarzyła się okazja, mieszkańcy Naboo wraz z Gunganami podjęli wspólnie walkę z lokalnym imperialnym garnizonem. Szczegółowe dane dotyczące tej bitwy nie są jednak znane.[4][13]

Przypisy

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Naboo/Legendy&oldid=485159”