Mace Windu/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Mace Windu
Data i miejsce narodzin: 72 BBY[1]
Data i miejsce śmierci: 19 BBY, Coruscant[2]
Miejsce pochodzenia: Haruun Kal[3]
Rasa: Człowiek (Korun)
Wzrost: 188 cm[3]
Kolor włosów: Czarne (później ściął)[4]
Kolor oczu: Brązowe[5]
Kolor skóry: Ciemny
Przynależność:
Profesja: Mistrz Jedi




Mace Windu był jednym z największych mistrzów czasu schyłku Republiki, a także członkiem Najwyższej Rady Jedi. Często, razem z Yodą, posiadali ostatnie słowo na posiedzeniach.

Mace Windu, czarnoskóry mistrz Jedi, był uważany przez niektórych za równie potężnego, co mistrz Yoda. Posiadał szczególną umiejętność wyczuwania za pośrednictwem Mocy tzw. "punktów przełomu". Opracował siódmą, niesamowicie skomplikowaną Formę walki mieczem świetlnym, nazywaną Vaapad. Miecz świetlny, którego używał, posiadał klingę o rzadko spotykanym w tym okresie fioletowym kolorze.

Biografia

Wczesne lata

Urodził się około 72 BBY na tropikalnej planecie Haruun Kal, dzikiej i nieposkromionej, na której życie byłą ciągłą walką z przyrodą. Był ostatnim przedstawicielem swojego ghôsha po śmierci jego rodziców (nie licząc Kara Vastora, którego rodzina została zmasakrowana), pozostawał zatem pod opieką starszyzny. To właśnie oni postanowili oddać go na szkolenie Jedi, wierząc, że sami pochodzą od przedstawicieli Zakonu. W wieku sześciu miesięcy Mace został więc zabrany na Coruscant i przyjął nazwisko Windu, od nazwy swojego ghôsha. Jak większość młodzików, był szkolony przez mistrza Yodę, a później także przez T'rę Saa, by następnie zostać padawanem i w końcu rycerzem Jedi. To właśnie podczas wczesnego szkolenia Mace odkrył swój dar widzenia przez Moc rzeczywistości w formie kryształu, zewnętrznie idealnego i gładkiego, zawierającego jednak "punkty przełomu", a więc poszczególne - często bardzo złożone - miejsca, które pozwalały na naruszenie całej struktury kryształu. W praktyce oznaczało to umiejętność odnalezienia rozwiązania w każdej sytuacji słabych punktów przeciwników, a także kluczowego elementu dla dalszego rozwoju wydarzeń w danym momencie. Łatwość, z jaką Mace Windu odnajdywał i interpretował "punkty przełomu", czyniła z niego wyjątkową istotę. Miewał również okazjonalne wizje przyszłości; w jednej z nich udało mu się dostrzec miecz świetlny, który powinien zbudować.

To właśnie te wizje sprawiały, że był on bacznie obserwowany przez Radę Jedi. Obserwowany z rosnącym niepokojem, gdyż - chociaż był najlepszy w swojej klasie i wielokrotnie podchodził do budowy swojego miecza - nie udawało mu się skonstruować tego, który widział w wizjach. Dopiero odnalezienie kryształu Hurrikaine pozwoliło na otrzymanie ostrza, które świeciłoby intensywnym, purpurowym blaskiem. Ponieważ dokładnie o to chodziło, Mace uznał miecz za swoje największe dzieło i nigdy nie zbudował sobie innego. W ciągu kolejnych 15 lat wykonywał wiele rozmaitych misji, między innymi odwiedził swoją rodzinną planetę Haruun Kal, gdzie nauczył się języka Korunów. Nie wiadomo, czyim był Padawanem oraz jak długo się szkolił, zanim podszedł do prób, jednak istnieje prawdopodobieństwo, że była to mistrzyni T'ra Saa.

Rycerz Jedi

Czternastoletni Mace.

W wieku dwudziestupięciu lat, Mace otrzymał misję ukarania Uda-Khalida, który był odpowiedzialny za śmierć wielu istot. Windu wytropił go na pewnej niewielkiej planecie. Strzegący fortecy strażnicy myśleli, że Jedi był łowcą nagród, gdy po przejściu przez most, gdzie zaatakowały go pełzające robaki przedostał się do środka i za pomocą Mocy przekonał ich, że nie był zagrożeniem. Gdy stanął naprzeciw Khalida, zbrodniarz stwierdził, że nie było światków jego zbrodni. W tym momencie pojawiły się duchy ofiar. Mace stanął do pojedynku z Udem, który aktywował swoje ogniste ostrze, lecz nie był w stanie pokonać Windu, który zabił Udo Khalida jednym pchnięciem w serce. Po zabiciu mordercy duchy znikły.[6]

Mistrz Jedi

W wieku 28 lat w uznaniu nietuzinkowych talentów, którym dał wyraz, biorąc udział w rewolucji arkaniańskiej, podczas której walczył z Gormem Rozpuszczalnikiem, Mace został mianowany najmłodszym w historii zakonu mistrzem Jedi. Od tej pory Windu był nauczycielem i mentorem wielu przyszłych prominentnych rycerzy, między innymi Echuu Shen-Jona czy przyszłej członkini Rady Jedi, Depy Billaby, którą za młodu ocalił z rąk piratów i przywiózł do Świątyni. Szkoląc się pod okiem Mace'a Windu, Depa stała się silną i mądrą mistrzynią Jedi. Z kolei Mace, gdy stał się już stałym członkiem Rady Jedi, usprawnił i ozdobił swój miecz metalem o nazwie elektrum.

W tym okresie też Mace opracował swoją własną, unikalną technikę walki na miecze świetlne, przynależną do Siódmej Formy, którą nazwał Vaapad. Był też jedynym Jedi, który osiągnął w niej mistrzostwo; Depa Billaba i Sora Bulq nie byli w stanie opanować jej w równym stopniu, co między innymi stało się przyczyną ich przejścia na ciemną stronę Mocy. Mówiło się swego czasu, że tylko Dooku i Yoda mogą mu dorównać w walce. Podstawowym czynnikiem, który legł u początków Vaapad i zadecydował o przynależności tej techniki do Formy Siódmej był fakt, iż Mace w głębi duszy czuł pociąg do siłowych i brutalnych rozwiązań, który zbliżał go do Ciemnej Strony. Dlatego między innymi stworzył Vaapad: żeby przekuć własny mrok w broń w rękach światła. Faktem było jednak, iż walcząc techniką Vaapad balansował on między światłem a mrokiem.

Poza talentem do odkrywania "punktów przełomu", dużą wrażliwością na Moc oraz mistrzostwem w walce na miecze świetlne, Mace Windu posiadł też rozległą wiedzę z dziedzin filozofii i historii, był też znany ze swoich talentów dyplomatycznych. Jego wszechstronność, w połączeniu ze stanowczością i talentami przywódczymi sprawiały, że wielu widziało w nim kogoś na kształt lidera Zakonu. Był też głównym łącznikiem między Najwyższym Kanclerzem Republiki a Radą Jedi. Mace zawsze był zdania, że Republika to najlepszy możliwy twór administracyjny w galaktyce i trzeba ją chronić za wszelką cenę.

W 33 BBY Mace Windu miał już poważanie w Radzie i wiele decyzji zapadało przy jego aprobacie, ceniono też mądrość, z jaką mówił. Kiedy Sithowie potajemnie wywołali konflikt z Yinchorri, to właśnie Mace przewodził grupie Jedi wysłanej, by go zażegnać. I chociaż negocjacje niemal od razu przerodziły się w otwartą walkę (Mace musiał najpierw stawić czoła hordom atakujących Yinchorri, a potem wziął udział w ataku na ich kwaterę główną), Windu pokazał, że i na tym polu niewielu może mu dorównać. Pół roku później był wśród Jedi, którzy zajmowali się problemem bezpieczeństwa konferencji na Eriadu oraz zagrożeniami związanymi z opodatkowaniem szlaków nadprzestrzennych.

W 32 BBY wysłał Qui-Gona Jinna i Obi-Wana Kenobiego na Naboo, gdzie wspomniane podatki zmusiły Federację Handlową do blokady planety. Chociaż Mace był wtedy poza głównym teatrem działań, to przed jego oblicze Qui-Gon Jinn przyprowadził Anakina Skywalkera - chłopca, co do którego sądził, że jest Wybrańcem. Mace, początkowo sceptyczny, nie zezwolił na szkolenie Anakina, jednak później wyraził cichą zgodę w obliczu wypadków, które zaowocowały bitwą o Naboo. Anakin cały czas jednak wzbudzał jego niepokój. [7]

Przez następne lata Mace wciąż był związany z Radą Jedi i miał wpływ na jej decyzje, chociaż rzadko sam znajdował się w centrum wydarzeń. Zawsze uważał pokojowe rozwiązania za najlepsze, chociaż nie uciekał od walki, jeśli nie było alternatywy. Był obecny przy niemal wszystkich decyzjach Rady: od rozwiązania kwestii zaniku pamięci Aayli Secury i Quinlana Vosa poprzez nadzorowanie projektu Pozagalaktyczny Lot aż po wysyłanie Obi-Wana i Anakina na rozmaite misje. Aktywny udział w jednej z nich wziął w zasadzie tylko raz, przy negocjacjach na Malastare, które skończył się potyczką i pościgiem na Nar Shaddaa za terrorystami z Czerwonego Iaro. Wtedy również zawarł na jakiś czas przymierze wierności z innym mistrzem Jedi, Eethem Kothem, święty rytuał Jedi, który polegał między innymi na wymianie mieczy świetlnych. Po około roku miecze wróciły do prawowitych właścicieli.

Wojny klonów

Bitwa o Geonosis

Rok 22 BBY przyniósł ciężkie czasy dla Republiki i Zakonu Jedi, a to wobec zagrożenia ze strony Konfederacji Niezależnych Systemów i groźby wojny, jaka zawisła nad galaktyką. Mace, chociaż przeciwny jakimkolwiek akcjom militarnym, w sytuacji ekstremalnej nie bał się polecieć w sile 200 Jedi na Geonosis, by uwolnić Obi-Wana Kenobiego, Anakina Skywalkera i Padmé Amidalę z rąk Separatystów. Tam pokonał i zabił znanego łowcę nagród Jango Fetta, a później poprowadził oddział klonów, walcząc z droidami Federacji Handlowej. Wydarzenia te przyniosły początek wojnom klonów i bez małą trzyletnim zmaganiom armii Konfederacji i Republiki, które rozprzestrzeniły się po całej galaktyce. [8]

Pozycja wojskowa

Mace, podobnie jak większość Jedi, przyjął rangę generała i wielokrotnie prowadził kampanie przeciwko Separatystom, biorąc także czynny udział w planowaniu ruchów Wielkiej Armii Republiki. W polu dowodził armią systemową Alfa, na którą składało się 294912 żołnierzy.

Zdrada Sory Bulq

W trzecim miesiącu wojen klonów, Mace udał się na Ruul, by przekonać Sorę Bulqa o konieczności aktywnej ochrony Republiki. Byli tam też Sian Jeisel, K'Kruhk, Mira i Rhad Tarn. Po zakończeniu rozmowy, mistrz Sora udał się na samotny spacer, gdzie został zaatakowany przez Asajj Ventress. Na pomoc rzuciła mu się reszta Jedi, a podczas jej udzielania Mira umarła z ręki zabójczyni. Tarn oskarżył Windu o wpuszczenie jej, ponieważ nikt nie mógł wylądować na planecie bez wiedzy Sory. Mace razem z resztą pobiegł za Ventress. Po drodze zauważył statek zabójczyni, co znaczyło, że została tam wpuszczona przez Sorę. Mistrz Jedi zawrócił i rozpętała się walka między nim, a Bulqiem, podczas której ten przyznał się do wszystkiego. Windu jednak zdał sobie sprawę, że jego przyjaciele walczyli z Asajj i zostawił Sorę biegnąc im na ratunek. Kiedy dotarł do celu Ventress uciekła, a Tarn leżał martwy obok. Okazało się, że uległ ciemnej stronie i zaatakował Jeisel, która broniąc się, zabiła go. [9]

Inne bitwy

Mistrz Windu w czasie bitwy o Dantooine

Miesiąc później walczył w bitwie o Dantooine, gdzie dał zdumiewający pokaz Teras Kasi i samodzielnie zniszczył czołg sejsmiczny, by chwilę później wziąć udział w bitwie o Iktotch. Obie potyczki zakończył się zwycięstwem Republiki.

W szóstym miesiącu wojen klonów Mace wrócił na swoją rodzinną planetę Haruun Kal w poszukiwaniu swej byłej uczennicy, Depy Billaby. Tam też trwała wojna, lecz nie między Republiką a Separatystami a między Balwai - istotami spoza planety i Korunnai - rodowitymi mieszkańcami. Mace odnalazł Depę wśród Korunów, na wpół pogrążoną w ciemności, lub raczej mroku dżungli, zwanym przez Korunnai pelekotanem. Starł się też ze swoim dalekim krewnym, Karem Vastorem. Wtedy to charakter Mace'a Windu przeszedł przemianę. Wydarzenia na Haruun Kal i okrucieństwa, jakie tam widział, utwardziły jego charakter i wyostrzyły determinację, by jak najszybciej zakończyć wojnę. I chociaż wspomnienia z tej misji nie dawały mu spokoju przez resztę wojny, utwierdziły go w przekonaniu, że droga, którą obrał, jest słuszna.

Na Haruun Kal miał również jedną ze swoich wizji, dotyczącą przyszłości Coruscant: przewidział zniszczenie planety i doszczętne zburzenie Świątyni Jedi podczas zabiegów terraformujących Yuuzhan Vongów.

Przez następne miesiące Mace Windu zajmował się częściej strategią, niż dowodzeniem w polu, chociaż jeśli było trzeba, natychmiast ruszał na bój. W międzyczasie zgodził się na plan mistrza Tholme'a, który miał polegać na wprowadzeniu Quinlana Vosa w szeregi Separatystów i zrobienia z niego podwójnego agenta. Walczył zaś między innymi na Skor II, Null, brał udział w aresztowaniu senatora Naviego, a w siedemnastym miesiącu wojen klonów wraz z Kitem Fisto, Saesee Tiinem i Agenem Kolarem w czwórkę wyeliminowali odłam Gildii Łowców Nagród, znany jako Karmazynowa Nowa, który oferował nagrody za głowy Jedi.

W roku 21 BBY wraz z mistrzem Yodą uczestniczył w sesji Rady Jedi, kiedy to na Coruscant powrócił jedyny ocalały z misji na Asturiasie, RC-2088. Klon opowiedział im o zdradzie senatora Lorca Oviedo, którego mieli eskortować, a także o wydarzeniach jakie miały miejsce. Jako że nie było świadków, pozostało słowo klona przeciwko senatorowi. Jedi uwierzyli mu i podziękowali za odwagę. W trakcie historii żołnierz wspomniał, że według Oviedo oni tylko klonami i nikt nie zapamięta ich śmierci, a po zakończeniu rozmowy Mace zapewnił go, nie ich poświęcenie nie zostanie zapomniane.[10]

Kit Fisto, Agen Kolar, Mace Windu i Saesee Tiin w czasie wojen klonów

Wreszcie pięć miesięcy przed końcem wojen klonów, podczas bitwy o Boz Pity, której głównym celem było wypędzenie przywódców Separatystów z ich fortecy na Zewnętrznych Rubieżach i odnalezienie Asajj Ventress, Mace Windu starł się ze sławetnym zabójcą Jedi, generałem Grievousem, na którego zrzucił przelatującego nieopodal STAPa, chcąc pokazać, po czyjej stronie jest prawdziwa potęga. Starł się również z Bobą Fettem, szukającym zemsty za śmierć ojca. Wkrótce potem, podczas konferencji na Coruscant z Najwyższym Kanclerzem Palpatinem brał udział w postanowieniach co do dalszego przebiegu wojny. Postanowienia te sprowadzały się do usunięcia Separatystów z centralnych rejonów galaktyki, co zostało niemal natychmiast wprowadzone w czyn i pośrednio zaowocowało odkryciem śladu, który prowadził do osoby odpowiedzialnej za wybuch wojen klonów - Dartha Sidiousa. Mroczny Lord Sithów wskutek postępującego śledztwa Jedi zmuszony był przyspieszyć swoje plany; rozkazał generałowi Grievousowi zaatakować Coruscant. Podczas bitwy Mace Windu ponownie zmierzył się z generałem Grievousem, który jednak uciekł - jak się później okazało - z porwanym Kanclerzem.

Na ratunek Palpatine'owi przybyli jednak Obi-Wan Kenobi i Anakin Skywalker, odznaczając się brawurą i umiejętnościami, za które (a także poprzez protekcję Kanclerza) młody Skywalker zasiadł w Radzie Jedi.

Próba aresztowania Palpatine'a i śmierć

W imieniu Galaktycznego Senatu Republiki, jesteś aresztowany, kanclerzu..
- Mace Windu do Palpatine'a, gdy odkrył jego zdradę.
Pojedynek z Palpatinem

W trakcie wojny Mace Windu, w którym ciężkie doświadczenia i rosnąca nieufność wobec wszechświata zaowocowały sceptycznym podejściem do niektórych spraw, zaczął wątpić w szlachetne cele Palpatine'a. Anakin Skywalker, już wtedy członek Rady Jedi, otrzymał więc zadanie pilnowania Kanclerza i patrzenia mu na ręce, chociaż Windu nie był przekonany, czy młody Jedi sobie poradzi. Obawiał się wpływu Kanclerza na Anakina i nie ufał mu; wiedział jednak poprzez "punkty przełomu", że Skywalker był kluczem do rozwiązania wszystkiego. Gdy więc Anakin doniósł mu, że Palpatine to w rzeczywistości Mroczny Lord Sithów, Mace Windu bez wahania kazał zabarykadować Świątynię i ruszył wraz z trójką innych mistrzów Jedi w celu aresztowania Kanclerza. Palpatine jednak ukazał swoje prawdziwe oblicze, a także zadziwiającą sprawność w walce; dość szybko zabił towarzyszących Mace'owi Kita Fisto, Agena Kolara i Saesee Tiina. Windu posiadał jednak jeden mocny atut: Vaapad. Dzięki niemu - chociaż z niemałym trudem - udało mu się pokonać Palpatine'a i rozbroić go. Mace zdawał sobie sprawę, że Mroczny Lord Sithów jest zbyt niebezpieczny, aby mógł żyć, lecz w zabiciu go przeszkodził mu właśnie przybyły Anakin Skywalker, odcinając rękę Mace'a, zadającą już śmiertelny cios. Windu zdołał tylko zdać sobie sprawę, że popełnił błąd, ignorując "punkt przełomu" w Anakinie, i zaraz potem Sidious poraził go błyskawicą Mocy, która wyrzuciła Mace'a daleko poza okna gabinetu Kanclerza. Przerażony Skywalker mógł tylko patrzeć, jak "bezbronny" Kanclerz uśmierca jednego z największych mistrzów Jedi tego okresu. [11]

Śmierć Mace'a Windu oznaczała przejście Anakina na Ciemną Stronę i początek Czystki Jedi. [12]

W 18 BBY odnaleziono prawdopodobnie jego miecz; zepsutą rękojeść pewien Duros sprzedał senatorowi Sano Sauro, zarzekając się, że to broń Mace'a Windu. Senator Sauro trzymał potem relikt Jedi w swoim gabinecie i nie wiadomo, co się z nim dalej działo.

Ciekawostki

  • Jedna z odręcznych notatek George'a Lucasa z okresu powstawania Nowej nadziei opisywała przygody rycerza Jedi o imieniu "Mace Windy" i jego padawana. Mógł on zainspirować postać Mace'a Windu.[13]
  • W rolę Mace'a Windu w prequelach wcielił się Samuel L. Jackson.
  • Miecz o fioletowym ostrzu, jak również sekwencja śmierci Mace'a w epizodzie III, to zmiany wprowadzone na życzenie samego Samuela L. Jacksona, który wyjątkowo zaangażował się w swoją postać i chciał nadać jej trochę cech unikalnych. Stąd też pewne zmiany w scenariuszu Zemsty Sithów dotyczące śmierci, które Jackson wymusił na George'u Lucasie.
  • W kanonie istniała postać imieniem "Mace Windu" jeszcze przed epizodem I, a jej imię zostało zaczerpnięte z wcześniejszych wersji scenariusza Gwiezdnych wojen. Wraz z prequelami, kiedy pojawił się nowy Mace Windu, zmieniono imię poprzedniego na Macemillian-winduarté, a bitwa o Skor II miała wyjaśniać podobieństwo między tymi dwoma nazwiskami.
  • Windu początkowo używał miecza świetlnego o niebieskim ostrzu.

Przypisy

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Mace`a Windu.