Zgubieni

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Zgubieni
Przywódca/Przywódcy Kaliska
Kwatera główna Miasto Zgubionych
Stworzone na podstawie
Data założenia ok 6900 BBY
Data rozwiązania 2974 BBY



Zgubieni[1] byli grupą użytkowników Mocy zamieszkującą Eshkrene, południowy kontynent Kesh. Wywodzili się od Jedi oraz dowodzonych przez Remulusa Dreypę Wygnańców, którzy starli się na planecie. Po tym jak Dreypa został uwięziony, połączone siły wyznawców jasnej i ciemnej strony Mocy, widząc jakie szkody wyrządziła ich walka, wycofali się na Eshkrene, gdzie pilnowali sarkofagu z Dreypą. Zostali odkryci przez Zaginione Plemię Sithów dopiero w roku 2974 BBY, kiedy ich przywódczynią była Kaliska, a obecny na pokładzie Southern Star Parlan Spinner uwolnił uwięzionego byłego Jedi. Chcąc powstrzymać działania Dreypy, Zgubieni włączyli się do walki na Wieży Sessal, w wyniku której zginęli wszyscy członkowie organizacji.

Historia

Geneza

Zgubieni wywodzili się od Jedi, weteranów bitwy o Corbos, i Wygnańców, którzy wylądowali na Kesh. W około roku 6900 BBY, jakiś czas po bitwie o Corbos, grupa statków Zakonu natrafiła na opuszczającą Korriban grupę Wygnańców dowodzoną przez Remulusa Dreypę, za którą ruszyła w pościg. Ostatecznie statek upadłych Jedi rozbił się na Kesh, zaś ocalali z katastrofy zostali zaatakowani przez Jedi, który nie mogli wezwać posiłków ze względu na specyficzne pole magnetyczne planety. Obie strony próbowały zyskać przewagę korzystając z całego posiadanego przez siebie arsenału, co odpiło się tragicznie na Kesh i jej mieszkańcach. Ostatecznie, widząc skalę zniszczeń, obie strony zaprzestały walki i pojmały Dreypę, który został uwięziony w sarkofagu.[2] Ukryli również swój ostatni sprawny statek kosmiczny, Last Hope, pod świętym miejscem Keshirich, Odwiecznym Kręgiem.[3]

Zgubieni udaja się na Eshkrene.

Następnie opuścili zamieszkałe przez miejscowych tereny i udali się na Eshkrene, kontynent znajdujący się na południowym biegunie Kesh. Tam, odcięci od świata, porzucili podział na Jedi i Wygnańców i stworzyli grupę Zgubionych. Z pomocą Mocy wybudowali swoje miasto oraz Halę Żalu i żyli samotnie przez tysiąclecia obserwując Keshirich i dbając o ich bezpieczeństwo. W całej swojej historii tylko ras rozważali interwencję i ujawnienie się. Miało to miejsce, kiedy Keshtah Minor targany był chaosem Ery Zepsucia, okresem wewnętrznych walk Zaginionego Plemienia Sithów. Nim jednak to tego doszło, kryzys został zażegnany przez Varnera Hiltsa. Wraz z upływem lat, coraz bardziej zmniejszała się różnorodność rasowa Zgubionych, gdy kolejne rasy wymierały z powodu zbyt małej ilości ich przedstawicieli. W pewnym okresie Zgubieni sprowadzili do swojego miasta przedstawicieli różnych miejscowych gatunków zwierząt.[2]

Ponowne odkrycie

Ostatnia walka Zgubionych.

Odosobnienie Zgubionych trwało do roku 2974 BBY, kiedy to na Eshkrene przybyła ekspedycja wysłana przez Wielkiego Lorda Hiltsa. Gdy Southern Star, żaglowiec dowodzony przez kapitana Chegga, dobił do brzegu lądu, Kaliska, wraz z oddziałem Zgubionych, udała się tam, aby wyeliminować intruzów. Na miejscu zastali jednak scenę walki między załogą Alanciari i badaczami a niewolnikami prowadzonymi przez Parlana Spinnera i Takarę Hilts. Zgubieni postanowili włączyć się do walki i wybili wszystkich obecnych na lodowym polu członków załogi, lecz oszczędzili przywódców buntu, gdyż Kaliska rozpoznała w Takarze kobietę ze swojej wizji.[4] Pojmali również pozostałych przy życiu niewolników, których zabrali do swojego miasta, razem ze statkiem. Tam pokazali im Halę Żalu oraz ich historię i dali szansę na przyłączenie się do Zgubionych, z czego skorzystała Takara, lecz Parlan, zainteresowany głównie tajemniczą bronią z czasów Wielkiego Kataklizmu, został zamknięty w celi. Zdołał jednak się wydostać, a także odnaleźć sarkofag Dreypy. Po drodze próbowało go powstrzymać kilkoro Zgubionych, lecz mężczyzna zabił ich wszystkich ignorując ostrzeżenia. Ostatecznie Spinner wyzwolił również resztę załogi, z którą opuścił Eshkrene z sarkofagiem Dreypy. na pokładzie Southern Star, zaś w pościg za nim ruszyły Kaliska i Hilts. Nim jednak kobiety zdołały powstrzymać Spinnera, ten rozbił sarkofag, uwalniając Dreypę,[2] który następnie uwięził obie kobiety. Udało im się jednak uwolnić, gdy Dreypa ruszył ku Tahv po przejęciu miasteczka Eorm, i same udały się na grzbietach uvaków z powrotem na Eshkrene po pozostałych Zgubionych. Gdy wszyscy mieszkańcy miasta dosiedli latających zwierząt, cała grupa udała się w kierunku Wieży Sessal, gdzie udał się Dreypa i ścigający go oddział Sithów dowodzony przez Illianę Hilts. Nim jednak zdołali go powstrzymać, Lord Sithów przebudził lewiatany kryjące się w kraterze. Rozpoczęła się bitwa, w której Zgubieni walczyli z Dreypą i jego stworami, jednak za każdym razem, gdy któryś z lewiatanów zdołał pochwycić przeciwnika, lord dowiadywał się coraz więcej z ich sekretów. Ostatecznie, gdy pochwyciły Kaliskę, dowiedział się również o Last Hope ukrytym pod Tahv.[3] Ostatecznie bitwa zakończyła się całkowitym wybiciem wszystkich Zgubionych, chociaż Dreypa został pokonany przez Zaginione Plemię. Po śmierci jego stwórców, miasto na Eshkrene zapadło się, a późniejsza ekspedycja Sithów odnalazła jedynie jego zgliszcza.[5]

Charakterystyka

Budowa miasta.

Zgubieni uważali Moc i swoje zdolności za przekleństwo i wykorzystywali ją jako narzędzie, lecz nie czerpali przyjemności z korzystania z niej. Odrzucili typową dla Jedi broń, zastępując ją aeromakami oraz łukami. Po zniszczeniach jakie wyrządzili ich przodkowie, Zgubieni dążyli do zachowania neutralności i odpokutowania swoich win względem Kesh i jej mieszkańców, a także ich ochrona oraz pilnowanie sargofagu Dreypy. Ich społeczeństwo składało się z przedstawicieli wielu ras będących potomkami pierwszych z nich, takich jak S'kytri, Wookiee, Ithorianie, Chagrianie, Twi'lekowie, Rodianie, Weequayowie, czy ludzie. Swoją historię przechowywali w formie naściennych malowideł w Hali Żalu znajdującej się w zbudowanych przez nich mieście.[2] Zgubieni posiadali wiedzę i technologię typową dla czasów ich przodków, a w celu zachowania większej różnorodności stosowali zamrażanie materiału genetycznego z poprzednich pokoleń.[6]

Kodeks Zgubionych

Kodeks Zgubionych powstał w nieznanym okresie istnienia organizacji i był połączeniem Kodeksu Jedi oraz Sithów z uwzględnieniem filozofii Zgubionych.

Treść Kodeksu:

Wojna jest kłamstwem.
Nie ma porażki – jest spokój.
Nie ma zwycięstwa – jest śmierć.
Dzięki potędze jestem zniewolony.
Dzięki Mocy jestem zgubiony.[7][2]

Przypisy

  1. W oryginale The Doomed, tłumaczenie własne.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Lost Tribe of the Sith 2: Spiral, Part 2
  3. 3,0 3,1 Lost Tribe of the Sith 4: Spiral, Part 4
  4. Lost Tribe of the Sith 1: Spiral, Part 1
  5. Lost Tribe of the Sith 5: Spiral, Part 5
  6. Star Wars: Lost Tribe of the Sith - Spiral #2 na stronie autora
  7. W oryginale: War is a lie. There is no defeat - there is serenity. There is no victory - there is death. Through power I am enslaved. Through the Force I am doomed, tłumaczenie własne

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Zgubionych.