Kanonierka GAT-12 Skipray
|
|
| Kanonierka GAT-12 Skipray |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | SFS GAT-12h Skipray Blastboat |
| Producent: | Sienar Fleet Systems |
| Rodzaj: | Kanonierka |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 25 m |
| Prędkość w atmosferze: | 1200 km/h |
| Prędkość w kosmosie: | 80 MGLT |
| Hipernapęd: | Klasy 2 |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 2 piloci, 2 strzelcy |
| Ładowność: | 20 t |
| Cena: |
|
| Przynależność: | Imperium Galaktyczne |
Kanonierka GAT-12 Skipray to statek kosmiczny, będący ogniwem pośrednim pomiędzy lekkimi myśliwcami gwiezdnymi, a ciężkimi okrętami Marynarki Imperialnej.
Charakterystyka
Opis myśliwca
Nie licząc eksperymentalnych maszyn z serii TIE/x oraz późniejszych TIE Advanced, Skipray był najmniejszą jednostką Imperium wyposażoną w hipernapęd. Był wystarczająco samodzielny, aby startując z baz planetarnych czy stacji kosmicznych mógł spełniać zadanie patrolowania dalekich rubieży zamieszkałych systemów i wystarczająco dobrze uzbrojony, aby niszczyć lub przechwytywać jednostki przemytników. Przy pomocy ciężkich dział jonowych, których siła była większa niż siła takiej baterii na krążowniku, Skipray był w stanie poważnie zaszkodzić także i dużym okrętom - szczególnie, kiedy w ataku brała udział więcej niż jedna kanonierka. W przypadku konieczności walki z myśliwcami, Imperium zazwyczaj koordynowało działania Skiprayów i myśliwców TIE, chociaż sama kanonierka mogła sprawnie opędzać się przed drobnymi przeciwnikami dzięki umieszczonej na grzbiecie wieżyczce ze sprzężonymi działkami laserowymi.
Główną wadą tej jednostki była duża trudność pilotażu i słaba zwrotność w przestrzeni kosmicznej. Rekompensowana była ona jednak przez znaczną prędkość, która pozwalała na wykonywanie ataków z zaskoczenia lub dogonienie wrogich maszyn. Skipray był ponadto bardzo zwrotny w atmosferze.
Historia
Przez pewien czas podejrzewano, że kanonierka ta - wprowadzona do służby w okresie poprzedzającym bitwę o Yavin - miała szanse wyprzeć z pokładów niszczycieli i z baz planetarnych nieposiadające hipernapędu myśliwce TIE. Nie udało się to jednak ze względu na sprzeczność z narzuconymi politycznie imperialnymi doktrynami regulującymi użycie małych jednostek bojowych. Ponieważ Imperium nie zastrzegło sobie wyłączności na odbiór kanonierek, a zamówienia wojskowe okazały się być niezbyt duże jak na gusta producenta, Sienar Fleet Systems zaczęło sprzedawać te jednostki także na otwartym rynku, skąd dotarły zarówno do armii planetarnych, jak i grup przemytniczych i innych organizacji paramilitarnych.
Odmiany
Wyprodukowano wiele odmian tego pojazdu kosmicznego, mniej lub bardziej bojowo zorientowanych. Najpopularniejsze modele to: GAT-12g, w miejsce wyrzutni pocisków kierowanych wyposażona była w emiter promienia ściągającego i stosowana w działaniach przeciw przemytnikom; oraz h i j - przeznaczone do misji szturmowych oraz ofensywnej obrony planetarnej, różniące się podziałem zadań wykonywanych przez strzelców pokładowych. W wersji GAT-12h jeden ze strzelców zajmował się działkami laserowymi w wieżyczce, a drugi całym pozostałym uzbrojeniem strzelającym do przodu, w wersji GAT-12j podział zadań był lepszy i wyrzutnia torped mogła być obsługiwana przez drugiego pilota. Istniał także model kuriersko-przechwytujący: Skipray Blastboat GAT-12m o ulepszonych systemach napędu nad- i podświetlnego; oraz GAT-12p wyposażony w wysokiej klasy systemy wykrywania przydatne podczas misji patrolowych i zwiadowczych.
Źródła
- Imperial Sourcebook (Pierwsze pojawienie)
- Imperial Sourcebook, Second Edition
- Death Star Technical Companion
- Heir to the Empire Sourcebook
- Pirates & Privateers
- Classic Adventures: Volume Four - The Best of the Journal
- The Thrawn Trilogy Sourcebook
- Starships of the Galaxy (2001)
- Starships of the Galaxy (2007)
- Living Force Campaign Guide
- Ilustrowany przewodnik po statkach, okrętach i pojazdach Gwiezdnych wojen
- The Official Star Wars Fact File 129
