Fregata eskortowa Nebulon-C
|
|
| Fregata eskortowa Nebulon-C |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Kuat Drive Yards |
| Rodzaj: | Fregata |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 549,17 m |
| Wysokość: | 322,24 m |
| Szerokość: | 195,06 m |
| Silniki: | 9 silników jonowych |
| Hipernapęd: | Wyposażony |
| Uzbrojenie: |
|
| Osłony: | Wyposażony |
| Różne | |
| Załoga: | 170 osób |
| Przynależność: | |
Fregata eskortowa Nebulon-C była fregatą zbudowaną przez Kuat Drive Yards dla Nowej Republiki po zakończeniu galaktycznej wojny domowej jako następca walczącego podczas tego konfliktu Nebulona-B. W 34 ABY jedna z jednostek tego typu należała do Ruchu Oporu.
Charakterystyka
Nebulon-C posiadał podobną sylwetkę do swojego poprzednika, głównie za sprawą wąskiego przesmyku biegnącego przez środek okrętu. Umieszczono tam bom maszynowni i antenę głównego układu łączności. Taka konstrukcja miała również poważną wadę — intensywny ostrzał w środkową część fregaty mógł spowodować rozerwanie jej na pół. W przeciwieństwie do Nebulona-B, jego następca posiadał wysięgniki na obu końcówkach z czego ten dłuższy znajdował się z tyłu. Na jego spodzie zamontowano ogniwa przetwarzania mocy, a nieco wyżej rdzeń odzysku statycznego i przetwarzania oraz płaty wyładowań statycznych. Na samej górze tylnego wysięgnika zamontowano 4 z 9 silników fregaty, natomiast reszta znajdowała się na samym końcu głównego kadłuba. Pomiędzy oboma skupiskami silników jonowych umieszczono główny reaktor oraz zbiorniki gazu i cieczy. Górne skupisko silników było poprzedzone główną maszynownią. Tuż nad nimi znajdowały się generator hipernapędu, centrum obsługi droidów oraz kwatery głównego mechanika. Przedni wysięgnik kadłuba okrętu zawierał generator pola osłon, skupisko czujników nawigacyjnych i celowniczych, natomiast na samym spodzie umieszczono kompleks przetwarzania odpadów i rezerwowy generator zasilania. Zarówno na przedniej jak i tylnej końcówce kadłuba Nebulona-C po prawej stronie znajdowały się wysunięte platformy, które służyły za bomy dokujące, z których ten przedni był wyspecjalizowany. Długość okrętu wynosiła 549,17 m, szerokość 195,06 m, natomiast wysokość 322,24 m. Minimalna załoga fregaty wymagała 170 osób, lecz wtedy konieczne było wsparcie maszynerii. Nebulon-C został uzbrojony w 10 ciężkich turbolaserów, 6 wieżyczek przeznaczonych do obrony bezpośredniej, 2 wyrzutnie torped protonowych i emitery promienia ściągającego, z których jeden znajdował się na samym czubku przedniego kolca kadłuba.[1]
Historia
Po zakończeniu galaktycznej wojny domowej, Nowa Republika zdecydowała się zastąpić dotychczas służące w jej flocie fregaty EF76 Nebulon-B. W tym celu firma Kuat Drive Yards zaprojektowała większą i silniej uzbrojoną wersję Nebulon-C. Po założeniu Ruchu Oporu kilka takich jednostek zostało mu po cichu przekazanych w tym Anodyne,[1] który trafił ze złomowiska do stoczni remontowej sprzyjającej Ruchowi Oporu, a tam został poddany znacznym modyfikacjom i przerobiony na okręt szpitalny, przez co pozbawiono go najpotężniejszego uzbrojenia, lecz nadal mógł skutecznie bronić członków załogi.[2] Anodyne był jednym ze statków biorących udział w ewakuacji bazy na D'Qar. Jako fregata medyczna zajmował się opatrywaniem rannych rebeliantów, a dowództwo nad nim objął wiceadmirał Resdox. Podczas ucieczki przed flotą Najwyższego Porządku był osłaniany przez Raddusa, lecz w końcu gwiezdne niszczyciele zdołały go zniszczyć, a załoga fregaty była zmuszona ewakuować się na krążownik kalamariański.[3]
Przypisy
Źródła
- Ostatni Jedi (Pierwsze pojawienie)
- Ostatni Jedi: Niesamowite przekroje
- Ostatni Jedi: Słownik ilustrowany
