Bombowiec TIE/sa

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

TIE Bomber
Podstawowe dane
Pełna nazwa: Bombowiec TIE/sa
Producent: Sienar Fleet Systems
Model: TIE
Rodzaj: Bombowiec
Specyfikacja techniczna
Długość: 7,8 m [1]
Wysokość: 5,1 m [1]
Szerokość: 9,3 m [1]
Silniki: Podwójny silnik jonowy P-s4[1]
Przyspieszenie maksymalne: 2380 G[1]
Prędkość w atmosferze: 850 km/h[1]
Prędkość w kosmosie: 90 MGLT[1]
Hipernapęd: Brak[1]
Uzbrojenie:
Kadłub: Kompozyt tytanowy wzmocniony quadanium[1]
Osłony: Brak[1]
Różne
Załoga: 1 pilot[1]
Cena:
Rola: Precyzyjny bombowiec[1]
Przynależność:



Bombowiec TIE/sa, TIE Surface Assault Bomber, był należącym do serii TIE myśliwcem kosmicznym produkcji Sienar Fleet Systems pełniącym rolę bombowca. Opracowany w celu przeprowadzania precyzyjnych ataków bombowych, TIE/sa wykorzystywał rozwiązania opracowane w takich maszynach jak TIE/ln oraz TIE/rb.

Charakterystyka

Opracowane przez Sienar Fleet Systems bombowce TIE/sa opierały się zarówno na projekcie TIE/ln jak i TIE/rb. Miały one 7,8 m długości, 9,3 m szerokości i 5,1 m wysokości. Zarówno kokpit pilota, jak i znajdująca się po jego lewej gondola bombowa miały cylindryczny kształt, w przeciwieństwie do kulistych kokpitów innych maszyn tej serii. Pokryte były, podobnie jak TIE/rb, pancerzem z laminowanego tytanu wzmocnionego quadanium i były solidniejsze niż TIE potwory, aby wytrzymać falę uderzeniową po bombardowaniu w atmosferze. Ich skrzydła miały charakterystyczny kształt i były załamane ku środkowi maszyny od góry i dołu. Pokrywały je panele słoneczne, zrezygnowano jednak z mikrokarbowanej struktury na rzecz całkiem nowego projektu, który zapewniał zarówno większą wytrzymałość jak i sprawność. Sama powierzchnia paneli była większa niż w TIE/ln, aby zapewnić odpowiednie zasilanie dla podzespołów statku. Zgodnie ze standardem serii, dostęp do kabiny pilota możliwy był poprzez właz znajdujący się na jej górze, natomiast zbiornik paliwa umiejscowiony był w dolnej części kokpitu. Pozbawione były również hipernapędu.[1]

Bombowce TIE/sa napędzane były za pomocą podwójnych silników jonowych P-s4, które zapewniały im przyśpieszenie 2380 G oraz prędkość 90 MGLT w kosmosie i 850 km/h w atmosferze. Pilota w czasie lotu wspomagał komputer nawigacyjny N-s4 Navcon. Maszyny te były dostosowane zarówno do misji na dużych wysokościach i bombardowań orbitalnych, jak i działań tuż nad powierzchnią. TIE/sa mogły działać zarówno samodzielnie, jak i w parach oraz eskadrach.[1]

Podstawową bronią TIE/sa były dwa działka laserowe L-s1 umieszczone w dolnej części kokpitu pilota. Ponadto, w celu umożliwienia wypełniania ich funkcji jako bombowców, wyposażono je w dwie wyrzutnie pocisków M-s3, zawierające każda od ośmiu do dziesięciu pocisków, oraz dwie wyrzutnie torped protonowych T-s5, każda z czterema do sześciu torpedami LX-4. Lewą gondolę maszyny wypełniały dwa luki bombowe, które mogły przewozić różnego rodzaju ładunki, w tym detonatory termiczne, miny orbitalne SJ-62/68 oraz bomby protonowe VL-61/79. Połączone one były z rękawem służącym do wypuszczania ładunków. Port rakietowy znajdował się pomiędzy dwoma cylindrycznymi gondolami. W celu umożliwienia efektywnego obsługiwania systemów uzbrojenia, Sienar Fleet System opracował dedykowany dla bombowców komputer celowniczy T-s7b, zainstalowano również celownik bombowy 398X produkcji Nordoxicon Micro Instruments.[1]

Jako, iż maszyna ta miała być przeznaczona do dłuższych misji, bombowiec TIE/sa wyposażony został w systemy podtrzymywania życia, z zapasem powietrza oraz jedzenia starczającym na dwa dni.[2] Dzięki temu piloci mogli przebywać na pokładzie bez hermetycznych skafandrów. Ze względu na fakt dłuższego i bardziej wymagającego szkolenia, życie pilotów bombowców było więcej warte, dlatego też maszyny te były wyposażone w katapultowane fotele. Oprócz systemów uzbrojenia, lewa gondola wyposażona była w układ czujników, wysokościomierz promieniowy oraz kilka ogniw paliwowych.[1]

Historia

W początkowym okresie istnienia Imperium Galaktycznego, jego doktryna przewidywała wykorzystanie gwiezdnych niszczycieli do bombardowań. Z czasem jednak okazało się, iż siła ognia okrętów była zbyt wielka i nie nadawała się do precyzyjnych misji, gdzie ich zadaniem nie było zrównanie celu z ziemią, a przejęcie go lub zabezpieczenie zasobów. W związku z tym Marynarka Imperialna zgłosiła się do Sienar Fleet Systems z poleceniem opracowania nowej maszyny, która byłaby w stanie przeprowadzać precyzyjne misje zarówno w kosmosie jak i atmosferze. W odpowiedzi na to, Sienar opracowało bombowiec TIE/sa, który korzystał między innymi z rozwiązań wprowadzonych wcześniej w TIE/rb. Był to również jeden z pierwszych projektów wykorzystujących katapultowane fotele. Ze względu na swoją skuteczność, maszyny te szybko stały się podstawowym narzędziem do precyzyjnych ataków, często współpracując w czasie misji z myśliwcami TIE/ln. Zadowolona z sukcesu jakim był TIE/sa, Marynarka Imperialna nakazała Sienarowi opracowanie statku abordażowego, który miał bazować na projekcie bombowca. Zaś gdy konieczne stały się częste loty na krótkie dystanse między niszczycielami oraz na obszarze budowy Gwiazdy Śmierci, Marynarka poleciła Sienarowi przebudować część bombowców na promy, co ostatecznie doprowadziło do stworzenia TIE/sh.[1]

W 3 BBY Imperium używało TIE/sa do bombardowania zbuntowanej planety, Ryloth. Jednego z nich użyli miejscowi i lothalscy rebelianci do przeniknięcia na imperialny lądownik celem wykradzenia go dla Komórki Feniks. Po udanej akcji ten sam bombowiec wypełniony ładunkami wybuchowymi został wypuszczony na kadłub towarzyszącego lotniskowcowi Arquitensa celem zniszczenia go i ukazania Twi'lekom siły tamtejszego ruchu oporu.[3] Podczas galaktycznej wojny domowej bombowców TIE używano do niszczenia jednostek Sojuszu Rebeliantów. Za ich pomocą próbowano wykurzyć Millennium Falcona z pola asteroid Hoth.[4] Po zakończeniu konfliktu, TIE/sa wciąż znajdowały się na wyposażeniu grup stanowiących pozostałości po Imperium. Należały chociażby do grupy moffa Gideona, a brały udział między innymi w walkach o Mandalorę.[5]

Przypisy

Źródła


TIE
[Pokaż/Ukryj]