Zekk

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
 Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Zekk
Data i miejsce narodzin: 7 ABY, Ennth
Miejsce pochodzenia: Ennth
Rasa: Człowiek
Wzrost: 200 cm
Kolor włosów: Czarne
Kolor oczu: Zielone
Przynależność:
Profesja: Jedi




Zekk to czuły na Moc mężczyzna urodzony na planecie Ennth w 7 ABY. Jako młody chłopak zaprzyjaźnił się z Jainą i Jacenem Solo, ale wkrótce wstąpił do Akademii Ciemnej Strony i stał się Najciemniejszym Rycerzem. Udało mu się jednak zawrócić z tej drogi i rozpocząć szkolenie na Jedi w prakseum Jedi Luke'a Skywalkera.

Wraz z innymi członkami Zakonu walczył z pozagalaktycznymi Yuuzhan Vongami, którzy rozpoczęli inwazję i podbijali każdą planetę na ich drodze, nieubłaganie zbliżając się do Coruscant. W roku 27 ABY Zekk był jednym z członków grupy uderzeniowej Anakina Solo wysłanej w misję na światostatek Baanu Rass nad Myrkrem.

W czasie wojny rojów stał się Dwumyślnym. Brał także udział w wielu bitwach drugiej galaktycznej wojny domowej w roku 40 ABY.

Biografia

Młodość

W wieku 9 lat stracił rodziców w katastrofie naturalnej, nawiedzającej jego rodzinną planetę co 8 lat.

Peckhum zaopiekował się chłopcem i zabrał go na Coruscant, gdzie chłopiec zaprzyjaźnił się z Jainą i Jacenem Solo. Gdy jego przyjaciele przylecieli z prakseum Jedi na wakacje do rodziny, przyszli do niego razem z Lowbaccą i Tenel Ka. Po wspólnych wyprawach w głąb Coruscant, bliźnięta Solo zaprosiły Zekka na obiad dyplomatyczny, w którym miała wziąć udział ambasador planety Alfa Karnak.

W trakcie obiadu Zekk pomylił kwiatki z sałatką. Gdy tylko uczta dobiegła końca uciekł bez słowa. Błąkając się po Coruscant trafił na szukających kandydatów do Akademii Ciemnej Strony Tamith Kai, Garowyn i Vilasa, którzy ogłuszyli go i zabrali na stację Akademii. Okazało się bowiem, iż Zekk był wrażliwy na Moc. Początkowo był nastawiony buntowniczo w stosunku do władców Akademii Ciemnej Strony, jednak z czasem przyzwyczaił się i zapragnął nauczyć się władać Mocą, niekonieczne ze złych pobudek. Pomógł zwerbować Zagubionych i został protegowanym Brakissa. Nie mógł się jednak dogadać z Vilasem, z którym rywalizował cały czas. Z tego też powodu stoczyli ze sobą pojedynek na śmierć i życie, który Zekk wygrał, zdobywając tytuł Najciemniejszego Rycerza.

Najciemniejszy rycerz

Zekk po ciemnej stronie.

Jego pierwszym zadaniem było poprowadzenie ataku na Kashyyyk, skąd siły Akademii Ciemnej Strony ukradły komputery taktyczne. Tam też, po raz pierwszy jako Mroczny Jedi, spotkał Jainę, której kazał się trzymać z dala od Akademii na Yavinie 4. Po okrzykniętej sukcesem akcji, chociaż okupionej śmiercią Vonndy Ra i Garowyn, Akademia Ciemnej Strony udała się do układu Yavin, gdzie przypuściła atak na prakseum Jedi. Zekk objął dowództwo nad Mrocznymi Jedi, chociaż zastosowana taktyka opierała się na wyszukiwaniu pojedynczych Jedi i toczeniu z nimi indywidualnych pojedynków. W międzyczasie zauważył ostrzeliwany "Piorunochron" i poczuł żal, iż nie może nic zrobić, by go uratować. Wtedy też uratował Raynara Thula, którego uniósł w powietrze i cisnął w przybrzeżne błoto przepływającej w pobliżu rzeki, wyrywając go spod ostrzy mieczy świetlnych swoich Mrocznych Jedi.

Nawrócenie

Pod koniec dnia, gdy bitwa już dogasała, został sam. Sponiewierany dotarł w końcu do pustej świątyni i przeczuwając, że niedługo nastąpi wybuch, zagrodził drogę ściągającym po zwycięskiej bitwie Jedi. Z tłumu wystąpiła Jaina, która chciała go nawrócić na jasną stronę Mocy, jednak Zekk się opierał, przekonany o ostateczności swojego wyboru. Wkrótce też nastąpił wybuch, a spadające kamienie i gruz przygniotły chłopca. Następnego dnia, razem z Tenel Ka, Lowbaccą, Peckhumem, Jainą i Jacenem został zabrany na GemDiver, gdzie jego rany fizyczne zostały uleczone w zbiorniku bacty.

Dalsze życie

Zekk bał się paść ponownie w objęcia ciemnej strony Mocy, dlatego też po wyzdrowieniu udał się na Ennth, pomimo propozycji pozostania w Prakseum, gdzie mógłby zgłębiać jasną stronę. Przybył na swoją planetę akurat w trakcie trwającego kataklizmu. Postanowił zostać łowcą nagród.

Być może chciała tak Moc, możliwe, że zawdzięczał to szczęściu, ale zlecenia Zekka zawsze wydawały się łączyć z Bornanem Thulem. O mało nie przypłacił ich życiem po kilku spotkaniach z Bobą Fettem, którym okazała się być Ailyn Vel w przebraniu. Poinformował o tym swoich przyjaciół z Akademii, Jainę, Jacena, Lowbaccę Tenel Ka i Raynara Thula. Razem powstrzymali Sojusz Różnorodności. Wtedy też Zekk znalazł w sobie wystarczająco dużo wiary by zacząć szkolić się na Jedi.

Z początku Zekk napotykał trudności, jednak Luke Skywalker zasugerował mu by zaczął od używania Mocy w sposób dla niego znajomy. Zekk wygrał Wyścigi Łamaczy Blokad na Ord Mantell. Tam też spotkali Anję Gallandro i zostali wplątani w odrodzenie Czarnego Słońca.

Wojna z Yuuzhan Vongami

Zekk i Jaina.

Gdy na galaktykę najechali Yuuzhanie, Zekk początkowo działał jako obserwator Zakonu, monitorując postępy inwazji przybyszów, a także pomagał w ewakuacji uchodźców.

Dwa lata po rozpoczęciu inwazji wszedł w skład grupy uderzeniowej wysłanej na Myrkr w celu zlikwidowania zagrożenia, jakim były hodowane przez Yuuzhan voxyny. W trakcie działań zespół uwolnił dwójkę Mroczny Jedi, Welka i Lomi Plo. Mimo to miał co do nich wątpliwości. Potwierdziły się one, gdy oboje uciekli na pokładzie Tachyon Fliera, którym zespół zamierzał uciec. Porwali przy okazji rannego Raynara Thula i M-TD.

Gdy młodzi Jedi udali się na Hapes, Zekk mógł tylko patrzeć, jak Jaina stacza się powoli w ciemność. Wiedział, że próba zawrócenia jej z tej ścieżki mogła skutkować czymś wręcz przeciwnym. Udał się później z całą grupą na Borleias, gdzie brał udział w bitwie.

Na rok przed końcem wojny Zekk został oficjalnie mianowany rycerzem Jedi. Wziął wkrótce potem udział w zwycięskiej bitwie o Ebaq IX, podobnie jak inni nowo mianowani Jedi. W rozstrzygającej bitwie wziął udział na sekotańskim statku, próbując nie dopuścić do skażenia Zonamy Sekot Alphą Red na zlecenie Nasa Choki.

Mroczne Gniazdo

Pięć lat po pokonaniu Yuuzhan Vongów przez Sojusz Galaktyczny, Zekk zaangażował się w konflikt pomiędzy Chissami a Killikami. Podobnie jak inni Jedi, którzy ocaleli z misji na Myrkr, udał się w Nieznane Regiony w odpowiedzi na zew Mocy. Tam też odkryli, że Raynarowi udało się przeżyć. Zekk i Jaina długo przebywali wśród Killików, zostając ostatecznie Dwumyślnymi. Dzięki temu oboje zawiązali ze sobą umysłową więź, tak bliską, że Zekk rozwinął w stosunku do Jaggeda Fela podobne uczucia, co Jaina.

Dzięki pomocy Tenel Ka i Floty Hapańskiej pomogli Killikom w obronie Qoribu przed Chissami. Później pomogli wytropić piratów szmuglujących czarną membrozję na krótko przed rozpoczęciem wojny rojów. Zekk razem z Jacenem, Jainą, Tahiri, Lowbaccą i Tesarem udali się na terytorium Chissów i myśląc, iż Chissowie są wrogami, zniszczyli ich bazę. Odkryli później, że zostali oszukani przez Jacena. Gdy Luke Skywalker zwołał Konklawe Jedi na Ossusie, Zekk z Jainą pozostali z Killikami by pomóc im w walkach z Chissami w bitwie o Tenupe. Musieli pracować razem ze zdrajczynią, Alemą Rar, by zniszczyć broń Chissów przeciwko Killikom, pasożyty.

Pod koniec wojny rojów oboje zostali uratowani ze schronu na Tenupe i wywiezieni na pokładzie Millennium Falcona, w którym się ukryli. Gdy wojna dobiegała końca, oboje dochodzili do siebie w szpitalu i martwili się o Jaga Fela. I chociaż zostali "rozłączeni", część nabytej więzi pozostała.

Oboje później zaprzeczali, by cokolwiek ich łączyło, jednak otaczający ich przyjaciele widzieli co innego.

Druga galaktyczna wojna domowa

W 40 ABY Zekk i Jaina wciąż byli blisko. Solo traktowała ich znajomość jako przyjaźń lecz jej ojciec, Han, dopatrywał się oszustwa w działaniach Zekka. Starszy Solo często okazywał niechęć wobec mężczyzny.

Jakiś czas później dowództwo Sojuszu Galaktycznego dowiedziało się o niepodległościowych działaniach Korelian. Mieszkańcy układu Koreliańskiego rozpoczęli potajemną budowę floty uderzeniowej oraz prace mające na celu ponowne uruchomienie stacji Centerpoint. W związku z tymi doniesieniami opracowano plan, który nazwano operacją Okrążenie. Plan ten polegał na zastraszeniu zbuntowanych Korelian i nawróceniu ich na przyjazne relacje z Sojuszem.

Oprócz głównego celu, opracowano liczne poboczne zadania. Zekk otrzymał przydział do grupy Purella, w skład, której wchodzili także Jaina Solo, Thann Mithric i Kolir Hu'lya. Dostali oni za zadanie odnalezienie i porwanie pani premier Pięciu Światów, Aidel Saxan.

Po wylądowaniu na Korelii, w Koronecie, Jedi zastawili pułapkę na konwój, w którym miała być Aidel Saxan. Gdy pojazdy znalazły się w ich zasięgu, Zekk wskoczył na pojazd pani premier i wyciął dziurę w jego dachu by porwać kobietę. Gdy wskoczył do środka został "przywitany" przez dwa droidy bojowe typu ZYV. Wyczuwając zagrożenie Jedi pospiesznie opuścił pojazd. Mimo szybkiej reakcji, Zekk został ranny w eksplozji śmigacza-pułapki.

Mistrz stracił przytomność. Jego upadek zauważyła Kolir. Bothanka chciała powstrzymać jego upadek za pomocą Mocy lecz przeszkodził jej w tym atak droida. Od śmierci uratowała Zekka, Jaina która w porę zauważyła niepowodzenie Kolir.

Gdy Zekk odzyskał przytomność jego towarzysze skończyli walkę z droidami typu ZYV. Mistrz Jedi pogrążył się w transie leczniczym, by uleczyć swoje obrażenia. Po jakimś czasie Jedi wrócili na Coruscant.

Minęło kilka dni, a zwaśnione strony zgodziły się na przeprowadzenie pokojowych rozmów. Zekk oraz kilku innych Jedi został wysłany na stację Toryaz by sprawować pieczę nad delegatami. Podczas jednej z nocy przeprowadzono zamach na uczestników spotkania. Zekk oraz Jaina dostali rozkaz odnalezienia wszelkich możliwych dowodów. Zekk i Jaina, przy pomocy Wedge'a Antillesa i Tycho Celchu, znaleźli tajemniczą plecionkę pozostawioną w jednej ze śluz stacji oraz dowiedzieli się, że dowódca placówki Siron Tawaler został zamordowany i wyrzucony w próżnię.

Po przedstawieniu raportu mistrzowi Skywalkerowi, Jaina i Zekk zostali wysłani na Tralusa by objąć dowodzenie nad Eskadrą Hardpoint. Po ich przybyciu na powierzchnię planety zauważyli niezorganizowanie w szeregach pilotów. Zekk wydając kilka prostych rozkazów zaprowadził dyscyplinę.

W niedługim czasie miała miejsce bitwa o Tralus, w której siły Sojuszu poniosły klęskę. Zekk wraz z resztą wojsk wycofał się z odbitej planety[1].

Przypisy

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Zekk&oldid=472035”