Cierń
|
|
Cierń był wysoką, naturalną formacją z czarnego szkła znajdującą się na obszarze Żerowiska na Eriadu. Na wiele lat przed wybuchem wojen klonów, na wzgórzu wokół Ciernia zasiedliło się stado miejscowego podgatunku veermoków. Fakt ten wykorzystała rodzina Tarkinów, która przeprowadzała tradycyjne inicjacje męskich członków rodu na płaskowyżu, a jednym z możliwych testów stało się spędzenie całego dnia na Cierniu. W roku 48 BBY takie zadanie otrzymał Wilhuff Tarkin, który nie tylko przeżył, ale i przegnał stado z jego siedliska. Lata później, ku pamięci tego wydarzenia, nazwał po Cierniu swoją korwetę.
Charakterystyka
Cierń był wysoką na dwadzieścia metrów, czterościenną wieżą z czarnego, wulkanicznego szkła o ściętym wierzchołku. Powstał on naturalne, w wyniku szybkiego schłodzenia magmy i procesów erozyjnych i znajdował się na szczycie wulkanicznego wzgórza na płaskowyżu o nazwie Żerowisko. U podnóża Ciernia rozpościerała się tafla zastygniętego czarnego szkła, zaś krawędzie wieży były bardzo ostre. Szklana formacja, wraz z wysokim na sto metrów wzgórzem, stanowiła najwyższy punkt w promieniu wielu mil.
Źródła
- Tarkin (powieść) (Pierwsze pojawienie)
