Geonosjanie
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji. |
| Geonosjanie |
| Planeta macierzysta: | Geonosis |
| Język: | Geonosjańska myślowa mowa roju[1] |
| Kolor skóry: | Zielono-szara |
| Zdolności: | Latanie (żołnierze) |
Geonosjanie byli insektoidalną rasą rozumną pochodzącą z Geonosis. Znani byli z konstrukcji droidów bojowych.
Charakterystyka
Geonosjanie jako rasa owadów żyli w zgromadzeniach zwanych ulami, z których każdy miał swoją królową. Ich mieszkania znajdowały się w katakumbach zbudowanych pod powierzchnią Geonosis, w których każdy przedstawiciel miał własne gniazdo. Geonosjanie dzielili się na kasty, wśród których wyróżniało się bezskrzydłe trutnie oraz żołnierzy, posiadających parę podwójnych skrzydeł, dzięki którym mogli latać.
Rasa znana była jako wybitni projektanci i konstruktorzy, a na ich planecie znajdowały się fabryki droidów bojowych. Mieszkańcy Geonosis nie ufali łowcom nagród.
Historia
Czasy panowania Republiki Galaktycznej
W okolicach roku 32 BBY Geonosjanie zaopatrywali w droidy bojowe Federację Handlową, których ta użyła podczas bitwy o Naboo.[2] 10 lat później Geonosjanie należeli do Konfederacji Niezależnych Systemów jako jedna z najgłośniej sprzeciwiających się Republice ras, a ich przywódca Poggle Mniejszy był członkiem Rady Separatystów. To właśnie na Geonosis nastąpiła pierwsza bitwa wojen klonów jako efekt próby egzekucji trzech republikanów przez Geonosjan. Batalia zakończyła się zwycięstwem Republiki, lecz najważniejsi dowódcy Konfederacji zdołali uciec, w tym Poggle Mniejszy.[3] Gdy Geonosis była kontrolowana przez rząd kanclerza, tubylcy od razu utworzyli ruch oporu przeciwko republikanom i gdy ci musieli wycofać z planety większość klonów do walk na innych światach, Geonosjanie natychmiast przypuścili atak i zdołali odbić swoją planetę. Separatyści natychmiast wznowili produkcję w fabrykach droidów bojowych, które pod nadzorem Poggle'a zaprojektowały nowe modele. Republika nie zamierzała dopuścić do wypuszczenia tych nowych broni i w 21 BBY przypuściła kontratak.[4] Bitwa zakończyła się ponownym zwycięstwem galaktycznego rządu i zniszczeniem głównej fabryki droidów bojowych.[5] W związku z tym Poggle zwrócił się o pomoc do królowej roju Stalgasin, z którego pochodził - Kariny Wielkiej.[6] Ta próbowała opanować republikańskich żołnierzy za pomocą insektów mózgowych, ale jej plany spaliły na panewce.[7]
Budowa Gwiazdy Śmierci
Od tamtych wydarzeń Geonosis na dobre znalazła się pod okupacją Republiki i w 20 BBY nad planetą rozpoczęto budowę Gwiazdy Śmierci - superbroni zdolnej do niszczenia światów, która została zaprojektowana jeszcze przed wojnami klonów przez ul Stalgasin.[8] Budowa stacji bojowej ruszyła pełną parą rok później, gdy wojny klonów zostały zakończone poprzez wydanie rozkazu 66, który doprowadził do eksterminacji Jedi i zniszczenia ich Zakonu, a w miejsce Republiki powołano Imperium Galaktyczne.[9] Budową superbroni zajmowali się Geonosjanie, którzy skonstruowali kadłub, jednak nie superlaser - to zadanie przypadło Galenowi Erso.[8] W roku 18 BBY na planecie miał miejsce bunt ze strony Geonosjan zamieszkujących Kopiec Korakanni, którzy mimo zakazu Imperium reprodukowali się w ukryciu i regularnie sabotowali proces budowy superbroni. Po tym jak na planetę przybył Darth Vader, a zamach na niego zakończył się niepowodzeniem, w wyniku śledztwa Mroczny Lord Sithów odkrył ich powiązanie z aktami sabotażu i wybił wszystkich członków spisku, łącznie z zajmującą się znoszeniem jaj królową.[10]
Zagłada ze strony Imperium
Kadłub Gwiazdy Śmierci został ukończony w 9 BBY i stację przeniesiono z Geonosis nad Scarif. By zachować istnienie superbroni w tajemnicy, imperialni wymordowali całą populację Geonosjan.[8] Przeżył jedynie Klik-Klak, który posiadł ostatnie jajo zawierające królową - była to ostatnia nadzieja rasy Geonosjan na przetrwanie. Z tego powodu Klik-Klak podjął wszelkie środki ostrożności i zastawił pułapki na intruzów w postaci resztek droidów bojowych. Przez lata czuwał nad jajem, aż w 2 BBY spotkał grupę walczących z Imperium rebeliantów.[11] Wtedy ostatnia nadzieja Geonosjan mało nie przepadła, gdy rebeliancki ekstremista Saw Gerrera chcąc postawić na swoim groził zniszczeniem jaja, lecz ostatecznie buntownik dał się przekonać towarzyszom. Na ich oczach Klik-Klak wraz ze strzeżonym przez siebie jajem schował się w najgłębszych zakamarkach katakumb Geonosis.[11] Do 0 BBY królowa z tego jaja wykluła się i wzorem swojej poprzedniczki z wojen klonów przybrała imię Kariny. Chcąc zapewnić przetrwanie swojemu ludowi, podłączyła się ona do ostatniej działającej fabryki droidów bojowych i połączyła swoje DNA z maszynerią modeli B1 tworząc tym samym organiczno-mechaniczne hybrydy, które traktowała jak własne dzieci. Jednak niedługo po bitwie o Yavin 4 maszyna, do której Karina była podłączona, została skradziona przez Dartha Vadera, który tworzył swoją prywatną armię. Natomiast sama Karina przeżyła pozostając na Geonosis wraz z resztą ocalałych hybryd.[1]
