Raddus (okręt)
Raddus |
Podstawowe dane | |
---|---|
Producent: | |
Model: | MC85[1] |
Rodzaj: | Ciężki krążownik[1] |
Specyfikacja techniczna | |
Długość: | 3438,37 m[1] |
Wysokość: | 461,61 m[1] |
Szerokość: | 706, 55 m[1] |
Hipernapęd: | Wyposażono |
Uzbrojenie: |
|
Kadłub: | Durastalowa powłoka[1] |
Osłony: | Wyposażono[2] |
Różne | |
Załoga: | 1139 osób (wspierane automatyką)[1] |
Rola: | |
Przynależność: |
Raddus, nazywany początkowo Dawn of Tranquility (Brzask Spokoju), był ciężkim krążownikiem należącym do Ruchu Oporu podczas konfliktu z Najwyższym Porządkiem.
Charakterystyka
Raddus był krążownikiem kalamariańskim o czarnym kolorze. Mierzył sobie 3438,37 metrów długości, 706,55 szerokości oraz 461,61 wysokości. Potrafił pomieścić całą flotę myśliwców oraz kilkadziesiąt transportowców. Załoga liczyć mogła zaledwie 1139 osób i była wspomagana automatyką. Do jego budowy wykorzystano wiele elementów pochodzących z kilku stoczni. Został wyposażony w innowacyjny system osłon, który pozwalał na zatrzymanie ostrzału przez wiele godzin. Raddus ponadto uzbrojony był w 18 ciężkich turbolaserów, 18 ciężkich dział jonowych, 12 wieżyczek laserowych obrony bezpośredniej, 6 wyrzutni torped protonowych. Okręt jak wszystkie inne kalamariańskie krążowniki posiadał kilka silników wyposażonych w słony napędu podświetlnego oraz matryce alokacji ciągu, która zmniejszała zużycie paliwa. Na tyłach pojazdu umieszczone były pompy chłodziwa, generator osłon, hipernapęd, zbiornik chłodziwa reaktora, generator pól osłon i główny system łączności. W tylnej części znajdywały się specjalne włazy dla przedstawicieli wodnych ras, truboiniektory, maszynownie i kapsuły ratunkowe. Swoje przedziały posiadała zarówno załoga jak i droidy, między którymi można było podróżować turbowindami, a ponadto na spodzie Raddusa znajdywało się wiele innych opuszczonych pokładów. Krążownik posiadał dwa mostki, tak aby na wypadek uszkodzenia jednego z nich można było przejąć dowództwo awaryjnie. Przez środek statku przechodził tunel prowadzący do hangarów, które leżały po lewej i prawej burcie. Na przodzie pokładu umiejscowiono zbiorniki paliwa, systemy maskujące i zakłócające, układy czujników, kolektory cząsteczek jonowych, emiter promienia ściągającego i systemy strzelnicze oraz celownicze. Cały kadłub miał durastalowe poszycie.[1]
Historia
Raddus został zbudowany w końcowym okresie galaktycznej wojny domowej przez Mon Calamari Shipyards pod nazwą Dawn of Tranquility i był jednym z ostatnich okrętów stworzonych przez Nową Republikę przed podpisaniem aktu demilitaryzacji. Przez lata służył on w jej flocie, z czasem jednak został zwolniony ze służby. Następnie przy wsparciu Corellian Engineering Corporation przeszedł serię udoskonaleń, które zapewniły większą komputeryzację jego systemów, zmniejszyły ilość potrzebnej załogi oraz przystosowały do użytkowania przez istoty inne niż zimnowodne. W efekcie załoga liczyła zaledwie 1139 osób i mogła być wspomagana automatyką. Dzięki temu stał się jednym z najważniejszych zasobów Ruchu Oporu. Admirał Gial Ackbar zaproponował wówczas przemianowanie okrętu na część swojego poległego rodaka, Raddusa.[1] W roku 34 ABY na jego pokładzie przebywało dowództwo Ruchu Oporu, które ewakuowało się z powierzchni D'Qar. W czasie starcia z Najwyższym Porządkiem Raddus został uszkodzony przez myśliwce nacierające pod dowództwem Kylo Rena. Zniszczono między innymi mostek, którego trafienie wessało w przestrzeń kosmiczną wielu przebywających na nim dowódców, między innymi Ackbara oraz Leię Organę. Generał zdołała jednak z użyciem Mocy wrócić na pokład. Trafiony został także hangar, którego destrukcja zniszczyła wszystkie myśliwce floty. Podczas nieprzytomności Leii dowództwo przejęła admirał Amilyn Holdo. Rozpoczęła się ucieczka przed flagowym okrętem przeciwnika, Supremacy, lecz na skutek braku paliwa możliwy był tylko jeden skok w nadprzestrzeń, co i tak by nic nie dało przy fakcie posiadania przez post-imperialnych aktywnego śledzenia nadprzestrzennego. Przez wiele godzin Raddus starał się uniknąć zbliżenia do statków wroga, lecz kiedy paliwo zaczynało się kończyć, Holdo wydała rozkaz przetransportowania załogi na pokłady transportowców, którymi następnie rozesłała Ruch Oporu na pobliski Crait. Sama została jednak na mostku, aby Najwyższy Porządek nie zauważył że pokład został opuszczony. Mimo całego planu ci zdołali dostrzec transportowce i otworzyli do nich ogień, na co Holdo wykorzystała resztki paliwa i wykonała skok w nadświetlną prosto w środek Supremacy, niszcząc w samobójczym ataku zarówno gwiezdny niszczyciel typu Mega jak i znaczną część towarzyszących mu Resurgentów.[2]
Ciekawostki
- Okręt otrzymał nazwę na cześć admirała Sojuszu Rebeliantów, który poprowadził jego armadę podczas bitwy o Scarif.
Przypisy
Źródła
- Ostatni Jedi (Pierwsze pojawienie)
- Ostatni Jedi: Słownik ilustrowany
- Ostatni Jedi: Niesamowite przekroje (Pierwszy raz zidentyfikowany jako Dawn of Tranquility)
- Battles that Changed the Galaxy
- The Raddus w Databanku