Skuter Cantonica zephyr GB-134
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
| Skuter Cantonica zephyr GB-134 |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Trochiliad Motors[1] |
| Model: | Cantonica zephyr GB-134 |
| Rodzaj: | Skuter repulsorowy |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 2,98 m[1] |
| Wysokość: | 2,50 m[1] |
| Szerokość: | 2,55 m[1] |
| Hipernapęd: | Brak |
| Uzbrojenie: | 2 przeciwpiechotne działka blasterowe[1] |
| Osłony: | Brak |
| Różne | |
| Załoga: | 1 pilot[2] |
| Rola: | Transport służb policyjnych[2] |
| Przynależność: | Departament Policji Canto Bight[2] |
Skuter Cantonica zephyr GB-134, nazywany też śmigaczem policyjnym z Canto Bight, był modelem skutera repulsorowego produkowanego przez firmę Trochiliad Motors. Korzystali z ich członkowie Departamentu Policji Canto Bight.
Charakterystyka
Skutery Cantonica zephyr GB-134 produkowane były przez firmę Trochiliad Motors i przeznaczone do użycia przez Departament Policji Canto Bight. Mierzyły 2,98 m długości, 2,55 m szerokości i 2,5 m wysokości. Dzięki lekkości i zwinności tego modelu pojazdy były przystosowane do przemierzania krętych i wąskich uliczek miasta. Były także łatwe w sterowaniu, ponieważ do zmiany kierunku lotu wystarczało przechylenie maszyny, a prędkość regulowano poprzez pedały i ręczne przepustnice. Wszystkie funkcje skutera obsługiwała jedna osoba, która pełniła zarówno rolę pilota jak i strzelca. Model Cantonica zephyr GB-134 uzbrojony był w dwa przeciwpiechotne działka blasterowe, które, choć były zdolne do zabicia istoty żywej lub unieruchomienia pojazdu, to domyślnie ustawiane były na tryb ogłuszający. Z założenia nie stosowano ich do lotów atmosferycznych, lecz możliwe było przelecenie nimi na poziomie dachów budynków. Pojazdy wyposażone były w system służące do identyfikacji danych osób, lecz dzięki nim policjanci mogli także przekazywać między sobą informację. Boki pojazdu stanowiły dwie ramy tworzące pole repulsorowe, które zwierały konwentery zasilania i światła sygnalizacyjne. Łączyły się z główną częścią pojazdu poprzez wsporniki dystrybucji mocy i prądnice zasilające, które umieszczone były we wnętrzu ramy wzmacniającej. Dalej pojawiały się dwa repulsory manewrowe i współgrające z nimi płaty wyładowań statycznych. Od miejsca pilota dzieliły je łącza zasilania i rękawy chłodzące. Osoba sterująca pojazdem miała do obsługi komputer lotów połączony z wyświetlaczem, reflektor oraz światła i kontrolki wysokości. Za jego miejscem umieszczony był główny wydech i kolejne ogniwa zasilania, podczs gdy pod pedałami znajdował się jeszcze wspornik operatora, przekaźnik mocy i czujnik terenu.[1]
Historia
W roku 34 BBY ten model pojazdu znajdował się na wyposażeniu Departamentu Policji Canto Bight. Kilku policjantów użyło ich podczas pogoni za Rose Tico i Finnem, którzy uciekli z tamtejszego więzienia. Podążając za zbiegami policjanci dotarli nad wzgórze niedaleko miasta, gdzie ci zniknęli im z oczu.[2]
Przypisy
Źródła
- Ostatni Jedi (Pierwsze pojawienie)
- Ostatni Jedi: Słownik ilustrowany
- Ostatni Jedi: Niesamowite przekroje (Pierwszy raz zidentyfikowany jako skuter Cantonica zephyr GB-134)
- Encyklopedia myśliwców i innych pojazdów (Pierwszy raz zidentyfikowany jako śmigacz policyjny z Canto Bight)
Canto Bight Police Speeder w Databanku
