Lumpawaroo
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
Lumpawaroo, zwany również Waroo lub Lumpy, był urodzonym na Kashyyyku młodym mężczyzną z rasy Wookieech i synem Chewbacci oraz Mallatobuck. Podczas wyzwalania ojczystej planety udało mu się uciec z imperialnego obozu, a przed pościgiem uratował go ojciec.
Biografia
Kiedy Lumpawaroo był jeszcze bardzo mały, odebrano mu matkę, a ojciec zniknął. Ponieważ na Kashyyyku trwała okupacja Imperium, które z Wookieech uczyniło niewolników, Waroo trafił do obozu dla dzieci pod dowództwem komendanta Dessarda, gdzie wykorzystywano małych Wookieech i ich zdolność do wspinania się. Jak każdemu ze zniewolonych pobratymców, Lumpawaroo miał wszczepiony czip wywołujący hałas sprawiający olbrzymi ból gdy Wookiee próbowali stawiać się imperialnym - im silniejszy opór, tym gorszy ból, który w skrajnych przypadkach mógł nawet zabijać. Raz jedna z towarzyszek niedoli Waroo próbowała wspinać się po ścianie obozu, przez co jej czip zadał jej takie cierpienie, które niemal ją wykończyło. Malec hałas wywoływany przez umieszczone w głowie urządzenie nazywał ponurą pieśnią. Gdy jednak republikański oddział dowodzony przez Chewbaccę zaczął wyzwalanie Kashyyyka i urządzenie kontrolujące czipy zostało zniszczone, komendant Dessard skrępował małych Wookieech łańcuchami i obrożami, a jego podwładni poganiali pikami wstrząsowymi i blasterami oraz używali pogróżek i okrzyków. Jednak fakt dezaktywacji czipów dał Lumpawaroo szansę ucieczki, którą ten wykorzystał, gdy pewnego razu Dessard zamykał bramę obozu. Gdy została mała szczelina, Waroo skoczył ku niej i prześliznął się przez nią mocno wierzgając nogami. Przewrócił przy tym Dessarda i zamknął bramę obiecując pobratymcom, że niedługo wróci, by ich uwolnić. Zaczął uciekać wiedząc, iż komendant z podrażnionym ego będzie chciał go dopaść. Czuł również po zapachu wściekłość i nienawiść Dessarda, a także obecność towarzyszących mu szturmowców. Słaby i wygłodniały zbiegł do dżungli u podnóża góry Arayakyak zaczął się wspinać po jednym ze zgniłych shi-shoków. Jednak w pewnym momencie złapał grzybową torbiel, która pękła wypuszczając chmurę czarnego pyłu, od którego Lumpawaroo zemdliło. Zaczął kaszleć, skamleć i pobekiwać z cicha, aż w końcu zaczął spadać. Obił się parę razy o konary, a na koniec uderzył o ziemię. Upadek sprawił, że nie mógł złapać tchu rzężąc, dysząc i popiskując. Gdy doszedł nieco do siebie, wrócił mu węch i poczuł, iż dogonił go imperialny pościg. Wyczuł zapach żądzy zabijania Dessarda, lecz po chwili poczuł również Wookieech, z których jeden zapach wydawał mu się znajomy. Był to oddział dowodzony przez Chewbaccę, który szybko rozprawił się z imperialnymi. Kiedy nad Dessardem pojawił się cień, Lumpawaroo rozpoznał ojca. Chewbacca wgniótł komendanta w ziemię, a jego podwładni aresztowali Dessarda. Wtedy szczęśliwi ojciec i syn padli sobie w objęcia, a następnie Chewie zanucił radosną pieśń, którą Waroo znał jako opowieść o odzyskanej rodzinie i miłości.
Źródła
- The Mighty Chewbacca in the Forest of Fear! (Tylko wspomniany)
- Koniec i początek: Kres Imperium (Pierwsze pojawienie)
- Solo: Tales from Vandor
