Gwiezdny niszczyciel typu Venator/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Pomóż mi, Obi-Wanie Kenobi. Jesteś moją jedyną nadzieją.

Ten artykuł potrzebuje przypisów.


Uwaga! Niektóre sekcje tego artykułu, lub też cały artykuł muszą zostać opatrzone odpowiednimi przypisami. Pomóż nam ulepszyć ten artykuł i dodaj do niego przypisy.

To oburzające. Nie macie dowodów!

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł.


To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu.

Gwiezdny niszczyciel typu Venator
Podstawowe dane
Producent: Kuat Drive Yards
Rodzaj: Gwiezdny niszczyciel
Specyfikacja techniczna
Długość: 1137 m
Wysokość: 268 m
Szerokość: 548 m
Przyspieszenie maksymalne: 3000 G
Prędkość w atmosferze: 975 km/h
Hipernapęd: Klasy 1 (zapasowy klasy 15)
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 7 400
Pasażerowie: 2 000 żołnierzy
Ładowność: 20 000 t
Cena: 59 000 000 cr
Rola: Bojowy
Przynależność:



Gwiezdny niszczyciel typu Venator był okrętem zbudowanym na potrzeby Starej Republiki, jako jeden z pierwszych Gwiezdnych Niszczycieli.

Charakterystyka

Venator zaprojektowany był jako hybryda jednostki liniowej, przeznaczonej do toczenia walk z innymi ciężkimi okrętami, z lotniskowcem kosmicznym. Wyposażono go w bogate uzbrojenie artyleryjskie, którego większość została jednak dostosowana do zwalczania lekkich celów atakujących okręt. Główną siłą ofensywną Venatora stały się stacjonujące w nim myśliwce, których mógł on przewozić znaczącą liczbę, do 420 maszyn, w tym trzy eskadry ciężkich myśliwców ARC-170. Dodatkowo miał na stanie 20 kanonierek typu LAAT do przewozu wojska i ewentualnego wsparcia oddziałów naziemnych.

Główne wrota hangaru Venatora zajmowały dużą część górnej powierzchni okrętu, co miało zarówno swoje zalety, jak i wady. Z jednej strony, tak duża powierzchnia wrót hangarowych pozwalała na niemal natychmiastowy start większości przenoszonych myśliwców. Z drugiej strony jednak, podczas takiego manewru wewnętrzna część okrętu była bardzo narażona na ostrzał przeciwnika, któremu Venator nie mógł odpowiedzieć w tym momencie ogniem. Z tego względu niektórzy dowódcy woleli wykorzystywać tylko "dolny wylot", znany z Acclamatorów i innych typów Gwiezdnych Niszczycieli. Sprawiało to że myśliwce startowały i formowały się powoli, co było jednak znacznie bezpieczniejsze dla ich nosiciela. Inni dowódcy Venatorów zdecydowali się natomiast rozwiązać ten problem w zgoła odmienny sposób: rozmieszczali oni w górnych hangarach artylerię SPHA, która mogła prowadzić ogień przez otwarte wrota. Rozwiązywało to problem siły ognia, ale narażało jednak wewnętrzne części okrętu. Liczyć tu można było jedynie na sprawność i integralność osłon.

Charakterystycznego kształtu był też mostek Venatora. Jedna część bliźniaczej konstrukcji pełniła rolę centrum dowodzenia dla okrętu, podczas gdy druga służyła dowódcy jednostek myśliwców przydzielonych do niszczyciela. Rozwiązanie to okazało się być w warunkach bojowych zbędne i niepotrzebnie utrudniające komunikację zespołu dowodzącego, w związku z czym zrezygnowano z niego podczas produkcji innych okrętów.

Venator cieszył się też sławą największej jednostki zdolnej lądować na powierzchni planet, możliwość ta nie była jednak zbyt szeroko wykorzystywana.

Historia

Zwiastunem nowej linii okrętów w siłach Starej Republiki były krążowniki typu Acclamator. Rozwinięciem jej stał się najpierw okręt Acclamator-II, a następnie - typy Victory-I i Venator, nazywane już gwiezdnymi niszczycielami.

Przemalowane imperialne Venatory.

Po wybuchu wojen klonów, KDY poczuła się już na tyle ważnym graczem w nowych, sprzyjających warunkach politycznych i militarnych, że nie musiała wykorzystywać podległych sobie firm trzecich, by sprzedawać okręty liniowe siłom Republiki, jak miało to miejsce podczas szykowania Acclamatorów dla zakonspirowanej armii klonów. Venator został więc zbudowany pod marką KDY, a nad jego projektem czuwał zespół Liry Blissex, córki Walexa, słynnego konstruktora. Już wkrótce KDY nie dość, że przejęło reputację Rothany w zakresie konstrukcji ciężkich okrętów liniowych, to stało się głównym dostawcą tej klasy jednostek dla całej floty Republiki - spychając na niższe pozycje nawet takich dotychczasowych potentatów, jak Rendili StarDrive.

O ile podczas wojen klonów Venatory były używane dość intensywnie, o tyle później ich rolę w linii przejęły Niszczyciele typu Victory, a następnie - Imperial.

Ciekawostki

  • Po łacinie, Venator oznacza łowca.
  • Venator pojawił się w demie gry Empire at War, natomiast w pełnej wersji został wycięty. Ponownie zobaczyć go możemy dopiero w dodatku do gry, Forces of Corruption.
  • Gwiezdny Niszczyciel typu Venator zwany był również "krążownikiem Jedi"

Modele

  • Revell
    • Republic Star Destroyer - skala 1:2256, model plastikowy

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.