Janks

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Mroczne czasy 18: Wyjście z głuszy, część 1.

Janks
Rasa: Phindianin[1]
Kolor oczu: Żółte[1]
Przynależność: Załoga Uhumele[1]




Janks był Phindianinem będącym członkiem załogi Uhumele. Z nieznanych przyczyn dołączył do załogi Schurk-Herena. Został pomocnikem Ratty'ego, znanego bardziej jako Meekerdin-maa.

W roku 19 BBY na Uhumele przybyli Dass Jennir i Bomo Greenbark z zamiarem odnalezienia żony i córki tego drugiego. Gdy Dass zabił mordercę córki Boma, ten wyjawił załodze, że Jennir jest Jedi. W rezultacie towarzysze odwrócili się od niego pozostawiając go samemu sobie.

Na Pizkoss znalazł jakąś ciekawą informację, jednak nie zdołał jej przekazać, gdyż został schwytany przez szturmowców.

Biografia

Członek załogi Uhumele

Jeszcze mechanik Meekerdin-maa i jego pomocnik Jank.[1]
Schurk-Heren.

W roku 19 BBY Janks wraz z resztą załogi Uhumele utknął na Nowym Plymptonie, gdy siły Imperium schwytały ocalałych nosauriańskich uchodźców i uniemożliwiły odlot z planety.[1]

Janks

Następnego wieczora, gdy Crys wyszła ze statku, rzucili się na nią jeden człowiek i Nosauranin. Siła uderzenia wepchnęła całą trójkę do wnętrza Uhumele. Pozostali członkowie załogi wymierzyli broń do intruzów, przez co ci wypuścili Taanzer. Ta uderzyła mężczyznę w twarz i podbiegła do reszty towarzyszy. Heren powstrzymał jednak swych kompanów przed zastrzeleniem nieznajomych, gdyż mogło się to skończyć zwróceniem uwagi imperialnych funkcjonariuszy. Yarkora przestawił im swoją załogę, po czym zapytał ich o imiona. Blondwłosy mężczyzna przedstawił siebie i swego nosauriańskiego towarzysza. Wyjawił też, że są ocalałymi z bitwy o Przełęcz Toporka. Ratty zaczął drążyć temat, jednak Heren zaraz go uciszył. Gdy Jennir chciał powiedzieć, po co przyszli, wzburzony Bomo wyrzucił z siebie całą prawdę. Spytał ich, czy mogliby zabrać ich na Sullust. Po chwilowej ciszy Heren wyjawił, że nosauriańscy cywile zostali schwytani i zabrani na największy targ niewolników w galaktyceOrvax IV.[1]

Następnego dnia Crys dowiedziała się od załogi Gambit Rafe, że imperialni przeszukują każdy statek w kosmoporcie. Heren zebrał załogę w swoim gabinecie i zaczął się z nimi naradzać, co mają zrobić. Ko Vakier zasugerował, by walczyć z imperialnymi i uciec z planety. Spotkało się to z poparciem Taanzer i sprzeciwem Jennira, który twierdził, że zostaną zniszczeni, nim dotrą do górnych warstw atmosfery. Janks spytał go, czy chce siedzieć i pozwolić na przeszukanie statku. Wtedy Bomo zganił go, twierdząc, ze Dass ma inny plan, nazywając Jennira generałem. Wtedy mężczyzna przedstawił swój plan. Polegał on na tym, by nakłonić kapitanów innych statków do startu w tym samym czasie, co by pozwoliło na obezwładnienie imperialnej obrony i stworzenia okazji do równej walki. Smarkul zakwestionował ten plan, twierdząc, że załoga Valance powie wszystko imperialnym, żeby im się przypodobać i odlecieć z planety. Z jego słowami zgodziła się Crys. W związku z tym Jennir ukradł myśliwiec typu V zniszczył Valance. Silniki Uhumele nie były jednak do końca sprawne, więc Ratty kazał Janksowi je naprawić.[2]

Janks naEsseles.

Po ucieczce z Nowego Plymptona Janks i Mezgraf przygotowali kolację dla reszty załogi. W trakcie posiłku Togorianin powiedział dwóm nowym członkom załogi o Orvaksie IV, nazywając je piekłem galaktyki i o traktowaniu niewolników na tej planecie.[2]

Po jakimś czasie na statek wrócili Ko Vakier, Mezgraf, Bomo i Ratty bez Jennira, który poszedł poszukiwać handlarza niewolników, który sprzedał córkę Nosaurianina. W czasie poszukiwań Dassa Greenbark chciał uciec z statku, ale Janks i Ratty, z pomocą Crys i Herena zmusili go do zostania.[3]

Po powrocie Jennira Phindianin pogratulował mu dobrze wykonanego zadania. Mezgraf poradził mu jednak, by zostawili go w spokoju.[3]

Po wylądowaniu w Calamar, stolicy Esseles, załoga znalazła restaurację, w której zjadła wystawny posiłek. W międzyczasie Dass znalazł informację o człowieku, który kupił córkę Boma. Człowiek nazywał się Dezono Qua i był jedynym spadkobiercą bogatego rodu. Jennir zasugerował załodze, że on i Bomo zajmą się infiltracją rezydencji. Jednak towarzysze, zobowiązani wcześniejszymi obietnicami, odmówili i pragnęli pomóc im odbić Resę. Gdy wszyscy członkowie załogi zgłosili swoją pomoc, Smarkul spojrzał dziwnie na Janksa, twierdząc spojrzeniem, że jest tchórzliwy. Ku zdziwieniu wszystkich Phindianin zaoferował swą pomoc.[4]

Kiedy towarzysze wylądowali na lądowisku rezydencji, Janks wraz z Ratty'm i Bomem pobiegł dezaktywować droidy ochroniarskie IG. W czasie, gdy Greenbark i Meekerdin-maa podkładali ładunki dezaktywujące, Janks niszczył droidy, które się zbliżały. Po krótkim czasie ładunek został włączony. Po dezaktywowaniu droidów Bomo wraz z Ratty'm i Janksem wpadł do sali tronowej, niszcząc E-10, który nie chciał wyjawić, gdzie jest Resa. Pobiegli więc na lądowisko, gdzie Jennir przyparł do muru bezbronnego Qua. Wiedząc, że niż już nie uratuje go od śmierci, Dezono powiedział, że zabił i zjadł córkę Nosaurianina. Rozgoryczony Jennir zabił go, oddając w jego kierunku serię strzałów z blastera. Pozbawiony możliwości zemsty Bomo wyjawił załodze, że Das jest Jedi. W rezultacie towarzysze zostawili Jennira samemu sobie.[4]

W czasie, gdy Mezgraf chciał przekonać Herena, by wrócili po Jennira, Ratty wraz z Janksem i Ko Vakierem pocieszali Boma po stracie córki.[4]

Schwytanie

Przepraszam… Imperialni złapali Janksa. Sami ledwie uciekliśmy.
Rozumiem, Meekerdin-maa. To nie wasza wina.
Co się z nim stanie?
Nie wiem, młody Greenbarku... Nie wiem [5]
— Rozmowa Herena, Ratty'ego i Boma o schwytaniu Janksa.

Jakiś czas po wydarzeniach na Esseles załoga Uhumele wylądowała na Pizkoss. Na miejscu Janks znalazł jakąś ciekawą informację. Poszedł więc na statek, jednak wpadł na Ratty'ego i Boma, którzy uciekali przed imperialnymi. Ci zdążyli ich dogonić i złapać Janksa. Pozostali ścigani zdołali jednak uciec na Uhumele.[5]

W niewoli

Vader rozpoczyna przesłuchiwanie Janksa.
To ty jesteś Janks... członek załogi statku, znanego jako Uhumele?
T-tak.
Wiesz, kim jestem?
Nie...
Ale się mnie boisz?
Tak.
To wystarczy. Teraz... opowiedz mi o Uhumele..."[6]
Vader rozpoczyna przesłuchiwanie Janksa.

Szturmowcy przetransportowali Phindianina na pokład jednego z niszczycieli typu Venator, patrolującego przestrzenie Światów Środka. Tam też Janks w bolesny sposób poddawany był nieustannym przesłuchaniom, mającym na celu wydobycie z niego informacji na temat członków załogi Uhumele i przewożonego przez nich ładunku. Wreszcie, po upływie kilku dni, oprawcy niespodziewanie odstąpili od więźnia, pozostawiając go samego w celi na długie tygodnie. Janks stracił poczucie czasu. Jedynym przełamaniem monotonii jego niewoli, nie licząc codziennych posiłków dostarczanych przez bezimienne droidy, było rytmiczne, odczuwalne przez podłogę, pulsowanie silników niszczyciela. Dlatego też, gdy w pewnym momencie Phindianin usłyszał szczęk zamka w drzwiach swojej celi, był przekonany, że imperialni przyszli ostatecznie pozbawić go życia. Leżąc na pryczy, odruchowo zasłonił twarz przed światłem, bijącym z korytarza na zewnątrz. Zamiast śmiertelnego ciosu, przykrył go jednak szeroki cień – w wejściu stał Darth Vader w asyście Fane'a Peturriego. Przerażony przybyciem potężnie zbudowanej, nieznanej mu mrocznej postaci, Phindianin zmuszony był opowiedzieć jej wszystko co wie na temat Uhumele. Jego wola została ostatecznie złamana.[6]

Informacje przekazane przez Janksa pozwoliły siłom Imperium pod wodzą Vadera pojmać Herena i jego towarzyszy, gdy ci zamierzali sprzedać swój ładunek Peturriemu na powierzchni jednego z niezamieszkałych księżyców.[6] Choć początkowo nie doszło to do uszu ucznia Palpatine'a, mechanik opowiedział również przesłuchującym go służbom o Jennirze.[7]

Charakterystyka

Janks był uzdolnionym mechanikiem i kucharzem, umiał posługiwać się blasterem. Miał zieloną skórę i żółte oczy oraz całkowity brak owłosienia, charakterystyczny dla jego rasy.

Przypisy

Źródła