Endor/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Ten artykuł dotyczy księżyca. Zobacz też: planetę o tej nazwie lub układ planetarny o tej nazwie.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Endor
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże
Sektor: Modell
Układ: Endor
Współrzędne: H-16
Długość dnia: 18 godzin
Długość roku: 402 dni
Geografia
Typ: Skalista
Średnica: 4 900 km
Atmosfera: Tlenowa[1]
Klimat: Umiarkowany[1]
Grawitacja: 85% standardowej
Dominujący krajobraz:
  • Lasy[1]
  • Góry
  • Sawanny
  • Pustynie
  • Jeziora
  • Rzeki
  • Morza
Woda: 8%
Ważne miejsca:
Społeczeństwo i inne
Języki:
Ludność: 30 000 000
Struktura demograficzna:
Przynależność:




Leśny księżyc Endora (często nazywany Endorem lub Księżycem Sanktuarium) był porośniętym gęstymi lasami księżycem, krążącym wokół gazowego giganta zwanego Endorem, położonym na krańcach Zewnętrznych Rubieży. Odegrał ważną rolę w końcowym okresie galaktycznej wojny domowej, gdyż miało tam miejsce ostateczne starcie pomiędzy siłami Sojuszu Rebeliantów i Imperium, które przeszło do historii jako bitwa o Endor.

Położenie

Leśny księżyc usytuowany był w dalekim rejonie Zewnętrznych Rubieży w sektorze Modell, z dala od jakichkolwiek szlaków handlowych czy zamieszkałych planet. Za sprawą wyjątkowo silnego przyciągania macierzystej planety i braku szczegółowych map tego rejonu, o powierzchnię księżyca rozbiło się wiele statków gwiezdnych, przez co niektórzy piloci i nawigatorzy określali go mianem cmentarzyska.[4]

Ukształtowanie terenu

Znaczną część powierzchni Endora porastały rozległe lasy wyjątkowo wysokich drzew, które za sprawą niewielkiej siły ciążenia panującej na księżycu, dorastały nawet do trzystu metrów wysokości.[5]

Kraniec leśnych ostępów kończył się na granicy urwiska Yawari. Jego prawie pionową ścianę przecinały otwory licznych jaskiń i tuneli. Ponad krawędzią urwiska rozpościerało się niegościnne pustkowie zwane pustynią Salma. Znajdowały się tu wypełnione kwaśną wodą źródła oraz pokryte zaschniętym mułem, dawno wyschnięte jeziora. Granicę pustyni stanowiły wysokie piaskowcowe wzgórza.[4]

Na zachód od terenów porośniętych dziewiczą puszczą, rozciągały się rozległe sawanny. Gdzieniegdzie, spośród traw, wystawały wierzchołki czarnych skał wulkanicznych. W oddali, patrząc ku horyzontowi, rozpościerał się ośnieżony łańcuch górski zwany Smoczym Grzbietem.[4]

Klimat, flora i fauna

Klimat i flora

Oś obrotu Endora była nachylona pod niewielkim kątem a okrążenia wokół planety regularne, co sprawiało, iż na księżycu panował wyjątkowo łagodny klimat. Mocno sprzyjało to rozwojowi flory i fauny.[5] W wilgotnych szczelinach, powstałych wśród konarów i pni gigantycznych drzew, wyrastało mnóstwo różnorodnych gatunków kwiatów. Najniższe poziomy lasu porastały rozległe gąszcze paproci, mchów i porostów. Na terenie pustyni Salma rosła niewielka ilość karłowatych krzewów. Bezkresne sawanny porastały wysokie trawy, jaskrawozielone w okresie wiosennych deszczów i brunatne w porze letnich skwarów.[4]

Fauna

Powierzchnię Endora zamieszkiwały gatunki zwierząt wszelakiej maści, niekiedy równie niezwykłe, co niebezpieczne. W ciemnych dziuplach i kikutach powalonych drzew żyły kusiciele - przypominające węgorze stworzenia pokryte grubą warstwą śluzu. Wabiły one ofiary za pomocą długich języków, zakończonych kosmatą naroślą, przypominającą jeden z miejscowych gatunków gryzoni. Inne z miejscowych gatunków fauny, porośnięte gęstą sierścią dzikowilki były wielkimi drapieżnikami wyposażonymi w ostre kły i długie, przypominające szable, pazury. Jaskinie wyżłobione w ścianach urwiska Yawari zamieszkiwały mięsożerne latające gady, zwane kondorosmokami, które posiadały długie, wytrzymałe błoniaste skrzydła, bystry wzrok i ostre kły z łatwością przebijające skórę ofiar.[4]

Mieszkańcy

Duloki

Zobacz główny artykuł: Duloki.

Duloki - wyjątkowo szczupłe dwunożne stworzenia, uznawane za dalekich krewnych Ewoków. Charakteryzowały się wielkimi uszami i zmierzwioną zieloną sierścią, w której schronienie znajdowały liczne pasożyty. Żyły na bagnach Leśnego księżyca.[6]

Ewoki

Zobacz główny artykuł: Ewoki.
Wioska Ewoków.

Ewoki - niewielkie, porośnięte gęstą sierścią istoty, które zamieszkiwały przeważnie wioski i osady wznoszone wśród wysokich, porastających powierzchnię Endora, drzew. W znaczący sposób przyczyniły się do zwycięstwa Sojuszu Rebeliantów nad Imperium, podczas walki toczonej na ich rodzinnym księżycu w 4 ABY.[6][1]

Goraksy

Zobacz główny artykuł: Goraksy.

Goraksy - olbrzymie, dorastające przeciętnie do trzydziestu metrów wysokości stworzenia, żyjące w jaskiniach wykutych w piaskowcowych wzgórzach, znajdujących się na granicy pustyni Salma. Uznawane za istoty obdarzone szczątkowym intelektem.[6][4]

Maruderzy

Zobacz główny artykuł: Maruderzy.

Maruderzy - gadopodobne humanoidalne istoty o wystających łukach brwiowych i przetłuszczonych włosach, wyrastających z policzków i czubka głowy. Trafiły na powierzchnię Endora w wyniku katastrofy ich statku gwiezdnego, którego nie potrafiły pilotować.[6][4]

Teeki

Zobacz główny artykuł: Teeki.

Teeki - niewielkie stworzenia, które posiadały bardzo szybką przemianę materii, co pozwalało im poruszać się z ogromną szybkością. Miały białą sierść, spiczaste uszy i paciorkowate oczy.[4]

Yuzzumowie

Zobacz główny artykuł: Yuzzumowie.

Yuzzumowie - istoty zamieszkujące endorańskie sawanny. Charakteryzowały się długimi, przypominającymi szczudła nogami, które pozwalały im poruszać się wśród wysokich traw. Prowadziły koczowniczy tryb życia.[6][4]

Historia

Zobacz główny artykuł: Bitwa o Endor.

W roku 27 BBY na Endorze doszło do spotkania łowczyni nagród Aurry Sing Reessa Kairna. Żyjący pod operacyjnie zmienioną tożsamością jako kobieta należąca do Zakonu Ffib został on przydzielony do zakonnej placówki znajdującej się na księżycu. Złożył on w ręce Sing zlecenie na trójkę zmiennokształtnych bliźniaków rasy Shi'ido, którzy przyjęli jego wcześniejszy wizerunek, a kiedy łowczyni wyeliminowała ich i powróciła na Endor, rozgryzła całą intrygę związaną z jego zmianą tożsamości i zabiła mężczyznę.[3]

Siły Imperium na Endorze

W okresie galaktycznej wojny domowej leśny księżyc służył Imperium Galaktycznemu jako baza sił wojskowych i technicznych, gdyż znajdował się tu generator, który utrzymywał pole siłowe drugiej Gwiazdy Śmierci. Podczas bitwy o Endor Ewoki pomogły rebeliantom zniszczyć przybywające na powierzchni wojska Imperium.[1]

Ciekawostki

  • Endor to biblijna miejscowość w Kanaanie, pochodziła z niej wiedźma, która wywołała królowi Saulowi ducha proroka Samuela.
  • Endor to także nazwa kontynentu, którego częścią jest Śródziemie znane z Hobbita i Władcy Pierścieni J. R. R. Tolkiena.

Przypisy

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Endora.
Zobacz kolekcję grafik dotyczących
miejsc na Endorze.