Pastoria

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Z popiołów.

Pastoria
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże[1]
Współrzędne: P-17[1]
Geografia
Typ: Skalista
Dominujący krajobraz: Lasy[2]
Społeczeństwo i inne
Rząd: Monarchia[2]
Struktura demograficzna: Pastorianie[2]




Pastoria była planetą skalistą położoną na Zewnętrznych Rubieżach, której królem był Siroc. W roku 34 ABY mężczyzna podstępem wykorzystał Eskadrę Czarnych Ruchu Oporu do wyeliminowania swojego politycznego przeciwnika, który w przeciwieństwie do niego nie uznawał negocjacji z Najwyższym Porządkiem.

Charakterystyka

Krajobraz Pastorii.

Pastoria była skalistą planetą znajdującą się na Zewnętrznych Rubieżach galaktyki i posiadała współrzędne P-17.[1] Posiadała kształtującą się w lasy roślinność wyróżniającą się dużymi rozmiarami. Zamieszkiwana była przez Pastorian i zarządzana na zasadzie monarchii.[2]

Historia

W roku 34 ABY funkcję króla Pastorii pełnił Siroc. Mężczyzna aktywnie konfliktował się ze swoim politycznym przeciwnikiem i pretendentem do tronu, który w przeciwieństwie do niego nie byłby skłonny negocjować z Najwyższym Porządkiem. Kiedy na powierzchnię planety przybyli piloci Eskadry Czarnych: Temmin Wexley, Karé Kun, Jessika Pava i Suralinda Javos, Siroc wykorzystał ich do wyeliminowania swojego głównego wroga i przedstawił podległe mu siły jako terrorystów, prosząc o pomoc w eskortowaniu transportu przez jego terytorium. Nieświadomi sytuacji Czarni w momencie ataku ze strony wrogich Sirocowi myśliwców nie wiedzieli, że ci uznali ich wtargnięcie za inwazję i odpowiedzieli im ogniem, mając na celu obronę statków króla. Sytuację wykorzystał pułkownik Squill, który rozkazał zestrzelenie pojazdu, na którym znajdował się rywal Siroca. Po powrocie do osady Czarni skonfrontowali króla z zaobserwowaną sytuację, na co ten wyjawił im prawdę o spisku i odkrył swoje prawdziwe zamiary związane z negocjowaniem z Porządkiem, uznając Ruch Oporu za zbyt słaby, aby im się postawić.[2]

Przypisy

Źródła