Grobowiec Eilrama

Grobowiec Eilrama

Lokalizacja:	Zeffo
Funkcja:	Świątynia Grobowiec
Wykonawca:	Zeffo
Przynależność:	Eilram

Grobowiec Eilrama to budynek wzniesiony przez rasę Zeffo na ich ojczystej planecie. Służył on jednemu z ich władców o imieniu Eilram, który szkolił tam w używaniu Mocy kastę mędrców, zaś po jego śmierci ciało zostało właśnie tam złożone.

Charakterystyka

Grobowiec Eilrama został wydrążony wewnątrz góry, a dostać się tam można było poprzez Smagane Wiatrem Ruiny, gdzie w jednej ze skał znajdowało się przejście prowadzące do specjalnej windy, którą się uruchamiało stając na przycisku. Wtedy zaczynała ona zjeżdżać na dół, gdzie znajdował się grobowiec główny, czyli system sal i korytarzy, których strzegli Strażnicy Grobowca i gdzie rosły skungusy oraz miały swoje nory scazzy. W środku znajdowały się specjalne kuliste sfery nazywane Wietrznymi Dzwonkami. Niektóre z nich były zawieszone, ponieważ Zeffo czcili żywioł wiatru (wynikało to z faktu, że wiatry na planecie Zeffo emanowały energią elektormagnetyczną) - podmuchy takich wiatrów poruszające Wietrznymi Dzwonkami wzywały mędrców do modlitwy. Kuliste sfery spełniały również inną rolę - umieszczane w specjalnych gniazdach otwierały dalsze przejście. Tak można było się wydostać z grobowca lub odblokować pomieszczenie w sali medytacyjnej zawierające przeznaczone do rytuałów przedmioty - w tej sali, Eilram za życia szkolił w używaniu Mocy kastę mędrców. Zaś w innej części grobowca znajdowało się pomieszczenie, gdzie ukryto jego sarkofag - był on przezroczysty, by nawet po śmierci można było zobaczyć, jak wyglądał Eilram. Ściany tej sali były pokryte skamieniałą korą wroshyrów, ponieważ Eilram pokochał przyrodę Kashyyyka. Kult, jakim Zeffo darzyli wiatr, miał również odzwierciedlenie w budowie grobowca - w całej budowli znajdował się system szybów, przez które wiał elekromagnetyczny wiatr. Miały one specjalne wysuwane blokady, by można było regulować przepływ wiatru. Wiał on nawet wokół windy przy wejściu, unosząc skalne odłamki, które utrudniały dostanie się do windy. Zaś, aby wydostać się z grobowca, zwiedzający musiał w specjalnej sali poumieszczać Wietrzne Dzwonki w odpowiednich gniazdach i we właściwej kolejności, by uruchomiły się platformy, po których można było się wspiąć z powrotem do windy, a wtedy ta jechała w górę, zatrzymując się przy śliskim zjeździe, który prowadził z powrotem do Smaganych Wiatrem Riun.

Historia

Budowla została wzniesiona za rządów Eilrama. Był on troskliwym władcą dbającym o rozwój mądrości wśród poddanych, więc pragnął on szkolić kastę mędrców. Zbudował on świątynię, gdzie przekazywał innym wrażliwym na Moc Zeffo mądrość ich cywilizacji. Po śmierci Eilrama, wzniesioną przez niego budowlę przeznaczono na jego grobowiec, a do ochrony dano specjalne droidy zwane Strażnikami Grobowca. Budowla przetrwała upadek cywilizacji Zeffo i wymarcie przedstawicieli jej rasy. Przez tysiąclecia stała nienaruszona, aż w końcowych latach Republiki Galaktycznej nie została zbadana przez mistrza Jedi, Eno Cordovę, którego zafascynowały osiągnięcia cywilizacji Zeffo. W 14 BBY, już w czasach Imperium Galaktycznego, grobowiec Eilrama został zbadany przez kolejnego Jedi - ocalałego z Czystki padawana imieniem Cal Kestis, który chcąc zdobyć ukryty na Bogano przez Cordovę holokron z listą wrażliwych na Moc dzieci, musiał tak samo jak Eno nauczyć się sposobu postrzegania Mocy przez Zeffo.

Źródła

• Jedi: Upadły zakon (Pierwsze pojawienie)