Darth Havok

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
(Przekierowano z Eshkar Niin)
Eshkar Niin
Darth Havok
Rasa: Iktotchi
Kolor włosów: Brak
Kolor oczu: Żółte
Kolor skóry: Czerwona
Przynależność:




Eshkar Niin był iktotchiańskim Rycerzem Imperialnym, jednak podczas służby przeszedł na ciemną stronę Mocy, po czym przyjął imię Darth Havok. Nauczał Antaresa Draco, oraz był zabójcą Elliah Fel, żony Roana Fela.

Biografia

Rycerz Imperium

Gdy nazywał się Eshkar Niin, był pierwszym mistrzem Antaresa Draco. Służył imperatorowi Ranowi Felowi jako jeden z przywódców imperialnych rycerzy. Podczas służby stworzył swój własny holokron.

Przejście na ciemną stronę Mocy

Zabójstwo Elliah Fel

Jakiś czas przed rokiem 137 ABY, Eshkar wystąpił od imperialnych rycerzy i przeszedł na ciemną stronę Mocy. Stał się Sithem, w wyniku czego imperator Fel był zmuszony wysłać mistrza Draco i Elliah Fel, by go pokonać. Elliah pierwsza znalazła Niina i stoczyła z nim pojedynek. Chwilę później dołączył do nich Antares, jednak został odepchnięty Mocą, po czym Elliah zginęła. Tak Darth Havok stał się prawdziwym Sithem.

Dalsze działania

Po tym zdarzeniu Darth Havok wstąpił do Nowego Zakonu Sithów. Dostał zadanie schwytania księżniczki Marasii Fel. Wraz z kilkoma Sithami uwięził ją na Korribanie. Zaczął ją torturować, chcąc zdobyć informacje na temat jej ojca. Mimo tego Marasia nic nie zdradziła. W tym samym czasie Antares Draco, Ganner Krieg i rycerz Jedi Shado Vao wyruszyli na ratunek. Gdzie indziej Darth Havok przerwał przesłuchiwania i odszedł. Nagle na Korribanie zjawiła się grupa ratunkowa, jednak do akcji wkroczyli Sithowie. Aby księżniczka mogła bezpiecznie uciec, Antares został powstrzymać wrogów. Po walce Draco napotkał samego Dartha Havoka. Ten zaatakował go błyskawicą Mocy. W końcu były uczeń Dartha Havoka poddał się. Iktoitchi uwięził go w najgłębszym lochu na Korriban, po czym rozpoczął tortury. Antares odrzekł, że woli umrzeć niż zdradzić Imperium. Po jakimś czasie tortur, Draco zdradził położenie ukrytej świątyni na Taivas.

Źródła