Transportowiec średniego zasięgu GR-75/Legendy
|
|
|
|
| Transportowiec średniego zasięgu GR-75 |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Gallofree Yards, Inc. |
| Rodzaj: | Frachtowiec |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 90 - 114 m (zależnie od wersji) |
| Silniki: |
|
| Prędkość w atmosferze: | 650 km/h |
| Prędkość w kosmosie: | 18 MGLT |
| Hipernapęd: | Klasy 4 |
| Różne | |
| Załoga: | 6 - 10 osób |
| Ładowność: | 19 000 t |
| Cena: |
|
| Przynależność: | |
Transportowiec średniego zasięgu GR-75 to statek kosmiczny stanowiący połączenie zwrotnych, choć mało pojemnych frachtowców i ogromnych barek oraz transportowców przenoszących nawet do 25 tys. ton towaru (wg. założeń producenta). Sama firma wyprodukowała mnóstwo jednostek tego typu, po czym zbankrutowała kilka lat przed bitwą o Yavin.
Charakterystyka
Transportowiec ten był bardzo zawodny. Nie psuł się tak często, jak statki pirackie czy najemnicze, których właściciele mieli problemy z serwisem, ale każdy dowódca tego statku powinien był zadbać o obecność mechanika na pokładzie. Innym problemem był brak jakiegokolwiek uzbrojenia i słaby kadłub. W przypadku walki stanowiło to poważną wadę, gdyż przez swoje rozmiary stawał się całkowicie bezbronny. Instalacja działek laserowych nie była w stanie zrekompensować tych braków. Ostatnią wadą była niewielka prędkość zarówno w przestrzeni kosmicznej, jak i w nadprzestrzeni. Do zalet transportowca można było zaliczyć stosunkowo dużą ładowność oraz możliwość lądowania na powierzchni planet.
Historia
Podczas wojen klonów GR-75 stanowiły ważne ogniwo logistyki i dostarczały znaczącą część zaopatrzenia Marynarce i Armii, pozwalając na utrzymanie bardzo rozciągniętych szlaków zaopatrzeniowych. Niektóre jednostki przerabiano na zamaskowane krążowniki pomocnicze - uzbrajano je w ciężką artylerię, wyposażano w dodatkowe osłony i wysyłano w pojedynkę lub w składzie konwojów jako pułapkę na piratów oraz rajderów Separatystów. Później, wraz z wyprzedażami z kompanii handlowych, wiele spośród GR-75 trafiło do sił Sojuszu Rebeliantów, który potrzebował dużych statków, a z których zdobyciem miał znaczne problemy. Nie było ich jednak w przypadku GR-75. Transportowiec używany był przez Rebelię przede wszystkim do transportowania zaopatrzenia, personelu oraz mniejszych urządzeń mechanicznych i elektronicznych, znajdowano jednak dla niego także inne zadania: jednostki szpitalnej, barki desantowej czy brandera. Znanym epizodem w historii transportowców GR-75 była ewakuacja bazy na Hoth, która odbyła się głównie przy użyciu tych jednostek.
W późniejszych czasach część transportowców przebudowano na junkry - "statki złomiarskie" mające za zadanie zbieranie szczątków innych okrętów pozostałych po bitwach i odzyskiwanie co bardziej cennych komponentów- zdatnego do przetopienia metalu, choć bywało, że celem były tajne dane pozostawione w pamięci komputerów zniszczonych jednostek. W tej roli frachtowce tego typu zdobyły popularność, szczególnie wśród prywatnych przedsiębiorców, pracujących bardzo często na licencji Nowej Republiki.
Po bitwie o Endor Nowa Republika nie zrezygnowała z ich użytkowania. Nadal znajdowały się w licznych bazach nowego rządu, takich jak np. baza Folor, w której stacjonowały m. in. Borleias i Jaskrawa mgławica.
Źródła
- Imperium kontratakuje
- Imperium kontratakuje (adaptacja powieściowa)
- X-wingi V: Eskadra Widm
- X-Wing Alliance
