Pau'anie/Legendy
|
Pau'anie |
Planeta macierzysta: | Utapau[1] |
Język: | Język utapeski[2] |
Wzrost: | 190-200 cm[3] |
Waga: | 70 kg[4] |
Kolor oczu: | Czarne[1] |
Kolor skóry: | Szara[1] |
Cechy charakterystyczne: | Pomarszczona skóra[1] |
Pau'anie, dzielący wraz z Utaiami wspólną nazwę Utapauan, znani też jako Prastarzy z racji swojej długowieczności, byli rasą rozumną zamieszkującą planetę Utapau. Charakteryzowali się wysokim wzrostem oraz bladą, pomarszczoną skórą. Słynęli ze swoich umiejętności przywódczych i często zajmowali wysokie stanowiska w rządzie swojej planety i innych.
Pau'anie byli genetycznie spokrewnieni z Utaiami, lecz przez wiele lat obie rasy żyły w izolacji. Po ponownym spotkaniu Prastarzy przejęli funkcję planetarnych przywódców.W ciągu swojej historii uczestniczyli w wielu konfliktach, między innymi w jednej z ostatnich bitew wojen klonów.
Biologia i charakterystyka
Pau'anie byli wysoką rasą humanoidalną; niektóre osobniki liczyły po dwa metry.[3] Ich skóra była pomarszczona, w różnych odcieniach szarości. Czarne, przyzwyczajone do ciemności oczy otaczały czerwone oczodoły. Pau'anie wyposażeni byli w dwa rzędy ostrych, nierosnących pod kątem prostym zębów. Nie mieli włosów, a z boku głowy posiadali szczątkowe uszy.[5] Ich pięciopalczaste dłonie zakończone były szponami.[1]
Większość Pau'an osiągała wagę 70 kilogramów.[4] Jednym z tradycyjnych dań na pau'ańskich stołach były żeberka młodego nosa.[6] Większość Pau'an posiadała głębokie głosy, uważane za przedstawicieli innych ras za przyjemne do słuchania, lecz niektórzy, zwłaszcza ludzie, twierdzili, że ich wygląd był przerażający.[4]
Choć dokładna ewolucja tej rasy nie jest znana, to ksenobiologowie z Uniwersytetu Sanbryjskiego odkryli dowody na to, że Pau'anie byli powiązani z ich planetarnymi sąsiadami, Utaiami. Mieli oni mieć wspólnych przodków, którzy skolonizowali Utapau, a naukowcy teoretyzowali czy Pau'anie, z powodu swojej długowieczności i niewielkim zmianom w procesie ewolucji, nie byli genetycznie bliżsi protoplastom gatunku.[4]
Przeciętny osobnik żył około siedmiuset lat. Dzieciństwo kończyło się w chwili, gdy osoba kończyła szesnaście lat, a od trzydziestego pierwszego uważano ją za dorosłą. W wiek średni wkraczano w czterysta pierwszym roku życia, a w starość sto lat później.[4] Dzięki długiemu okresowi życia Pau'anie zyskali sobie przydomek "Prastarych", w przeciwieństwie do Utaiów, których nazywano "Krótkimi" ze względu na mały wzrost i niedługie życie.[7] Pau'anie mogli cierpieć jednakże na wiele schorzeń lub chorób; niski poziom theloksyny w ich organizmach mógł prowadzić do nadmiernej oksydacji i powstania wola oraz wytrzeszczu. To z kolei wpływało na produkcję roaaminy przez gruczoł lutiarny, co w konsekwencji prowadziło do gigantyzmu oraz wywołania przyspieszonej akcji mięśni zwieracza przez zwoje autonomicznego układu nerwowego i wyschnięcia spojówki.[8]
Osobowość
Mimo że Utapau była światem odizolowanym i rzadko przybywali na nią obcy, Pau'anie nie mieli wobec nich uprzedzeń. Takiej postawy nauczyli się zarówno podczas długiej współpracy z Utaiami, jak i sprawowania urzędniczych stanowisk. Większość z nich była otwarta na innych, przyjazna i dobrze dostosowywała się do grupy.[4]
Kultura
Zwyczaje i społeczeństwo
Pau'anie budowali swoje miasta na ścianach lejów krasowych i zamieszkiwali je ze swoimi planetarnymi sąsiadami, Uatiami. Każde miasto rządzone było przez głównego zarządcę portu. Do przemieszczania się w powietrzu używali latających dactyllionów, a na powierzchni jeździli na varactylach, które trzymali w stajniach.[1]
Pau'anie posługiwali się językiem utapeskim. Składał się on z wielu dialektów, a każde z ich miast posiadało odrębną kulturę. W okresie wojen klonów w modzie były długie do ziemi, grube ubrania dokładnie okrywające ciało w taki sposób, że widoczne były tylko dłonie oraz głowa. Ponieważ na ich planecie nie było drzew, swoje budowle stawiali, wykorzystując w tym celu kości zwierząt.[2] Korzystali też z energii wiatrowej, która zaspokajała dziewięćdziesiąt dziewięć procent zapotrzebowania planety.[4] Do utrzymania porządku używali aerośmigaczy oraz dactyllionów i varactylów. Zwierzętami domowymi były pajęczaki znane jako ginntho; odpowiednio wytrenowane, potrafiły pleść sieć na rozkaz panów.[2] Choć Pau'anowie woleli używać zwierząt zamiast maszyn, a ich architektura była bardzo klasyczna, to bogactwo uzyskane dzięki pracy Utaiów pozwoliło im na awans technologiczny. Utapau rzadko odwiedzali kupcy, a jeśli tak się działo, była to dla Pau'an okazja do świętowania. Kupowali głównie przedmioty luksusowe (zwłaszcza rzeźby, których styl powielali w swej architekturze), jedzenie i zaawansowaną technologię, niedostępną na ich planecie.[4] Sprzedawali zaś głównie rudy i okręty kosmiczne.[9] Na Utapau urządzano też wyścigi ścigaczy, a mieszkańcy planety słynęli z zamiłowania do tego sportu.[10]
Prastarzy stanowili około trzydziestu procent całego społeczeństwa Utapau.[4] Gdy zostali zmuszeni do opuszczenia swych domów na powierzchni, razem z Utaiami zaczęli organizować życie w miastach znajdujących się w lejach krasowych: Pau'anie zazwyczaj zajmowali stanowiska urzędowe, które piastowali wiele lat i dziedziczyli je z pokolenia na pokolenie, natomiast Krótcy pracowali fizycznie, na przykład jako technicy.[5] Młodzi Pau'anie zaczynali naukę na przykład od dowodzenia małymi grupami Utaiów, dzięki czemu mieli dowiedzieć się, jak zaskarbić sobie szacunek i zaufanie.[4] Głównemu zarządcy portu w ważnych sprawach doradzał komitet[5]; oznaką tego urzędu była metalowa laska.[2] Zarządcy z całej planety wchodzili w skład Komitetu Utapauańskiego, na czele którego stał Przewodniczący, będący reprezentantem Utapau.[5] Komitet spotykał się raz na kilka tygodni lub częściej, jeśli zagrożone było bezpieczeństwo planety. Mimo że większość stanowisk w rządzie zajmowali Pau'anie, to Utaiowie nie buntowali się z tego powodu i obie rasy żyły w symbiozie. Prastarzy rzadko opuszczali swoją planetę, lecz byli znani w galaktyce ze swoich umiejętności zarządzania zwłaszcza za czasów Republiki, dlatego wiele firm i rządów szukało ich wsparcia. W nieznanym okresie zainteresowanie nimi ze strony Sektora Wspólnego było tak duże, że władze Utapau musiały prosić o interwencję jego zarząd. Od tego czasu wysyłano tam osoby rekrutujące raz na rok, jednakże wiele korporacji nadal robiło to samodzielnie, choć potajemnie. Pau'ańscy Jedi zazwyczaj podejmowali ścieżkę negocjatora.[4]
Wojsko
- Powiedz swoim ludziom, by się schronili. Jeśli macie wojowników, nadszedł ich czas.
- — Obi-Wan Kenobi do Tiona Medona.[11]
Na pau'ańskie siły powietrzne składali się jeźdźcy dactyllionów, używający w walce dwuzębów i tarcz, oraz piloci myśliwców typu Porax-38.[1] Z powodu wysokich cen importu broni przed wojnami klonów, mieszkańcy Utapau musieli samodzielnie ją konstruować. W ten sposób powstały ich myśliwce. Planetę chroniły też drednoty Rendili.[12] Całe wojsko wchodziło w skład Utapauańskich Sił Bezpieczeństwa, które chroniły ich świat przed piratami i najeźdźcami.[4]
Historia
Ewolucja i wczesna historia
- Pau'anowie i Utaiowie, choć być może pochodzą od tych samych osadników, przeszli nieco odmienną ewolucję.
- — Vul Isen.[13]
Pau'ańska historia zaczęła się około roku 57000 BBY, gdy osadnicy z nieznanej planety przybyli na Utapau. Nie zachowały się żadne źródła pisane z tego okresu, lecz na podstawie opowieści przekazywanych ustnie oraz podań pochodzących od innych cywilizacji naukowcy ustalili, ze protoplaści rasy prawdopodobnie osiedlili się na planecie na stałe, być może po zagładzie swojego pierwotnego świata. Niedługo po ich przybyciu zaczęły się szerzyć pogłoski, jakoby Utapau była ojczyzną Jedi. Część osadników zamieszkała na powierzchni, a część w lejach krasowych i wówczas, wedle ksenoantropologów, zaczęli przechodzić dwie odmienne ewolucje: mieszkańcy powierzchni stali się Pau'anami, a ci, którzy osiedlili się pod ziemią - Utaiami.[4]
Pau'anie żyli w małych wioskach i miastach przez tysiące lat bez świadomości istnienia swoich planetarnych sąsiadów. Około 10000 BBY planeta przeszła gwałtowne zmiany klimatyczne. Spowodowały one powstawanie burz hiperwiatrowych, które pozbawiły Utapau drzew i uniemożliwiły normalne funkcjonowanie na powierzchni planety. Aby ocalić życie, Pau'anie byli zmuszeni do zejścia wgłąb lejów krasowych. Tam po raz pierwszy natrafili na Utaiów, z którymi wspólnie zbudowali miasta i nauczyli ich korzystać z energii wiatrowej.[4]
Poszczególne osady unikały ze sobą kontaktu z powodu odrębności kulturowej, która często prowadziła do wybuchu konfliktów, choć rzadko kończyły się one walką zbrojną. Jeśli istniało zagrożenie zewnętrzne, miasta potrafiły pracować razem.[4] Mimo że początkowo Utapaunanie bali się dactyllionów, to udało im się je udomowić dzięki dawaniu im świeżego mięsa.[2] Prawdopodobnie w 3522 BBY na świat przyszedł Pau'anin, który stał się później znany jako Darth Desolous. Porzucił on Jedi i powrócił na swą rodzinną planetę, aby wyszkolić wojowników do walki z zakonem.[14] W nieznanym okresie Timon Medon zjednoczył mieszkańców Utapau, a patriarcha rodu Fayów zaczął zachęcać ich do międzygwiezdnego handlu.[2] Około 49 BBY planeta stała się popularniejsza dzięki odkryciu na niej wód, które miały rzekomo posiadać właściwości lecznicze. Wkrótce okazało się to nieprawdą, lecz później Pau'anie spekulowali, czy te wydarzenia nie przyczyniły się do zwrócenia uwagi na ich świat przez Grievousa.[4]
Wojny klonów
- Witaj, młody Jedi. Co cię sprowadza do naszego odległego sanktuarium?
- Niestety, wojna.
- Tu nie ma wojny, chyba że przywiodłeś ją ze sobą.
- — Tion Medon i Obi-Wan Kenobi przed bitwą o Utapau.[15]
Przed wybuchem wojen klonów Federacja Handlowa nałożyła embargo na Utapau oraz wysokie cło na sprowadzaną z innych światów broń, mieszkańcy zatem zaczęli produkować własną.[4] W 22 BBY rozpoczął się konflikt zbrojny pomiędzy Republiką Galaktyczną a Konfederacją Niezależnych Systemów. Przez większą część wojny Utapau pozostała niezauważona i dopiero pod koniec, w 19 BBY Grievous wziął ją na cel. Mieszkańcy musieli poddać się po zniszczeniu ich drednotów[12], a generał zmusił głównego zarządcę Pau City, Tiona Medona do przyjęcia członków Rady Separatystów.[16] Wówczas Komitet Utapaunański szybko omówił sprawę i ustalił, że podejmie walkę, gdy tylko nadarzy się okazja[5]; Medon rozkazał swoim wojskom ukryć się w jaskiniach.[2] Szansa na odwet nadeszła, gdy generał przegrał bitwę o Coruscant i wycofał się do Pau, gdzie stacjonowali członkowie Rady. Wkrótce na miejsce przybył mistrz Jedi Obi-Wan Kenobi, którego przyjął Medon. Mimo obecności obserwatorów wroga, Pau'anin przekazał mu gdzie ukrywał się cyborg. Kenobi podjął walkę z Grievousem, a do bitwy wkrótce dołączyły połączone siły żołnierzy Republiki i mieszkańców planety. W wyniku walk generał Konfederacji został zgładzony, a droidy bojowe wyłączone zdalnie przez Anakina Skywalkera na Mustafarze.[1]
Czasy Imperium Galaktycznego
- Jestem zaskoczona, widząc Pau'anina pracującego dla Imperatora. Zważywszy na to, że zmienił twój świat w planetę imperialnych niewolników.
- Nie niewolników, wasza wysokość. Wiernych sług naszych imperialnych panów.
- — Leia Organa i pau'ański śledczy.[17]
Po wyzwoleniu planety spod okupacji Separatystów, mieszkańcy zaczęli świętować zwycięstwo, lecz nie trwało to długo. Utapau była bowiem jednym z pierwszych światów, które wcielono do nowo powstałego Imperium Galaktycznego.[4] Medon i jego następcy odpowiadali najpierw przed moffem, a później przed rodziną Feyów.[9] Przedstawiciele Imperium zlikwidowali rząd i fabryki myśliwców, wzięli mieszkańców w niewolę, lecz znacznie zwiększyli wydobycie surowców naturalnych. Wówczas obywatele różnych miast zaczęli współpracować ze sobą i tworzyć podziemny ruch oporu. Część imperialnych polityków i szlachciców nadal korzystała z usług przedstawicieli tej rasy jako doradców, lecz zazwyczaj traktowała ich jak niewolników.[4]
Jeden z Pau'an dołączył do Imperium, gdzie zajmował się torturowaniem więźniów i w roku 0 ABY próbował zmusić Leię Organę do ujawnienia informacji o pilocie, który zniszczył Gwiazdę Śmierci.[18] Po bitwie o Endor Utapau oficjalnie dołączyła do Nowej Republiki.[9] Wśród członków odbudowanego przez Luke'a Skywalkera Zakonu Jedi znalazł się jeden z przedstawicieli tej rasy, Lar Le'Ung; zginął on w 25 ABY, po rozpoczęciu wojny z Yuuzhan Vongami.[19]
Czasy Imperium Krayta
- Robimy, co możemy, by sprzeciwić się złu Sithów. Utapau nie może tolerować eksterminacji Dac. Sojusz Galaktyczny jest tu mile widziany.
- — Telan Medon[13]
W roku 130 ABY, gdy Darth Krayt obalił Imperium Roana Fela, władze Utapau przyłączyły się do Sojuszu Galaktycznego, dowodzonego przez Gara Staziego. Przez osiem lat konfliktu Pau'anie zapewniali przystań jego flocie, a w 138 ABY, po ludobójstwie dokonanym przez Sithów na planecie Dac, zarządca Telan Medon przyjął uratowanych Kalamarian. Podwładni Krayta jednakże dowiedzieli się o pobycie Staziego na Utapau i jedni z nich, Darth Azard i Vul Isen, założyli tajne laboratorium w Pau City. Isen przeprowadzał w nim eksperymenty na mieszkańcach, mające na celu wynalezienie toksyny mogącej unicestwić całe życie na planecie. Jego działania powstrzymał Cade Skywalker, który zabił w pojedynku naukowca i nie dopuścił, aby fiolka z trucizną dostała się do systemu wodnego Utapau.[20]
Poza światem Gwiezdnych wojen
Pau'anie zostali stworzeni na potrzeby Zemsty Sithów. Pierwsze prace koncepcyjne ich przedstawiające powstały na początku listopada 2002 roku, lecz pierwotnie zaprojektowano ich jako obcych z wulkanicznej planety Mustafar, a pomarszczona skóra miała wskazywać na pochodzenie ze środowiska z małą ilością wody. Mieszkańcami Utapau byli zaś przedstawiciele lemuropodobnej rasy, która ostatecznie nie znalazła się w filmie[21], lecz powróciła w 2008 roku w serialu Wojny klonów, jako Lurmeni. Na potrzeby roli Tiona Medona aktor Bruce Spence nosił specjalną maskę[22], natomiast inni Pau'anie nie mieli tak szczegółowego wyglądu, ponieważ w filmie pojawiają się jedynie w tle. Wojowników na dactyllionach wygenerowano komputerowo.[21]
Podczas projektowania kostiumów dla mieszkańców Utapau, artyści koncepcyjni oglądali włoskie tkaniny, wykonane z nachodzących na siebie warstw.[23] Trisha Biggar z kolei inspirowała się elementami kultury Azteków i strojów z lat dwudziestych XX wieku.[24] Wygląd twarzy bazowano z kolei na rzeźbach afrykańskich.[25]
Nieścisłości
- The New Essential Guide to Alien Species stwierdza, że Pau'anie mieli po cztery palce w dłoniach i stopach, lecz kłóci się to z Zemstą Sithów.
Przypisy
Źródła
|