Gwardia Imperialna
|
|
|
| Gwardia Imperialna |
| Dowódca/Dowódcy | Imperator Sheev Palpatine[1] |
| Wyposażenie | piki mocy |
| Przynależność | Imperium Galaktyczne |
Gwardia Imperialna była formacją Imperium Galaktycznego, stworzoną do ochrony imperatora Palpatine'a, lecz korzystał z niej także Mroczny Lord Sithów Darth Vader. Zastąpiła ona Gwardię Senacką pod względem ich funkcji. Gwardziści zwykle nie ustępowali imperatorowi kroku i ochraniali go na Coruscant w Pałacu Imperialnym, a także w sali tronowej na drugiej Gwieździe Śmierci. Vadera chronili w jego zamku na Mustafarze.
Historia
Początki
Gwardia zaczęła działanie tuż po ogłoszeniu Deklaracji Nowego Ładu i gdy mistrz Yoda przybył do Senatu w celu zmierzenia się z Darthem Sidiousem, został zmuszony do użycia Mocy na dwóch gwardzistach. Od tego czasu Gwardia stała się prywatną ochroną Palpatine'a, lecz na planecie Wayland, w bazie Imperium na Górze Tantiss funkcjonowała Gwardia złożona z klonów-komandosów z szarymi oznaczeniami na ich pancerzach.[2]
Służba na przestrzeni lat
Gwardziści chronili Imperatora najczęściej w jego pałacu na Coruscant. Byli obecni między innymi w czasie pierwszego spotkania imperatora z Thrawnem. Imperator jednak nie korzystał z ich pomocy w każdym możliwym momencie. Zrezygnował z ich ochrony, gdy poleciał na Exegol, by ukazać swemu uczniowi jego potęgę i flotę Sithów, a także gdy wdrażał w życie Plan Awaryjny, na przykład podczas spotkania z Galiusem Raxem. Gwardziści bronili również Dartha Vadera w jego twierdzy na Mustafarze, w czasie gdy przybył tam dyrektor Orson Callan Krennic. W ostatnich momentach służby, u boku imperatora, członkowie gwardii przybyli wraz z nim na pokład drugiej Gwiazdy Śmierci. Ochraniali go, gdy zasiadał na tronie w stacji bojowej, aż do rozpoczęcia bitwy o Endor. Gdy przybył do ich władcy pojmany Luke Skywalker opuścili oni salę, lecz nie spodziewali się, że to ostatni raz gdy widzieli swego władcę. Po pojedynku Palpatine zginął, a po wysadzeniu stacji wraz z nim zginęli stacjonujący tam gwardziści Imperium. Po poddaniu się władzy autorytarnej, którą władał już wielki wezyr Mas Amedda i przejęciu władzy przez Nową Republikę, Gwardia Imperialna upadła i zniknęła z galatyki.[3]
Następcy
Gdy w 34 ABY galaktyka dowiedziała się o istnieniu Najwyższego Porządku, nowa władza, która zniszczyła Hosnian Prime stosowała żołnierzy do obrony Najwyższego Wodza podobnych do Gwardii Imperialnej. Pretorianie tak jak Gwardia Imperialna byli elitarną jednostką, noszącą czerwone mundury i korzystającą z broni mogącej odbić uderzenie miecza świetlnego.[4] Po przejęciu władzy przez Kylo Rena, Pretorianie zostali zastąpieni przez Rycerzy Ren, którzy nie nosili regularnych mundurów, byli wrażliwi na Moc i nie byli cały czas strażą Kylo Rena, lecz specjalną jednostką do zadań, w których zwykli żołnierze, nie znający i nie rozumiejący planów Sithów nie dali by rady. Gdy Kylo Ren wrócił na jasną stronę Mocy, Rycerze Ren służyli dla odrodzonego Palpatine'a który jednak na tronie Sithów wolał otaczać się żołnierzami Sithów.[5]
Wyposażenie
Gwardia Imperialna nosiła czerwone mundury z czarnymi wizjerami na hełmach. Byli dzięki temu bardzo rozpoznawalni ponieważ inni szturmowcy nosili białe, lub ewentualnie czarne pancerze, a oficerowie chodzili w szarych mundurach. Nie była ona zbyt ciężka i umożliwiała swobodne walczenie bronią białą. Korzystali oni z pik mocy, które mogły odbić uderzenie miecza świetlnego. Taka broń była podstawą dla Gwardzisty, który był szkolony do używania jej w walce. Miała prosty wygląd, bez zbędnych detali czy przepychu, ale nadal była to błyszcząca, elegancka broń. Służyła ona przede wszystkim do walk z rasami rozumnymi, które chciały dokonać zamachu na ich władcę. Pika była wprowadzona również do walki z Jedi, którzy ewentualne przeżyli rozkaz 66, lecz do ich eksterminacji przydzielono Vadera i podległą mu Inkwizycję. To właśnie łowcy Jedi posiadali miecze świetlne o czerwonych klingach, a zwykła Gwardia korzystała z pik.
