Cobalt Mare
|
|
| Cobalt Mare |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Slayn & Korpil[1] |
| Model: | Ciężki bombowiec MG-100 StarFortress SF-17[1] |
| Rodzaj: | Bombowiec[1] |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 29,67 m[1] |
| Wysokość: | 21,65 m[1] |
| Szerokość: | 15,30 m[1] |
| Hipernapęd: | Wyposażony[1] |
| Uzbrojenie: |
|
| Osłony: | Wyposażony[1] |
| Różne | |
| Załoga: | |
| Rola: | Bombardowanie[2] |
| Przynależność: | |
Cobalt Mare (Kobaltowa Klacz) był bombowcem MG-100 StarFortress SF-17 należącym do Eskadry Kobaltowej Ruchu Oporu. W roku 34 ABY brał udział w misji w układzie Atterra.
Historia
W roku 34 ABY Cobalt Mare brał udział w misji dostaw zaopatrzenia w układzie Atterra. Uczestniczył w pierwszej dostawie, podczas której oberwał z działka automatycznego umieszczonego przez Najwyższy Porządek w Pasie Atterry, co pilot zameldował dowodzącemu akcją Finchowi Dallowowi z Cobalt Hammera. Chwilę później podczas ataku myśliwców TIE trafił ostatni z wrogich statków, lecz go nie zestrzelił. Dzień później w trakcie drugiej dostawy Mare pozostał na Refnu, gdzie razem z innymi bombowcami pracował dla Refnu Corporation, tworząc przykrywkę dla trwających w międzyczasie dostaw. Brał natomiast udział w trzecim transporcie, w ramach którego razem z eskadrą doleciał nad Pas Atterry i jako drugi bombowiec dokonał zrzutu, podczas gdy Cobalt Hammer i Cobalt Belle zajmowały się odwróceniem uwagi myśliwców. Po dostawie zasobów Mare udał się na pole walki, co zwolniło z dalszego starcia Hammera, który powrócił następnie na Refnu. Jego śladem z bitwy odłączyła się Belle, którą zastąpił Cobalt Treasure. Następnego dnia Mare został skierowany do kolejnej dostawy, podczas której wykonywał zrzut jako pierwszy, będąc osłanianym przez Belle. Po odegraniu swojej roli udał się w kierunku Pasu Atterry i skoczył w nadprzestrzeń, wracając na Refnu.[2]
Przypisy
Źródła
- Eskadra Kobaltowa (Pierwsze pojawienie)
