Gwiezdny galeon
|
|
| Gwiezdny Galeon |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | Gwiezdny Galeon Kuat Drive Yards |
| Producent: | Kuat Drive Yards |
| Rodzaj: | Transportowiec |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 300 metrów |
| Silniki: | 2 silniki jonowe |
| Prędkość w kosmosie: | 18 MGLT |
| Hipernapęd: | Klasy 2 |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 150 ludzi |
| Pasażerowie: | 300 żołnierzy |
| Ładowność: | 100 000 t |
| Cena: | 17 503 500 cr |
| Przynależność: | Imperium Galaktyczne |
Gwiezdny galeon (ang. Star Galleon) był ciężkim transportowcem eskortowym produkowanym przez firmę Kuat Drive Yards na potrzeby Imperium podczas galaktycznej wojny domowej.
Historia
Galeony powstały jako próba rozwiązania kłopotów Imperium z ochroną konwojów. Ponieważ zarówno piraci, jak i Rebelianci wyspecjalizowali się w atakach na imperialne frachtowce, a organizowanie konwojów chronionych przez okręty wojenne nie tylko niezbyt pomagało, ale odciągało jednostki bojowe od ważniejszych zadań, zdecydowano się stworzyć nowy rodzaj okrętu, który byłby połączeniem transportowca i krążownika.
Charakterystyka
Galeon zbudowany został tak, aby mógł służyć jako ciężki transportowiec, będąc równocześnie uzbrojonym na tyle dobrze, by bez problemów odpierać ataki przeciwników. Wyposażono go w artylerię, która zdolna była niszczyć cele wielkości korwety (pokładowy zapas gazu do turbolaserów wystarczał na oddanie 1000 pełnych salw). Silniejszym wrogom miał zaś stawiać taki opór, aby zmusić ich do szukania łatwiejszego celu. Okręt mógł też więc w pewnym stopniu bronić innych, słabszych jednostek wchodzących w skład konwoju.
Na wypadek, gdyby przeciwnikom udało się dokonać abordażu, wnętrze galeonu zostało zbudowane tak, by maksymalnie ułatwić obronę przed znacznie przeważającymi siłami. Poszczególne sekcje korytarzy i pomieszczeń mogły być odcinane, pozbawiane sztucznej grawitacji bądź celowo dekompresowane, a obrońców wspierało samo rozplanowanie pokładów. Korytarze mogły być niemal całkowicie pokryte ogniem prowadzonym ze stosunkowo niewielu miejsc, a ponadto kilka punktów przeznaczonych było specjalnie na szybkie zmontowanie barykad. Gdyby jednak atakującym udało się przejść przez wszystkie zabezpieczenia, ostatnią linię obrony przewożonego ładunku stanowiła sama ładownia. Była ona samodzielną kapsułą wyposażoną w hipernapęd. W krytycznej sytuacji kadłub statku rozdzielał się wzdłuż osi podłużnej, gdy jego połówki zostawały odstrzelone przy pomocy wbudowanych ładunków wybuchowych. Kapsuła z ładownią była zaś odrzucana, po czym automatycznie wchodziła w nadprzestrzeń, kierując się bądź zaprogramowaną trasą do najbliższej bazy Imperium, bądź też po prostu wykonując serię skoków, oczekując na specjalny kodowany sygnał, który przywoła ją z powrotem. Tak więc nawet okupione licznymi stratami zdobycie okrętu nie oznaczało jeszcze pozyskania jego ładunku. Na pokładzie znajdował się garnizon 300 żołnierzy, więc wielu dowódców Sojuszu, nie mówiąc już o piratach i korsarzach, wolało szukać celu łatwiejszego i słabiej opancerzonego, choć może przenoszącego mniej cenny towar.
Gwiezdne galeony wykorzystywane były przez Imperium do przewożenia najcenniejszych ładunków. Korzystało z nich między innymi Imperialne Biuro Podatkowe. Z początku jednostki te działały w grupach złożonych z trzech do pięciu maszyn, osłaniających się wzajemnie. Z czasem jednak doktryna ich użycia zmieniła się i galeony zaczęły latać bądź w pojedynkę, bądź też jako główna jednostka większego konwoju zaopatrzeniowego, wspierana przez szereg mniejszych eskortowców.
Źródła
