Yorik-et

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Skoczek koralowy.

Skoczki koralowe (w yuuzhańskim Yorik-Et) były yuuzhańską, organiczną formą jednoosobowych myśliwców. Miały długość 13 metrów, za silniki i osłony służyły dovin basale, a uzbrojenie stanowiły wyrzutnie plazmy. Myśliwce te były zwinne i szybkie, a ich ładowność wynosiła 1,3 tony.

Skoczki były wykorzystywane przez Yuuzhan podczas ich pięcioletniej inwazji na galaktykę do ochrony innych yuuzhańskich statków oraz ataku na fregaty, korwety lub większe jednostki Nowej Republiki. Każda eskadra składała się z sześciu skoczków, a każde skrzydło - z sześciu eskadr. Pierwsze koralowe skoczki wyhodowali mistrzowie przemian.

Charakterystyka

Skoczek koralowy.

Podobnie jak wiele innych elementów biotechnologii Yuuzhan Vongów, koralowe skoczki hodowane były z perłowoczerwonego korala yorik, dlatego nigdy nie były takie same. Bryła tego myśliwca była nieregularna i chropowata, dlatego niekiedy piloci Nowej Republiki mylili je z asteroidami, co pozwalało Yuuzhan Vongom na atak z zaskoczenia. Mimo to wszystkie Yorik-et miały charakterystyczne cechy wspólne - przypominały kształtem klin, posiadały także ciemne osłony kabiny pilota. Skoczki były tworami organicznymi, więc odczuwały ból na podobnej zasadzie jak istoty żywe, a także starzały się.

Każdy skoczek koralowy wyposażony był w dwie wyrzutnie kul przegrzanej plazmy (zwane czasami przez pilotów Nowej Republiki "miniaturowymi wulkanami" lub "wulkanicznymi kraterami"). Wszystkie umiejscowione były na przodzie myśliwca. Statek mógł regenerować swoje zapasy paliwa, potrzebnego do zasilania wyrzutni, "jedząc" różnego rodzaju skały, najczęściej asteroidy.

Wnętrze koralowego skoczka (i pilot siedzący w kapturze percepcyjnym).

Innym bardzo ważnym elementem budowy koralowego skoczka był pojedynczy, kulisty dovin basal. Stworzenie to pełniło kilka funkcji - najważniejszą z nich był napęd. Ponadto wytwarzało potężne pole grawitacyjne (anomalię), którym w ciągu kilku sekund mogło zdezaktywować osłony wrogich, republikańskich myśliwców, czyniąc je praktycznie niezdolnymi do obrony. Tworzyło też grawitacyjne anomalie w formie miniaturowych czarnych dziur, które służyły za tarcze statków, absorbując energię laserowych strzałów, a nawet torped protonowych.

Skoczek koralowy.

Pilot koralowego skoczka był z nim połączony za pomocą kaptura percepcyjnego, za pośrednictwem którego wydawał mu polecenia. W przypadku większych sił i ważniejszych bitew, efektywność działań eskadr skoczków zwiększał yammosk, telepatycznie koordynując w walce wszystkich pilotów i ich myśliwce.

Koralowe skoczki były zaprojektowane do poruszania się w przestrzeni kosmicznej, dlatego w atmosferze sprawowały się nieco gorzej. Nie miały też hipernapędu (w który wyposażono dopiero skoczki najnowszej generacji, stworzone pod koniec wojny), więc dłuższe podróże odbywały z pomocą większych jednostek floty Yuuzhan Vongów (w przypadku światostatków skoczki przyczepiały się do ich "ramion").

Historia

Skoczki koralowe.

Na początku inwazji Yuuzhan Vongów koralowe skoczki były wręcz niepokonane. Niezwykła biotechnologia zdezorientowała pilotów Nowej Republiki, dzięki czemu najeźdźcy nieraz przerzedzili znacznie ich szeregi. Skoczki wprowadzały też systemy namierzania wroga w błąd, które z początku interpretowały je jako zwykłe, niegroźne asteroidy. Pierwszą ofiarą skoczków koralowych był Tuzin i Dwóch Mścicieli mistrza Jedi Kypa Durrona, zniszczona niemal doszczętnie pod Helską 4.

Skoczek koralowy nad prakseum Jedi na Ossusie.

Po jakimś czasie szanse się wyrównały, gdyż piloci Nowej Republiki nauczyli się wyprowadzać w pole dovin basale, stosując zmienną częstotliwość laserowych strzałów (co je dezorientowało), dzięki czemu kilka laserowych boltów zwykle przedostawało się do celu. Z czasem zdobyli doświadczenie, nie padając już tak często ofiarą grawitacyjnych anomalii, które w każdej chwili mogły powstać przed dziobem ich myśliwca, jeśli tylko skoczek koralowy był w odpowiedniej od niego odległości. Zorientowali się też, że dovin basal miał ograniczoną podzielność uwagi - jeśli pilot skoczka musiał gwałtownie przyspieszyć lub wykonać bardziej skomplikowaną serię manewrów, dovin basal mniej skupiał się na tworzeniu grawitacyjnych anomalii chroniących myśliwiec, a bardziej na kontrolowaniu lotu statku, co dawało pilotom Republiki kilka cennych sekund na zestrzelenie wroga.

Skoczek koralowy.

Ilekroć yuuzhańscy piloci koralowych skoczków przystępowali do walki bez wsparcia koordynujących ich działania yammosków, siły zbrojne Nowej Republiki (a później Sojuszu Galaktycznego) miały nad nimi niewielką przewagę. Jednak pod koniec wojny Yuuzhanie opracowali nowe taktyki i systemy uzbrojenia, dzięki czemu piloci mieli większą kontrolę nad swoimi organicznymi maszynami, więc wymanewrowanie ich było o wiele trudniejsze, a walki stały się tak zacięte, jak na początku konfliktu.

W 29 ABY mistrzowie przemian stworzyli Uśmiercicieli, super wojowników Yuuzhan Vongów, którzy mieli za zadanie chronić najwyższego lorda Shimrrę i wykonywać rożne misje w galaktyce. Specjalnie dla nich stworzono więc skoczki koralowe najnowszej konstrukcji, z zaawansowanymi systemami uzbrojenia i hipernapędem.

Ciekawostki

Skoczki koralowe, atakujące statek A'Sharada Hetta.
  • A'Sharad Hett, po odlocie z Korribanu (i zakończeniu treningu u XoXaan), podążył ku Nieznanym Regionom Galaktyki, gdzie napotkał kilka skoczków koralowych, które zestrzeliły jego statek (w wyniku czego dostał sie do niewoli Yuuzhan Vongów).
  • Niektórzy fani uważają, że pojazdem, napotkanym przez Canderousa w czasie jego wypraw wojennych, była jakaś jednostka Yuuzhan Vongów, na przykład Yorik-et, jednak nie wydaje się to prawdopodobne ze względu na rozbieżność czasową.
  • Wygląd statku mógł być inspirowany jednostką latającą z filmu The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension.

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Yorik-et.
Statek z filmu The Adventures of Buckaroo Banzai.
Skoczek koralowy.


Yuuzhan Vongowie
[Pokaż/Ukryj]