Zdalniak

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Zdalniak treningowy Marksman-H na Millennium Falconie.

Zdalniak był typem droida wykorzystywanym przez adeptów Jedi w celach treningowych. Zadaniem młodzików było odbicie wszystkich laserowych wiązek emitowanych ze zdalniaka za pomocą miecza świetlnego.

Historia

Zdalniaki treningowe były wykorzystywane przez Zakon Jedi w ostatnich latach istnienia Republiki Galaktycznej. W 22 BBY zdalniaki wykorzystywali młodzi adepci Jedi szkoleni pod okiem Wielkiego Mistrza Yody.[1]

W 0 BBY, kiedy Zakon Jedi już nie istniał, Obi-Wan Kenobi zlecił Luke'owi Skywalkerowi trening przy zdalniaku Marksman-H i choć chłopak początkowo nie umiał odbić żadnej wiązki, z czasem nauczył się podstaw widzenia przez Moc.[2]

W 34 ABY zdalniak wykorzystywany wcześniej przez Skywalkera wciąż znajdował się na pokładzie Millennium Falcona i został odnaleziony przez Finna.[3][4]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Zdalniak treningowy zadebiutował w zrealizowanej w 1977 roku Nowej nadziei, wyreżyserowanej przez George'a Lucasa. Model droida powrócił także w 2002, w Ataku klonów tego samego reżysera, a także w 2015, w Przebudzeniu Mocy (J.J. Abrams), i w 2017, w Ostatnim Jedi (Rian Johnson).

Przypisy

Źródła