Klon-komandos/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Ten artykuł dotyczy specjalizacji żołnierzy-klonów. Zobacz też: serię książek lub grę wideo.

Klony-komandosi, nazywani również Komandosami Republiki, byli żołnierzami Wielkiej Armii Republiki, wyszkolonym i przeznaczonym do wykonywania misji specjalnych. Komandosi najczęściej działali w czteroosobowych drużynach.

Szkolenie

Do szkolenia klonów-komandosów Jango Fett powołał setkę Cuy'val Darów – w większości Mandalorian – którzy mieli zerwać wszelkie kontakty ze światem zewnętrznym (poza Kamino) na okres dziesięcioletniego szkolenia. Każdy taki instruktor kształcił ok. setkę kadetów (łącznie komandosów w WAR było ok. 10 tys). Zdarzało się, że niektórzy adepci ginęli podczas ćwiczeń, np. z ostrą amunicją. Szkolenie wykształcało umiejętności niezbędne do wykonywania ekstremalnych misji oraz zwiększało niezależność żołnierzy. Znani Cuy'val Darowie:

Wyposażenie

Pancerz

RC-1136 - "Darman" w pancerzu Katarn typu I.

Ponieważ zadania komandosów miały charakter ekstremalny i były o wiele trudniejsze oraz bardziej niebezpieczne niż misje tradycyjnych klonów, wyposażano ich w specjalny pancerz – Katarn. Podczas wojen klonów zbroja ta przeszła dwie przemiany – w trakcie całego konfliktu komandosi wykorzystali trzy typy Katarna:

  • Katarn I typu – mocniejszy od pancerza standardowych klonów, wykonany ze stopu, posiadającego unikalne właściwości: każdy element wytwarzał własne pole ochronne. Zbroja umożliwiała też łatwe zaaplikowanie płynu bacta, transportowanego w specjalnych zbiornikach. Pancerz ten miał odcień ciemnoszary.
  • Katarn II typu – wyprodukowany około cztery miesiące po bitwie o Geonosis. Uzupełniła zalety poprzedniego modelu o wytrzymałość na ostrzał z verpińskich karabinów rozpryskowych oraz broni elektromagnetycznej. Udoskonalenia te były zainspirowane wskazówkami komandosów z Drużyny Omega.
  • Katarn III typu – stworzony w dziesiątym miesiącu wojny, uzupełniony o kolejne udoskonalenia – zwiększona odporność na strzały z blasteru oraz lekkich dział artyleryjskich. Pancerz był dostępny w barwie czarnej, ułatwiającej maskowanie w nocy.

Wielu komandosów samodzielnie udoskonalało swoje pancerze. Do odpowiednich misji były dostępne specjalne rodzaje pancerza.

Broń

Blaster DC-17m – główna broń klona-komandosa.

Komandosi używali blasterów DC-17m, posiadających specjalne moduły, umożliwiające wykorzystanie DC jako karabin blasterowy, snajperski, broń strzelającą impulsami elektrycznymi (unieszkodliwianie droidów) oraz granatnik. Do walki wręcz komandosi używali wysuwanego, krótkiego wibroostrza. Uzupełnieniem zestawu uzbrojenia była szeroka gama granatów: detonatorów termicznych, granatów dźwiękowych, granaty oślepiające oraz granaty EMP (elektromagnetyczne).

Struktura

RC-1138 - "Boss", sierżant – dowódca Drużyny Delta.

Klony-komandosi działali najczęściej w czteroosobowych drużynach. Zdarzały się jednak wyjątki:

Najczęściej w skład drużyny wchodzili komandosi o odpowiednich funkcjach:

Czasem komandosi obierali dodatkowe funkcje, np. hakera (RC-1140 - "Fixer" - Drużyna Delta).

Wszystkie oddziały klonów-komandosów wchodziły w skład sił specjalnych WAR. Ich dowódcami byli Arligan Zey oraz Iri Camas.

Znane drużyny

Drużyna Delta.

Źródła