Myśliwiec typu Stinger
|
|
| Myśliwiec typu Stinger |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | Myśliwiec typu S-100 Stinger |
| Producent: | Corellian Engineering Corporation[1] |
| Rodzaj: | Myśliwiec kosmiczny |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 11 m |
| Prędkość w atmosferze: | 1150 km/h |
| Hipernapęd: | Klasy 2 |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 1 pilot |
| Ładowność: | 10 kg |
| Cena: | 150 000 cr |
| Przynależność: | Republika Galaktyczna |
Myśliwce typu Stinger były jednostkami używanymi przez Starą Republikę w czasach przed wielką wojną Sithów.
Historia
W momencie wybuchu wojny z siłami Sithów Exara Kuna Republika nie posiadała tylu maszyn, ilu wymagały prowadzone działania wojenne, w związku z czym o ile nominalnie S-100 był podstawowym myśliwcem jej sił zbrojnych, o tyle do walki wprowadzano również inne maszyny, w tym i prototypowe Star Saber XC-01.[2] Ze względu na swoją szybkość i zwrotność Stinger był preferowany jako maszyna eskortowa i obronna, szczególnie często otrzymywała zadania obrony planetarnej.
Kiedy wojna zakończyła się i nadszedł czas odbudowy zarówno planet, jak i floty. Lekkość konstrukcji i uzbrojenia tego myśliwca stała się powodem, dla którego władze Republiki zezwoliły na sprzedaż tych maszyn także odbiorcom prywatnym. Dzięki temu popularność tej maszyny jeszcze bardziej wzrosła, a pojedyncze egzemplarze dotrwały nawet do zakończenia wojny domowej Jedi i mrocznych wojen toczonych po upadku Dartha Malaka. Nierzadko najemnicy czy weterani wydobywali te maszyny z hangarów, aby za ich sterami stawać przeciwko Mandalorianom czy Sithom. W roli trzonu floty natomiast maszyny te zostały zastąpione najpierw częściowo przez Star Sabery, a następnie przez Aureki.
Charakterystyka
Został zbudowany jeszcze przed wybuchem wielkiej wojny Sithów, a podczas jej trwania stał się główną maszyną myśliwską sił Republiki oraz Zakonu Jedi. W porównaniu ze swoimi konkurentami charakteryzował się przede wszystkim znakomitą zwrotnością, okupioną znacznie słabszym opancerzeniem oraz uzbrojeniem. O ile bowiem dwa działka laserowe posiadały przyzwoitą moc i szybkostrzelność, o tyle przenoszone na jego pokładzie torpedy ze względu na małe, lekkie głowice nie nadawały się specjalnie do niszczenia ciężko opancerzonych celów, chyba że wystrzeliwane były skoordynowanymi salwami z wielu myśliwców równocześnie. Mimo swojej lekkiej konstrukcji myśliwiec był wyposażony w hipernapęd, a rolę komputera nawigacyjnego pełnił droid, który potrafił przechować w pamięci koordynaty do 10 skoków nadprzestrzennych.
Przypisy
Źródła
