Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Ulbrick był mężczyzna rasy ludzkiej i członkiem Zaginionego Plemienia Sithów w czasie Odrodzenia Hiltsa. W roku 2975 BBY był Mieczem Sithów i jednym z piętnastu wojowników, którzy brali udział w wyprawie arcylorda Edella Vraia, której celem było dotarcie do Keshtah Major. Gdy Sithowie zbliżyli się do brzegu od strony Sześciu Szponów zostali zaatakowani przez obronę lokalnych Keshiri. Statek napowietrzny, którym podróżował Ulbrick, Candra, został uszkodzony, zaś mężczyzna wpadł do wody, jednak udało mu się przetrwać. Na brzegu połączył się z dowódcą wyprawy oraz opiekunką uvaków Peppin, innym Mieczem Jannsem oraz Keshirim Tellpahem. Następnie, na polecenie Vraia, wojownicy udali się w górę klifu, gdzie znajdowała się budowla obrońców, a gdy dotarli na miejscu zaatakowała ich Quarra Thayn, którzy wystrzeliła z ręcznej balisty. Janns zdołał uniknąć pocisków, lecz Ulbrick został trafiony w udo masą szklanych odłamków. Jego towarzyszom udało się pojmać kobietę, zaś ranami Miecza zajął się Tellpah. Keshiri próbował zatamować krwawienie, lecz bandaże szybko przesiąknęły, zaś zapytany przez Vraia, czy zdoła szybko się poruszać, ranny zaprzeczył. Słysząc jego odpowiedź, arcylord ściął go swoim mieczem świetlnym, a następnie ciało Ulbricka zostało ukryte w cysternie przy wieży.
Źródła
