Mandaloriański superkomandos

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Ten artykuł dotyczy grupy Mandalorian kierującej się kodeksem superkomandosów. Zobacz też: mandaloriańscy super komandosi, członkowie Straży Śmierci wierni Darth Maulowi.

Mandaloriańscy superkomandosi, w Mando'a Mando Ori'ramikade, to określenie dla elitarnej grupy Mandalorian, opracowane przez Jastera Mereela.

Jaster, chcąc wprowadzić wyższe standardy moralne pośród Mandalorian, w 60 BBY opracował kodeks superkomandosów, który stanowił podstawę dla zaistnienia tej formacji. Spowodował on jednak także rozłam pośród Mandalorian i wybuch mandaloriańskiej wojny domowej, w wyniku której w 44 BBY, w bitwie o Galidraan, niemal wszyscy superkomandosi zrzeszeni w ramach frakcji Prawdziwych Mandalorian zostali zabici.

Tworząc podczas wojen klonów jednostkę znaną jako Mandaloriańscy Protektorzy Spar chciał odbudować superkomandosów - jego jednostka także opierała się o opracowany przez Jastera kodeks - jednak większość osób skupionych w ramach tej grupy nie przeżyła konfliktu. Fenn Shysa, sam będąc superkomandosem, kontynuował tradycję Protektorów.

Podczas drugiej galaktycznej wojny domowej Boba Fett również określał walczących wraz z nim Mandalorian jako superkomandosów i walczył wraz z nimi na zlecenie admirał Daali w bitwie o Fondor. Znanymi superkomandosami uczestniczącymi w tej bitwie byli Novoc Vevut, Baltan Carid, Ghes Orade, Ram Zerimar oraz Isko Talgal.

Dowódca superkomandosów nosił tytuł Al'Ori'Ramikade - jego znanymi posiadaczami byli Jaster Mereel, Jango Fett i Boba Fett.

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Mandaloriański_superkomandos&oldid=439321”