Kuter szturmowy typu Mynock
Kuter szturmowy typu Mynock |
Podstawowe dane | |
---|---|
Rodzaj: | Kuter szturmowy |
Specyfikacja techniczna | |
Długość: | 44 m |
Prędkość w atmosferze: | 1050 km/h |
Prędkość w kosmosie: | 8 |
Hipernapęd: | Klasy 2 |
Uzbrojenie: |
|
Różne | |
Załoga: | 3 (w tym strzelcy: 1) |
Pasażerowie: | 24 |
Ładowność: | 40 t |
Cena: | 250 000 cr (używany) |
Kuter szturmowy typu Mynock to zaprojektowany na Korelii statek, który mieścił się parametrami pomiędzy promem desantowym a kanonierką i był idealną jednostką dla niewielkich, mobilnych oddziałów wojska spodziewających się walki zarówno w przestrzeni, jak i na powierzchni planety.
Charakterystyka
Opis statku
Wywodzący się od jednostki patrolowej, Mynock charakteryzował się znaczącą prędkością. Mógł pod tym względem stawać w szranki z większością starszych myśliwców, a z powodzeniem prześcigał praktycznie wszystkie frachtowce i wiele kanonierek. Dzięki temu stanowił idealną jednostkę do przebicia się przez blokadę oraz do misji desantowych czy ograniczonego wsparcia sił naziemnych. Pomagały mu w tym solidne osłony, mocny pancerz i zróżnicowane uzbrojenie. Do samoobrony Mynock wykorzystywał umieszczone w górnej wieżyczce poczwórne sprzężone działka laserowe. Do działań zaczepnych przeciw większym celom posiadał wyrzutnię rakiet oraz parę działek jonowych, natomiast siły naziemne mógł wspierać przy użyciu dwóch lekkich działek umieszczonych z przodu w dolnej części kadłuba.
Użycie statku
Głównym przeznaczeniem tych maszyn w siłach koreliańskich było prowadzenie ataków połączonych z desantem na cele naziemne - czy to stałe, czy ruchome. W zależności od sytuacji Mynocki albo wysadzały desant, a następnie wspierały go z powietrza, lub też najpierw przełamywały obronę przeciwnika, a następnie desantowały przewożony oddział, po czym zapewniały mu dodatkowe wsparcie ogniowe.
Profil statku odpowiadał zarówno siłom porządkowym, jak i grupom najemników oraz jednostkom specjalnym. Mynock nie cieszył się natomiast zbytnim powodzeniem wśród piratów, gdyż nie został zaprojektowany z myślą o abordażu w przestrzeni kosmicznej (jak chociażby prom typu Katarn) i operacje takie potrafiły być w jego przypadku dość niewygodne.