Myśliwiec T-65C-A2 X-wing

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
T-65C-A2 X-wing
Podstawowe dane
Pełna nazwa: Myśliwiec T-65C-A2 X-wing
Producent: Incom Corporation[1]
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 13,40 m[1]
Szerokość: 11,76 m[1]
Silniki: 4 fuzyjne siliki odrzutowe Incom 4L4[1]
Prędkość w atmosferze: 1050 km/h[1]
Hipernapęd: Wyposażony
Uzbrojenie:
Różne
Załoga:
Rola: Myśliwiec przewagi kosmicznej
Przynależność:



Myśliwiec T-65C-A2 X-wing był myśliwcem przewagi kosmicznej używanym przez Sojusz Rebeliantów podczas galaktycznej wojny domowej. Jego przeznaczeniem była rola uniwersalnego myśliwca, który miał radzić sobie w każdej sytuacji bojowej, z czego wywiązywał się znakomicie. Był to protoplasta osławionego T-65B, który dał Rebelii zwycięstwo w wojnie. Producentem była firma Incom Corporation.

Charakterystyka

X-winga uzbrojono w 4 działka laserowe Taim & Bak KX9 używane do walk bezpośrednich, którymi najczęściej były potyczki z wrogimi myśliwcami oraz 2 wyrzutnie torped protonowych Krupx MG7 używanych do bombardowania większych i mocniejszych celów. Działka były umieszczone na końcówkach skrzydeł, natomiast wyrzutnie znajdowały się na spodzie kadłuba pod kabiną pilota, która posiadała system podtrzymywania życia, lecz mimo to piloci zazwyczaj nosili skafandry próżniowe na wypadek nagłej dekompresji spowodowanej koniecznością ewakuacji. Zaraz za kokpitem umieszczono gniazdo astromecha, który obliczał współrzędne skoku nadprzestrzennego, dokonywał napraw w razie konieczności, a nawet mógł przejąć kontrolę nad maszyną na wypadek śmierci pilota. Skrzydła X-winga można było ustawić w dwóch trybach: zwykłym i ataku. W tym pierwszym były one złączone, natomiast w drugim następowało ich rozłożenie, co zwiększało zasięg osłon i poszerzało pole ostrzału działek laserowych. Patrząc od tyłu myśliwca można było dostrzec umożliwiający zmianę trybów serwomechanizm skrzydeł. Po ich wewnętrznych stronach natomiast znajdowały się porty dostępu złączy zasilania. Napęd X-winga stanowiły 4 fuzyjne silniki odrzutowe Incom 4L4. Umieszczone były na każdym skrzydle tuż przy kadłubie. Na wejście posiadały mikrochropowate łopatki chłodzące, a na wyjściu znajdowały się dysze wylotowe o zmiennej geometrii. X-wing w atmosferze osiągał prędkość 1050 km/h. Długość wynosiła 13,40 m, natomiast szerokość 11,76 m.[1]

Myśliwiec T-65C-A2 X-wing w czasie walki.

X-wing został zaprojektowany jako myśliwiec przewagi kosmicznej i szybko zyskał opinię najlepszego myśliwca w galaktyce do którego porównywano inne modele i dla których był punktem odniesienia, gdyż nie posiadał słabych punktów. Silne uzbrojenie nie tylko dawało przewagę w walce kołowej z innymi myśliwcami, lecz także umożliwiało bombardowanie dużych okrętów, stacji kosmicznych i celów naziemnych, szybkość i zwrotność X-winga była wystarczająca, by nawiązać równorzędną walkę z imperialnymi TIE-ami, a silne osłony i mocne opancerzenie sprawiały, że zestrzelenie T-65C-A2 nie było łatwym zadaniem. Inne typy myśliwców wprawdzie przewyższały X-winga w jednych aspektach, lecz zawsze wiązało się to z gorszymi wynikami w innych dziedzinach. T-65C-A2 był rzadziej spotykaną wersją słynnego T-65B dla którego był protoplastą. Różnica była jedynie wizualna - T-65C-A2 był dłuższy o 90 cm od T-65B. Osiągi, uzbrojenie i wyposażenie były na tym samym poziomie.[1]

Historia

Geneza

Inżynierowie Incomu wnikliwie przeanalizowali swoje projekty z wojen klonów jak ARC-170 czy Z-95 Headhunter. Na ich podstawie zaprojektowali nowy myśliwiec, który miał być filarem we flocie Imperium, jednak jego założenia polityczno - wojskowe sprawiły, że Incom przegrał konkurencję z Sienar Fleet Systems, który postawił na tanią i masową produkcję myśliwców z linii TIE. Projekty X-winga odeszłyby w zapomnienie gdyby nie zaradność inżynierów Sojuszu Rebeliantów, którzy zaadaptowali go i zmodyfikowali zgodnie z własnymi potrzebami.[1]

Galaktyczna wojna domowa

T-65C-A2 wespół z T-65B zostały użyte podczas pierwszej bitwy nad planetą Scarif, w trakcie której której Rebelia wykradła plany Gwiazdy Śmierci. Wiadomo, że modele tego typu X-winga należały wtedy do Eskadry Czerwonych.[2] W 5 ABY T-65C-A2 należały do Nowej Republiki - rządu wyrosłego z Sojuszu Rebeliantów. Podczas bitwy o Jakku za sterami jednego z takich X-wingów zasiadał Temmin Wexley należący do Eskadry Upiorów.[3]

Przypisy

Źródła