Przejęcie Eorm

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Tytuł jest jedynie określeniem lub przydomkiem, gdyż właściwa nazwa nie została jeszcze nadana przez autorów.
Jeśli pojawi się oficjalna nazwa, poproś o przeniesienie tego artykułu.

Przejęcie Eorm
Konflikt Rewolucja Dreypy
Data 2974 BBY
Miejsce
Wynik Zwycięstwo Dreypy i początek rewolucji
Strony
Zaginione Plemię Sithów Remulus Dreypa
Dowódcy
Galathos Remulus Dreypa
Siły
  • 1 lord
  • Miejscowy garnizon
1 Wygnaniec
Straty
Całkowite Brak



Przejęcie Eorm miało miejsce w roku 2974 BBY i było walką pomiędzy, dowodzonym przez lorda Galathosa, miejscowym garnizonem Zaginionego Plemienia a Remulusem Dreypą. Zakończyła się całkowitym zwycięstwem byłego Jedi i rozpoczęła powstanie niewolników.

Przebieg

W roku 2974 BBY, niezadowolony z szybkości i wydajności produkcji płótna żaglowego przez miejscowych rzemieślników, lord Galathos postanowił ich ukarać. Nakazał więc wojownikom z miejscowego garnizonu podpalić chaty mieszkańców, sam zaś zajął się wydawaniem poleceń co do nowej partii produkcji. Chaos wywołany działaniami Sithów zwrócił uwagę przebywającego w pobliżu Remulusa Dreypy, uwolnionego z sarkofagu jednego z Wygnańców. Gdy były Jedi usłyszał przechwałki Galathosa, bez większych problemów zamordował go Mocą, a następnie zwrócił się przeciw ludziom zmarłego lorda. Nim ci jednak zdołali zrobić cokolwiek, poza aktywacją mieczy świetlnych, Dreypa wywołał potężne wyładowania, które rozerwały niektóre chaty na strzępy, a jego przeciwników otoczyły płomieniami, w których skonali.

Skutki

Pokaz potęgi Dreypy wprawił światków zdarzenia w oszołomienie, więc ten postanowił wykorzystać to i sprowokować ich do walki z Zaginionym Plemieniem, które zamieniło ich lub ich przodków w niewolników. Obecny na miejscu Parlan Spinner przeszukał miejską wartownię, gdzie znalazł znaczą ilość mieczy świetlnych, które następnie zostały rozdane buntowniczym niewolnikom. Uzbrojona grupa ruszyła dalej, aż w końcu starła się z siłami Plemienia na terenach zalewowych Marisoty.

Źródła