Mytus VII
|
|
| Mytus VII |
| Astrografia | |
|---|---|
| Region: | Zewnętrzne Rubieże |
| Sektor: | Wspólny |
| Układ: | Mytus[1] |
| Księżyce: | Dwa[2] |
| Geografia | |
| Atmosfera: | Brak |
| Grawitacja: | Niższa od standardowej[2] |
| Dominujący krajobraz: | Skalne pustkowia i kratery[1] |
| Społeczeństwo i inne | |
| Języki: | Basic |
| Ludność: | Ludzie |
Mytus VII to skalista i słabo zaludniona planeta leżąca w najodleglejszej od centrum galaktyki części Sektora Wspólnego.
Mytus VII leżał w układzie Mytus najdalej od małej gwiazdy, która była w jego centrum. Posiadał dwa nieduże księżyce. Siła grawitacji na planecie była niższa od standardowej, ponadto nie miała ona atmosfery, a z powodu dużej odległości od gwiazdy na powierzchni panował półmrok. W związku z tym flora Mytusa VII była słabo rozwinięta, charakteryzowała się też szarą barwą. Jedynym gatunkiem fauny były suckery, żywiące się minerałami[1].
Na planecie znajdowało się tajne więzienie Władz Sektora – Kraniec Gwiazd. W związku z tym Mytus VII miał wyjątkowo dobrze rozbudowaną infrastrukturę, lecz był wyłączony z wszelkiego międzyplanetarnego ruchu. W 2 BBY na planetę udał się Han Solo wraz z Atuarre, Pakką, Bolluxem i Błękitnym Maxem, aby uwolnić więźniów z Krańca Gwiazd. Nie tylko im się to udało, ale jeszcze spowodowali zniszczenie całego kompleksu.
