2 Kompania Powietrzna

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
2 Kompania Powietrzna
Data założenia 22 BBY
Dowódca/Dowódcy
Wybitni członkowie Sierżant Barlex
Pomniejsze formacje Drużyna Parjai
Wyposażenie
Przynależność



2 Kompania Powietrzna była jedną z jednostek powietrzno-desantowych Wielkiej Armii Republiki. Wchodziła w skład 7 Korpusu Powietrznego i złożona była z klonów-spadochroniarzy. Symbolem jednostki były dwa pomarańczowe pasy na zbroi.

Historia

2 Kompania Powietrzna, tak jak większość jednostek powietrzno-desantowych Republiki, została stworzona w czasie wojen klonów, gdy pojawiło się zapotrzebowanie na samodzielne oddziały do operacji desantowo-szturmowych o charakterze sabotażowo-bojowych, z możliwością przerzucenia w każde miejsce, w jak najkrótszym czasie.

2 Kompania, w początkach wojny walczyła ze sprzymierzonymi z Separatystami Mandalorianami, co doprowadzało do wewnętrznych konfliktów z komandosami, ze względu na ich mandaloriańskie wyszkolenie.

W 21 BBY, 2 Kompania Powietrzna przetransportowana została na pokładzie statku Core Conveyor na planetę Mirial, gdzie walczyła przeciwko Separatystom. Operacja najprawdopodobniej się nie powiodła, gdyż planeta pozostała pod władzą Federacji, aż do utworzenia Imperium w roku 19 BBY.

W końcowej fazie wojny, w roku 19 BBY, Separatyści zdecydowali się na rozstrzygające cios. Założeniem długo planowanej inwazji na Coruscant miało być porwanie Wielkiego Kanclerza oraz sparaliżowanie centralnego sztabu dowodzenia Wielkiej Armii Republiki, co zapewniłoby Konfederacji szybkie zwycięstwo. Cel wydawał się łatwy, gdyż większość dowódców i ich jednostek walczyło w innych systemach.

Walka na orbicie Coruscant.

Flota Konfederacji, podejść miała niezauważona do Corucsant tajnym szlakiem, prowadzącym przez Głębokie Jądro. Zaskoczone jednostki Floty Obronnej Coruscant chaotycznie odpierały ataki przeważającej liczebnie flocie Separatystów, jednak nie udało się jej zatrzymać jednostek desantowych. Wkrótce, pierwsze transportery desantowe C-9979, załadowane droidami bojowymi, wylądowały na planecie. Rozgorzała walka, w której droidy] miały zdecydowaną przewagę liczebną. Na orbitę szybko zostało ściągnięte wsparcie, w postaci prawie 1000 statków gwiezdnych, w większości niszczycieli typu Venator, oraz kilkudziesięciu tysięcy klonów. Legion 501 oraz 3 Armia Systemowa, zostały przetransportowane na pokładach LAAT na planetę, aby wspomóc obrońców. 2 Kompania Powietrzna walczyła z wrogiem na wąskich przejściach i uliczkach, prowadząc długą i nieobfitą w skutkach strzelaninę z niekończącymi się szeregami droidów, chroniąc się za prowizorycznymi barykadami. Bitwa zakończyła się częściowym sukcesem Republiki. Wprawdzie porwany Kanclerz został odbity, a planeta uchroniona przed zajęciem, klony poniosły ciężkie straty.

W ostatnich dniach wojny, 2 Kompania Powietrzna, wraz z całym 7 Korpusem została skierowana na Utapau, pod dowództwem generała Kenobiego. Celem operacji było odbicie planety oraz schwytanie lub zabicie wszystkich przywódców Separatystów, w tym głównodowodzącego Armii Konfederacji, generała Grievousa, znajdujących się w Pau City, których Darth Sidious sprowadził jednocześnie na planetę, w celu ich unicestwienia.

Bitwa o Utapau. Z lewej spadochroniarz nad rannym kolegą.

Bitwa ciągnęła się bardzo długo, gdyż droidy wykorzystały wielopoziomowe kondygnacje Pau City na swoją korzyść. Klony poświęcały mnóstwo czasu, aby na drodze monotonnej wymiany ognia z ufortyfikowanym wrogiem, przebijać się do innych poziomów. Kanonierki bez przerwy przysyłały na lądowiska kolejnych żołnierzy, którzy utykali na nich, przygwożdżeni do ziemi ogniem blasterów. 2 Kompania Powietrzna, niewątpliwie, straciła na płytach lądowisk wielu żołnierzy, gdy ci wybiegali z kanonierek, wprost na otwartą przestrzeń, pod lufy blasterów droidów. Na szczęście dla klonów, wkrótce po pierwszym rzucie, jako wsparcie przybył ciężki sprzęt, jak AT-TE, który roznosił stanowiska droidów silnym i zdecydowanym ogniem. Po długim czasie udało się oczyścić wszystkie poziomy.

Bitwa zakończyła się zwycięstwem 7 Korpusu, okupionym ciężkimi stratami ze strony Republiki. Nieznane są dokładne straty Kompanii, lecz 7 Korpus, niszcząc wszystkie droidy, stracił w bitwie ok. 40% stanu osobowego. Dane dotyczące rannych nie są dostępne.

Zabity generał Grievous.

Efektem Rozkazu 66, wydanego w połowie bitwy była nieudana próba zabicia głównodowodzącego, generała Kenobiego, którego po bitwie nie odnaleziono.

W początkach Czystki Jedi 2 Kompania Powietrzna stacjonowała na Utapau, gdzie stabilizowała sytuację po Rozkazie 66, działając jako jednostka garnizonowa.

W późniejszym czasie oddział został prawdopodobnie przekształcony na jeden z regimentów powietrzno-desantowych Armii Imperialnej.

Organizacja

Kompania nie miała oficjalnego dowódcy, lecz działając jako specjalny oddział operacyjny, był do dyspozycji dla głównodowodzących 7 Korpusu Powietrznego, komandora Cody'ego, oraz generała Obi-Wana Kenobiego.

144-osobowa kompania składała się z czterech plutonów (po cztery drużyny każdy), używanych jako samodzielne oddziały desantowo-szturmowe w samotnych operacjach na terytorium wroga.

Jedyną znaną drużyną była Drużyna Parjai, pod dowództwem sierżanta Barlexa.

Ekwipunek

Spadochroniarz w specjalnej zbroi

Żołnierze 2 Kompanii Powietrznej byli wyposażeni w specjalny model zbroi, umożliwiające im skoki z dużych wysokości. Specjalistycznym wyposażeniem spadochroniarzy były zestawy tlenowe, sprzęt repulsorowy, ułatwiający im lądowanie, a także specjalne uprzęże taktyczne. Nacięcie na hełmie umożliwiało łatwiejszy przepływ powietrza podczas skoków, a sam hełm miał znosić wysokie ciśnienie, panujące w wyższych częściach atmosfer. Każdy żołnierz posiadał również tzw. "sukienkę".

Standardowym uzbrojeniem były karabiny blasterowe DC-15A oraz DC-15S, granaty i ładunki termiczne, używane do niszczenia instalacji i torowania drogi spadochroniarzom w trudnym terenie.

Z powodu częstej samodzielności podczas długich operacji desantowo-szturmowych za liniami wroga, spadochroniarze wyposażeni byli w małe zbiorniki bacty, wykorzystywane podczas walki, jako zestawy pierwszej pomocy dla rannych.

Sprzęt

Ulubiony transporter spadochroniarzy - kanonierka szturmowa.

2 Kompania Powietrzna korzystała z, produkowanych przez Rothana Heavy Engineering, lekkich i szybkich kanonierek szturmowych LAAT, które umożliwiały sprawny transport (oraz ewakuację) w każde miejsce na planecie odpowiednio dużych oddziałów, a dzięki pokaźnemu arsenałowi rakiet powietrze-powietrze, wieżyczkom laserowym oraz obrotowym blasterom, zapewniały osłonę i wsparcie ogniowe dla już walczących spadochroniarzy. Dawały one gwarancję bezpieczeństwa i krótkiego czasu przerzutu jednostek na pole walki.

2 Kompania nie wykorzystywała ciężkiego sprzętu, jak czołgi lub działa, co zwiększało ich mobilność, ale i zmniejszało siłę ognia, w razie odwrotu kanonierek.

Sposób działania

Żołnierze 2 Kompanii, zrzucani byli z pokładów kanonierek, co zmniejszało szansę zniszczenia całego oddziału, gdyby klony wybiegały z nich na ziemi. Dość poważnym problemem stał się brak dużej siły ognia, w postaci ciężkich pojazdów pancernych, który spadochroniarze musieli nadrabiać szybkością działań i zaskoczeniem. Nagłe flankowanie lub lądowanie na tyłach wroga były głównymi elementami taktyki oddziału. Spadochroniarze unikali otwartej walki, która mogła mieć dla nich tragiczne skutki.

2 Kompania Powietrzna wykorzystywana była do działań dywersyjnych oraz szybkich zwrotów akcji, jak lądowania na tyłach i zdobywanie strategicznych punktów, zaraz po lub przed atakiem wroga.

Najczęściej, na akcje wysyłane były pojedyncze, samodzielne grupy spadochroniarzy, którzy po wykonaniu zadania, zabierani byli przez LAAT. Wyjątkiem była bitwa o Utapau, podczas której do walki rzucono całą 2 Kompanię Powietrzną, w postaci jednostki liniowej, co było błędnym wykorzystaniem atutów Kompanii, jaką była zdolność do szybkich i silnych uderzeń w najsłabszy punkt obrony przeciwnika.

Ciekawostki

  • Karen Traviss wymyślając nazwę dla 2 Kompanii Powietrznej, wykorzystała nazwę istniejącej jednostki Armii Brytyjskiej - 2 Batalion Pułku Powietrznego.

Źródła