Stracona Dwudziestka
|
|
Stracona Dwudziestka, wcześniej znana pod nazwą Straconych, była określeniem grupy mistrzów Jedi, którzy zdecydowali się opuścić szeregi Zakonu, głównie z powodu różnic światopoglądowych.
Do grupy tej zaliczano jedynie tych mistrzów, którzy formalnie poinformowali o wystąpieniu z Zakonu i nie wystąpili przeciw niemu.
Popiersia członków Straconej Dwudziestki odlane z bronzium rozmieszczone były w świątyni Jedi na Coruscant.
Znani przedstawiciele
2000 BBY
Jednym z pierwszych członków tej grupy był umbarański mistrz Jedi, Phanius, który wkrótce stał się pierwszym Mrocznym Lordem Sithów w Nowym Imperium Sithów, znanym jako Darth Ruin.
990 BBY
W roku 990 BBY grupa ta liczyła trzynastu mistrzów i nazywała się Straconą Trzynastką.
32 BBY
Dwudziestym przedstawicielem został hrabia Dooku w 32 BBY, który opuścił Zakon po stracie swojego ucznia, Qui-Gon Jinna. To po jego odejściu Straconych zaczęto nazywać Straconą Dwudziestką.
Inni, nie zaliczeni do Dwudziestki
- Chociaż Thracia Cho-Leem, nauczycielka Vergere, odeszła z Zakonu jako mistrzyni, nie jest zaliczana do Straconej Dwudziestki.
- Po wybuchu wojen klonów wielu rycerzy i mistrzów odeszło z Zakonu, nie godząc się na jego militaryzację. Nie wliczano ich już do Dwudziestki.
- Darth Vader, mimo iż nie posiadał tytułu mistrza, uważał się za dwudziestego pierwszego członka tej grupy.
