Tekst źródłowy strony Ko Vakier

{{Era|legends|rep|imp|polecany}}
{{Postać
|foto.jpg = Ko Vakier Infobox.jpg
|Imię = Ko Vakier
|Data urodzenia = 
|Data śmierci = {{L|19 BBY}}, [[Kestavel]]<ref name="Zarzewie3">''[[Mroczne czasy 30: Zarzewie, część 3]]''</ref>
|Planeta pochodzenia = 
|Rasa = [[Krwawi Rzeźbiarze|Krwawy Rzeźbiarz]]<ref name="Ścieżka1">''[[Mroczne czasy 1: Ścieżka donikąd, część 1]]''</ref>
|Wzrost = 
|Kolor włosów = 
|Kolor oczu = Czarne<ref name="Ścieżka2">''[[Mroczne czasy 2: Ścieżka donikąd, część 2]]''</ref>
|Kolor skóry = Złota<ref name="Ścieżka1" />
|Przynależność = Załoga ''[[Uhumele]]''<ref name="Ścieżka1" />
|Profesja = {{L|Przemytnik}}
}}
'''Ko Vakier''' był przedstawicielem rasy [[Krwawi Rzeźbiarze|Krwawych Rzeźbiarzy]], zwerbowanym przez {{L|kapitan}}a [[Schurk-Heren]]a na pokład ''[[Uhumele]]''. Odpowiadał za obsługę wieżyczki {{L|Frachtowiec|frachtowca}}; po śmierci [[Lynaliskar K'ra Snyffulnimatta|Lynaliskara K'ra Snyffulnimatty]] i [[Crys Taanzer]] przejął także obowiązki {{L|pilot}}a. Dołączył do grupy, pod przywództwem [[Dass Jennir|Dassa Jennira]], poszukującej na powierzchni [[Orvax IV|Orvaksa IV]] zniewolonej [[Mesa Greenbark|żony]] i [[Resa Greenbark|córki]] [[Bomo Greenbark|Boma Greenbarka]]. Gdy na jaw wyszedł fakt, że Jennir jest w istocie {{L|Jedi}}, ocalałym z {{L|Wielka Czystka Jedi|Czystki}}, wraz z resztą załogi odwrócił się od niego, pozostawiając go własnemu losowi.

Później, po przeżyciach związanych z nieudaną transakcją z [[Haka Hai|Haką Haiem]] i utratą [[Loch lorda Dreypy|skrzyni]], przewożonej przez ''Uhumele'', Ko i jego towarzysze ponownie skrzyżowali swoje ścieżki z Dassem, wspólnie planując zasadzkę na {{L|Anakin Skywalker|Dartha Vadera}}.

== Biografia ==
=== ''Uhumele'' ===
Okoliczności, w jakich Vakier został zwerbowany przez {{L|przemytnik}}a [[Schurk-Heren]]a na pokład {{L|Frachtowiec|frachtowca}} ''[[Uhumele]]'', pozostają nieznane. Wiadomo, że życie [[Krwawi Rzeźbiarze|Krwawego Rzeźbiarza]] w nieokreślony sposób zakłóciły działania {{L|Republika Galaktyczna|Republiki}}.<ref name="Ścieżka2">''[[Mroczne czasy 2: Ścieżka donikąd, część 2]]''</ref> Ko dołączył do załogi {{L|Yarkorowie|yarkorańskiego}} {{L|kapitan}}a, zanim ten wszedł w posiadanie ładunku, będącego w istocie artefaktem, znanym jako [[Loch lorda Dreypy|skrzynia]] z [[Jebble]].<ref name="Wektor1">''[[Mroczne czasy 11: Wektor, część 5|Wektor, część 5]]''</ref>

=== Ucieczka z Nowego Plymptona ===
:''Niech moja klinga będzie ostra. Niech wyrzeźbi mym wrogom nowe przeznaczenie...''<ref name="Ścieżka2" />
:— Vakier, zasiadając za sterami wieżyczki.
W {{L|19 BBY}} Vakier, wraz z pozostałymi członkami załogi ''Uhumele'' – Herenem, kobietą z rasy {{L|Ludzie|ludzi}}, [[Crys Taanzer]], [[Togorianie|Togorianinem]] [[Mezgraf]]em, [[Tintinnowie|Tintinnem]] [[Meekerdin-maa|Meekerdinem-maa]] (nazywanym także Rattym), {{L|Elominowie|Elominem}} [[Lynaliskar K'ra Snyffulnimatta|Lynaliskarem K'ra Snyffulnimattą]] i {{L|Phindianie|Phindianinem}} [[Janks]]em – utknął na {{L|Nowy Plympton|Nowym Plymptonie}}, jednym ze {{L|Światy Jądra|Światów Jądra}}, stanowiącym do niedawna tło zaciętych [[Druga bitwa o Nowy Plympton (19 BBY)|walk]] pomiędzy mieszkańcami {{L|Planeta|planety}}, {{L|Nosaurianie|Nosaurianami}}, a siłami świeżo proklamowanego {{L|Imperium Galaktyczne|Imperium}}. Przebywając na pokładzie frachtowca, zadokowanego w {{L|Kosmoport|kosmoporcie}} umiejscowionym na [[Błonia Cadgel|Błoniach Cadgel]], do uszu przemytników doszły wieści o masakrze, jaką {{L|Żołnierz-klon|szturmowcy}} dokonali na gadopodobnych tubylcach w [[Przełęcz Toporka|Przełęczy Toporka]]. Byli także świadkami pochwycenia przez {{L|Klon|sklonowanych}} żołnierzy transportowców, na których znajdowały się żony i dzieci nosauriańskich rebeliantów, ewakuowane z pola walki i przybyłe na teren lądowiska, by stamtąd udać się na {{L|Sullust}}. Funkcjonariusze Imperium zdecydowali o losie uchodźców, wysyłając ich na [[Orvax IV]], jeden z największych ośrodków handlu {{L|Niewolnictwo|niewolnikami}} w {{L|Galaktyka|galaktyce}}.<ref name="Ścieżka1" />

[[Plik:Ko Vakier.jpg|thumb|left|200px|Vakier, w czasie narady z towarzyszami z ''[[Uhumele]].]]
Wraz z nastaniem nocy, Crys otworzyła jeden z głównych włazów ''Uhumele'', stanąwszy na jego progu. Niespodziewanie, została powalona na podłogę {{L|Statek kosmiczny|statku}} przez dwóch intruzów, kryjących się w mroku przystani: białowłosego człowieka i Nosauranina. Siła ich ataku sprawiła, że cała trójka wpadła do wnętrza frachtowca. Widząc zaistniałą sytuację, Ko wymierzył w stronę przybyszów lufę swojego {{L|blaster}}a, podobnie jak Lynaliskar i Janks. Szczęśliwie dla obu nieproszonych gości, kapitan Heren powstrzymał się przed wydaniem rozkazu ich zastrzelenia, nie chcąc zwracać na siebie uwagi szturmowców. Uwolniona z uścisku białowłosego napastnika, wzburzona Taanzer wymierzyła mu cios w twarz i stanęła obok Snyffulnimatty. Widząc możliwą podstawę do porozumienia, Schurk przestawił dwójce nieznajomych siebie i swoją załogę, w tym Ko, jednocześnie nakazując im, by podali swoje imiona. Mężczyzna, [[Dass Jennir]], przeprosił kapitana za spowodowanie zamieszania. Zapewnił go, iż podobnie, jak jego towarzysz, [[Bomo Greenbark]], nie miał złych zamiarów, wkraczając w tak gwałtowny sposób na pokład ''Uhumele''. Wyjawił, że obaj uniknęli śmierci w czasie bitwy o Przełęcz Toporka, gdy jednak chciał wyjaśnić, dlaczego przedarli się na teren lądowiska, Bomo, straciwszy cierpliwość, wyrzucił z siebie całą prawdę. Opowiedział on członkom załogi o swoich najbliższych, żonie [[Mesa Greenbark|Mesie]] i córce [[Resa Greenbark|Resie]], które wraz z innymi uchodźcami miały udać się na Sullust. Zapadła pełna konsternacji cisza; wreszcie, ku przerażeniu Greenbarka, Yarkora przekazał mu wieści o schwytaniu Nosaurian przez imperialne służby i przetransportowaniu ich na Orvax IV.<ref name="Ścieżka1" />

Schurk zaoferował Dassowi i Bomowi kajuty na swoim frachtowcu. W pewnym momencie, Crys przyniosła ze sobą niepokojącą nowinę, otrzymaną od jednej z zaprzyjaźnionych [[Rafe's Gambit|załóg]] - szturmowcy rozpoczęli dogłębne przeszukiwanie wszystkich zadokowanych na lądowisku statków. Heren nie mógł dopuścić, by podobny los spotkał ''Uhumele''; nakazał Taanzer zebrać pozostałych członków drużyny w jego kwaterze, aby wraz z nimi omówić rozwiązania, prowadzące do pokrzyżowania zamiarów władz Imperium.<ref name="Ścieżka2" /> 

Yarkora poinformował sprzymierzeńców o zaistniałej sytuacji, jednocześnie pozostawiając im do podjęcia decyzję na temat działań, jakie należy podjąć. Vakier opowiedział się za otwartą walką z siłami nieprzyjaciół, co mogłoby pozwolić załodze na utorowanie sobie drogi ucieczki przez ich szeregi. Z jego słowami zgodziła się Crys, jednak Jennir, obawiając się, że imperialne {{L|Myśliwiec kosmiczny|myśliwce}} bez przeszkód rozerwą ''Uhumele'' na strzępy, zanim frachtowiec zdoła osiągnąć wyższe warstwy atmosfery, zaproponował inne rozwiązanie. Jego intencją było skłonienie kapitanów innych zacumowanych w porcie jednostek do startu w tym samym momencie. Dzięki temu, w powstałym zamieszaniu, statek przemytników mogłoby niepostrzeżenie opuścić planetę. Towarzysze mieli jednak pewne wątpliwości; wiedzieli, że załoga ''[[Valance|Valance'a]]'' zrobi wszystko, żeby przypodobać się imperialnym służbom, donosząc im o planowanej operacji.<ref name="Ścieżka2" />

[[Plik:Ko Vakier w wiezyczce Uhumele.jpeg|thumb|right|260px|Vakier, zasiadając w wieżyczce ''[[Uhumele]].]]
Dass opuścił pokład frachtowca a następnie udał się w głąb dżungli. Obezwładnił szturmowca, kroczącego na końcu imperialnego konwoju, pozbawiając go przytomności i założył na siebie jego zbroję. W przebraniu żołnierza {{L|501 Legion}}u, udał się z powrotem na teren przystani. Stamtąd porwał jeden z myśliwców typu {{L|Myśliwiec typu V-wing Alpha-3 Nimbus|V-wing}} i skontaktował się z Taanzer, pytając ją o miejsce zacumowania ''Valance'a''. Gdy {{L|pilot}}ka wskazała mu odpowiedni punkt lądowiska, Jennir silnym ostrzałem doprowadził do unieruchomienia sprzyjającej władzom jednostki. Jednocześnie, Heren ogłosił alarm na kanale otwartym dla zadokowanych w przystani frachtowców. Zgodnie z jego słowami, funkcjonariusze Imperium zamierzali zniszczyć wszystkie statki, przebywające na terenie kosmoportu. W wyniku akcji Dassa, załogi poszczególnych jednostek utwierdziły się w prawdziwości przekazu Yarkory, decydując się na podjęcie próby ucieczki. Plan Dassa się powiódł; w powstałym zamieszaniu, ''Uhumele'' zdołało dotrzeć w górne warstwy atmosfery.<ref name="Ścieżka2" />

Tropem przemytników podążyły dwa imperialne myśliwce typu [[Myśliwiec ARC-170|ARC-170]], w wyniku czego Vakier nakazał Mezgrafowi, aby wysunął wieżyczkę frachtowca. Powtarzając słowa mantry, charakterystycznej dla Krwawych Rzeźbiarzy, Ko wymierzył w jedną z wrogich maszyn, precyzyjnym strzałem doprowadzając do jej zestrzelenia, zanim jednak zdążył namierzyć kolejną jednostkę, ta wycelowała w niego swoje {{L|Działo laserowe|działka}}. Sytuację uratował Jennir, doprowadzając do zniszczenia nieprzyjacielskiego myśliwca.<ref name="Ścieżka2" />

W przestrzeni ponad planetą, towarzysze wysunęli ze statku rękaw cumowniczy, do którego białowłosy mężczyzna przyłączył skradzionego V-winga. Vakier podziękował Dassowi za ocalenie mu życia, ten jednak stwierdził, że ich wysiłek był pracą zespołową. Wkrótce, imperialna maszyna została porzucona a Lynaliskar wykonał skok w {{L|nadprzestrzeń}}.<ref name="Ścieżka2" />

=== Niewolnicy z Orvaksa IV ===
:''I ja, za pozwoleniem kapitana, ofiarowuję swój miecz. Śmierć nie budzi we mnie lęku. W galaktyce powinno być mniej imperialnych... i mniej niewolników.''<ref name="Ścieżka3">''[[Mroczne czasy 3: Ścieżka donikąd, część 3]]''</ref>
:— Vakier ofiarowuje pomoc Jennirowi i Greenbarkowi.
[[Plik:Ko Vakier chce pomoc.jpg|thumb|left|300px|Vakier postanawia pomóc [[Dass Jennir|Dassowi Jennirowi]] i [[Bomo Greenbark|Bomowi Greenbarkowi]] w poszukiwaniach [[Mesa Greenbark|Mesy]] i [[Resa Greenbark|Resy]].]]
Po przeżyciach związanych z ucieczką z Nowego Plymptona, Ko zasiadł wraz z załogą do posiłku, przygotowanego przez Mezgrafa i Janksa. Dass chciał uzyskać od Herena więcej informacji na temat Orvaksa IV; słysząc jego pytanie, Vakier i Meekerdin-maa wymienili znaczące spojrzenia. Wreszcie, Mezgraf zdecydował się opowiedzieć mężczyźnie o celu ich podróży, określając go mianem istnego piekła dla każdej zniewolonej istoty. Jego słowa wprawiły Greenbarka w jeszcze większe przygnębienie. Jennir starał się dodać mu otuchy, próbując skłonić przyjaciela do optymistycznego patrzenia w przyszłość, kryjącej w sobie obietnicę na odmianę losów Mesy i Resy.<ref name="Ścieżka2" /> 

Jakiś czas później, gdy statek przemytników wyłonił się z nadprzestrzeni w pobliżu Orvaksa IV, Schurk-Heren zagadnął Vakiera, kiedy razem z Crys przebywali w jednej z ładowni frachtowca, o jego zdanie na temat Dassa i Boma. Krwawy Rzeźbiarz orzekł, iż nie sądzi, ażeby obaj mężczyźni byli agentami Imperium, ani wiedzieli o ładunku, przewożonym przez ''Uhumele''. Taanzer poparła Ko, oceniając, że zarówno Jennir jak i Greenbark są tymi, za których się podali: {{L|Konfederacja Niezależnych Systemów|Separatystami}}, ocalałymi z bitwy o Przełęcz Toporka.<ref name="Ścieżka3" /> 

[[Plik:Towarzysze na Orvaksie IV.jpg|thumb|right|220px|Ko, wraz z towarzyszami, przemierza ulice [[Orvax IV|Orvaksa IV]], poszukując [[Mesa Greenbark|żony]] i [[Resa Greenbark|córki]] [[Bomo Greenbark|Boma]].]] 
Niebawem, Yarkora zaprosił obu uciekinierów do swojej kajuty; większość członków załogi, w tym Vakier, już tam była. Kapitan poczęstował gości winem, a następnie oznajmił, iż wkrótce wylądują na Orvaksie. Bomo garnął się do natychmiastowego działania, jednak Mezgraf wraz z Herenem zdołali ostudzić jego zapędy. Zgodnie z ich podejrzeniami, żona i córka Greenbarka mogły zostać rozdzielone, a nawet przetransportowane poza planetę. Dodatkowo, Dass uświadomił towarzyszowi, że nawet jeśli uda im się odnaleźć Mesę i Resę, będą zmuszeni opuścić pozostałych, przeznaczonych na sprzedaż Nosaurian; białowłosy mężczyzna wiedział, iż nie będą w stanie zabrać ich wszystkich ze sobą, nie zwracając tym samym na siebie uwagi strażników. Jakby tego było nie dość, nie mogli wymagać od swych nowo poznanych sprzymierzeńców z ''Uhumele'', ażeby ci ryzykowali życie dla ich misji. Wtedy jednak do ich rozmowy wtrącił się Meekerdin-maa. Tintinn doskonale rozumiał, czym jest gorycz po stracie bliskiej osoby, dlatego postanowił wspomóc Jennira i Boma w ich zadaniu, nawet jeśli miałoby go to doprowadzić do zguby. Mezgraf, który sam niegdyś musiał znosić jarzmo okrutnej niewoli, słysząc słowa mechanika, poparł go, oświadczając, iż wyzbyłby się honoru, gdyby nie przyłączył się do ich wspólnej sprawy. Także Ko zaofiarował swoje wsparcie w poszukiwaniach Mesy i Resy; nie czując lęku przed śmiercią, poprzysiągł, że stanie u boku Dassa i Greenbarka, wspomagając ich swoimi umiejętnościami władania mieczem, pragnąc przyczynić się do tego, by w galaktyce było mniej niewolników. Widząc ich zapał, białowłosy mężczyzna szybko sformułował stosowny plan działania.<ref name="Ścieżka3" /> 

Wkrótce, gdy frachtowiec wylądował na powierzchni Orvaksa IV, piątka towarzyszy wmieszała się w tłum, mijając rozległy plac z wystawionymi na sprzedaż istotami. Bomo i Ratty założyli na siebie płaszcze, imitując przedstawicieli rasy {{L|Jawowie|Jawów}}, zaś Mezgraf skrył twarz pod kapturem. Togorianin poprowadził drużynę w kierunku niższych poziomów alei, na których strażnicy zwykle przetrzymywali niewolników przed wystawieniem ich na aukcję.<ref name="Ścieżka3" />

Choć Jennir zalecił przyjaciołom, aby trzymali się w zwartej grupie, ich uwagę przykuła gromadka dzieci, upchniętych w jednym z boksów. Vakier ze smutkiem skomentował ogrom zła, jaki niesie ze sobą proceder niewolnictwa, mówiąc, że nawet jeśli uda im się ocalić rodzinę Greenbarka, będzie to zaledwie kropla w morzu. Niemniej, Dass przynaglił wszystkich do marszu, pragnąc jak najszybciej odnaleźć Mesę i Resę.<ref name="Ścieżka3" />

[[Plik:Ko Vakier ratuje Boma i Meekerdina.jpg|thumb|left|250px|Vakier ratuje [[Bomo Greenbark|Boma Greenbarka]] i [[Meekerdin-maa|Ratty'ego]] przed zadeptaniem przez spłoszone zwierzę.]]
Gdy wędrowcy przemierzali szeroką promenadę, w ich stronę pomknął osobnik z rasy {{L|Vulptereenowie|Vulptereenów}}, dosiadający {{L|Skuter repulsorowy|skutera repulsorowego}}. Meekerdin-maa w ostatniej chwili zdołał odciągnąć Boma, ratując go przed zderzeniem z pojazdem szalonego kierowcy. Vulptereen obejrzał się, posyłając w kierunku Nosaurianina strumień wyzwisk. Ta chwila nieuwagi kosztowała go życiem, gdyż wkrótce przy pełnej prędkości wbił się w potężne zwierzę, prowadzone aleją przez poganiacza. Bestia, przerażona wybuchem grawicykla, wpadła w panikę. Zanim jej opiekun zdążył ją obłaskawić, popędziła wzdłuż ulicy, tratując wszystko na swojej drodze.<ref name="Ścieżka3" />

Ko, wykorzystując swoją siłę, błyskawicznie pochwycił Greenbarka i Ratty'ego za płaszcze, odciągając ich w bezpieczne miejsce, zaś Jennir wyciągnął blaster, gotów zabić spłoszone stworzenie, zagrażające przebywającym na deptaku istotom. Zanim jednak zdążył to zrobić, Mezgraf wskoczył na kark bestii, przecinając sztyletem jej uzda. Gdy to uczynił, natychmiast pochwycił strzępy uprzęży, powstrzymując zwierzę przed zadeptaniem Dassa na śmierć. Wkrótce, zdołał uspokoić narowistą bestię, zarzuciwszy jej na oczy swoją opończę.<ref name="Ścieżka3" />

Wszyscy, włącznie z Vakierem, byli pod wrażeniem czynu towarzysza. Uszczęśliwiony poganiacz podszedł do Mezgrafa, aby wyrazić swoją wdzięczność; niestety, zanim jeszcze skończył mówić słowa podziękowania, dostrzegł na jego ramieniu wytatuowany symbol, będący świadectwem niewolniczej przeszłości Togorianina. Natychmiast wezwał strażników.<ref name="Ścieżka3" /> 

Gotów do walki, Krwawy Rzeźbiarz położył dłoń na rękojeści miecza, jednak Jennir nakazał mu się wycofać, podobnie jak pozostałym towarzyszom, podczas gdy on sam zamierzał rozmówić się z wartownikami. Przyjaciele z daleka obserwowali rozmowę białowłosego mężczyzny z dwójką wysokich strażników z rasy [[T'surrowie|T'surrów]]. Ko, przekonany, że Dass nie zdoła się wyłgać, był gotowy na nadejście konfrontacji. Jednakże, ku jego wielkiemu zdumieniu, T'surrowie odstąpili od Jennira, wymierzając potężny cios opiekunowi bestii, który ich wezwał. Vakier, wraz z Mezgrafem i Bomem, podbiegł do mężczyzny, słaniającego się wyraźnie na nogach, pytając go, w jaki sposób zdołał pozbyć się wartowników. W odpowiedzi, Dass wyznał, iż musiał przekupić strażników, co w konsekwencji pozbawiło go wszystkich {{L|Kredyt|pieniędzy}}, jakie przy sobie miał.<ref name="Ścieżka3" /> 

[[Plik:Ko Vakier zabija straznika.jpg|thumb|right|250px|Ko zabija wartownika z rasy [[T'surrowie|T'surrów]].]]
Gdy przyjaciele mieli ruszać w dalszą drogę, Ratty zaalarmował ich o znalezieniu pojmanych Nosaurianek na jednym z niższych poziomów. Greenbark, nie oglądając się za siebie, natychmiast pobiegł w kierunku wskazanym przez Tintinna. Ko, Jennir i Mezgraf podążyli za nimi, obawiając się, żeby Bomo nie zrobił czegoś nierozważnego. Zaledwie Greenbark dopadł klatki, w której przetrzymywane były więźniarki, zaczął rozpaczliwie wzywać Mesę i Resę. Nie zwrócił uwagi na czterech wartowników z rasy T'surrów, kryjących się w jednym z bocznych pomieszczeń. Szczęśliwie dla Nosaurianina, Dass błyskawicznie włączył się do akcji, powalając zaskoczonych strażników na ziemię. Krwawy Rzeźbiarz i Togorianin natychmiast do niego dołączyli; Vakier dobył miecza, stając do pojedynku z jednym z T'surrów. Rozpołowił topór swego adwersarza, by następnie precyzyjnie mierzonym cięciem dosięgnąć jego ciała, tym samym kończąc życie wartownika. Gdy Mezgraf i Jennir także rozprawili się ze swoimi przeciwnikami, ostatni ocalały T'surr pobiegł w kierunku wyjścia, aby powiadomić o zajściu pozostałe służby więzienne. Został jednak powstrzymany przez Boma, który trafił go sztyletem pomiędzy łopatki.<ref name="Ścieżka3" />

Więźniarki rozpoznały dwójkę swoich dawnych dowódców, dziękując im za wybawienie. Kiedy Greenbark chciał się dowiedzieć, co się stało z jego żoną i córką, jedna z kobiet przekazała mu przerażające wieści. Jak się okazało, kilka godzin wcześniej, handlarze niewolników przybyli, aby zabrać ze sobą Resę, a gdy Mesa próbowała im to uniemożliwić, strażnicy bez skrupułów pozbawili ją życia.<ref name="Ścieżka3" />
 
Bomo szalał z rozpaczy. Zniewolone Nosaurianki nie potrafiły mu powiedzieć, gdzie dokładnie została zabrana jego córka, poza tym, że przeniesiono ją na jeden z wyższych poziomów. Choć Ko próbował oponować, Dass nakazał przyjaciołom, by wrócili na statek. Zamierzał samotnie zająć się poszukiwaniami Resy, zdając sobie sprawę, że ich drużyna będzie wzbudzać zbyt wiele podejrzeń, szczególnie po tym, gdy ciała martwych strażników zostaną w końcu odnalezione. Jednocześnie, polecił towarzyszom, aby przygotowali ''Uhumele'' do natychmiastowego startu. Zastrzegł, że jeśli nie zdoła do nich dołączyć przed wybiciem północy, powinni uznać go za zmarłego i opuścić powierzchnię Orvaksa. Mezgraf przytrzymał wyrywającego się Greenbarka, powstrzymując go przed nieumyślnym zaalarmowaniem służb porządkowych. Przed rozstaniem, Jennir zabrał od przyjaciela {{L|Holoprojektor|projektor}} {{L|Hologram|hologramów}} z utrwalonym wizerunkiem Resy.<ref name="Ścieżka4">''[[Mroczne czasy 4: Ścieżka donikąd, część 4]]''</ref>

[[Plik:Zdziwieni zachowaniem Jennira.jpg|thumb|left|310px|Vakier i [[Schurk-Heren]] wymieniają spojrzenia, zaskoczeni zachowaniem [[Dass Jennir|Dassa Jennira]] po jego powrocie na pokład ''[[Uhumele]]''.]]
Krwawy Rzeźbiarz, Togorianin, Tintinn oraz Nosaurianin powrócili na pokład frachtowca. Godziny mijały; tuż przed nadejściem północy, Vakier, wraz z Bomo, Herenem, Crys i Rattym zgromadzili się w pobliżu głównego włazu ''Uhumele'', niecierpliwie oczekując na powrót białowłosego mężczyzny. Kapitan, pomimo ponagleń Crys, która odebrała przez komunikator liczne meldunki o zamieszaniu, jakie ktoś wywołał w mieście, postanowił, że dla Dassa będzie w stanie ponieść dodatkowe ryzyko, mając w pamięci jego dotychczasowe dokonania. Yarkora nie skończył jeszcze mówić, gdy Jennir stanął we wrotach frachtowca, natychmiast przekazując Taanzer koordynaty lotu na {{L|Esseles}}. Greenbark był mu niezmiernie wdzięczny za okazaną pomoc, jednakże mężczyzna poprosił go, by zaczekał z podziękowaniami aż odniosą pełny sukces, a następnie skierował się w głąb statku. Zdziwieni jego zachowaniem, Ko i Schurk wymienili spojrzenia.<ref name="Ścieżka4" />

=== Na ratunek Resie Greenbark ===
:''...I właśnie dlatego my dwaj zajmiemy się ostatnią fazą...''
:''Nie! Nie chcę o tym słyszeć! Ofiarowałem dla tej sprawy swój miecz, a jeszcze to i owo trzeba będzie ciąć. Doprowadzę to do końca!<ref name="Ścieżka5">''[[Mroczne czasy 5: Ścieżka donikąd, część 5]]''</ref>
:— Vakier, związany wcześniejszym przyrzeczeniem, nie zamierzał opuszczać Dassa i Boma. 
Po pewnym czasie, załoga wylądowała w [[Calamar]]ze, stolicy Esseles. Podczas gdy Vakier i jego towarzysze zasiedli do wystawnego posiłku w jednym z lokali, Dass udał się na zwiady do miejscowego punktu informacyjnego. Wkrótce powrócił do swoich sprzymierzeńców, dzieląc się z nimi zdobytą wiedzą. Jak się okazało, [[Dezono Qua]], arystokrata, który nabył od [[Orso Meeto|handlarza]] z Orvaksa IV córkę Boma, był jedynym spadkobiercą bogatego rodu, zamieszkującym willę wzniesioną na szczycie trudno dostępnej góry. Jego ochronę stanowiła niewielka armia {{L|droid}}ów, a choć lokalni detektywi mieli co do niego pewne podejrzenia, szerokie wpływy, wynikające z pokaźnego majątku, zapewniały mu nietykalność. Podobnie jak Greenbark, Jennir doskonale orientował się w zakresie możliwości i ograniczeń robotów bojowych, dlatego zdecydował, że razem z nim zajmie się infiltracją posiadłości arystokraty. Jego słowa oburzyły Ko; Krwawy Rzeźbiarz uderzył pięścią w stół, przypominając, iż poprzysiągł, że wspomoże mężczyznę i Nosaurianina w ich misji. Mezgraf i Heren poparli Vakiera; drużyna rozpoczęła przygotowania do ataku na willę Qua.<ref name="Ścieżka5" /> 

[[Plik:Ko Vakier nie zrezygnuje.jpg|thumb|right|280px|Vakier nie zamierzał zostawić [[Dass Jennir|Dassa Jennira]] i [[Bomo Greenbark|Boma Greenbarka]] w ich misji.]]
Niebawem, przyjaciele wylądowali przed rezydencją Dezona. Rozbili szeroką bramę wjazdową, silnym ostrzałem eliminując zagrożenie ze strony droidów ochroniarzy. Bomo, razem z Rattym i Janksem wyruszył na poszukiwanie źródła zasilania, dostarczającego maszynom potrzebnej energii. Ko, Heren i Mezgraf dostali się do willi przez parter, podczas gdy Dass pobiegł w stronę ogrodów, nakazując towarzyszom, by spotkali się z nim na górnym poziomie.<ref name="Ścieżka5" />  

Meekerdin-maa zdołał odciąć energię od maszyn Qua, dzięki czemu droidy, które stanęły na drodze Krwawego Rzeźbiarza, Yarkory i Togorianina, uległy dezaktywacji. Wkrótce całą trójką dołączyli oni do pozostałych członków załogi oraz Jennira, mierzącego z blastera w kierunku Dezona. Wzburzony Greenbark nakazał arystokracie, by wyjawił mu miejsce przebywania Resy. W tym momencie, osaczony Qua, widząc, iż nie ma szans na ucieczkę, zdecydował się wyjawić wstrząśniętym towarzyszom przerażającą prawdę o śmierci córki Nosaurianina. Jak się okazało, mężczyzna nakazał przyrządzić z niej wystawny posiłek, tym samym kontynuując swój zwyczaj konsumowania zakupionych na Orvaksie niewolnic. Zanim zrozpaczony i rozwścieczony do ostatnich granic Bomo zdołał wymierzyć mu sprawiedliwość, Dass odebrał Dezonowi życie, oddając w jego kierunku potrójną salwę z blastera.<ref name="Ścieżka5" />  

Nosaurianin, pozbawiony swojej zemsty, wpadł w furię. Nie zamierzał słuchać wyjaśnień białowłosego towarzysza, który postanowił interweniować, nie chcąc, żeby morderstwo na zdegenerowanym arystokracie wywarło na Greenbarku złego wpływu. Pod wpływem emocji, wyjawił wszystkim członkom załogi, w tym właśnie przybyłym Crys i Lynaliskarowi, że Jennir tak naprawdę jest {{L|Jedi}}, który uniknął śmierci z rąk żołnierzy-klonów w trakcie wykonywania {{L|Rozkaz 66|rozkazu 66}}. W rezultacie, towarzysze odwrócili się od Dassa, straciwszy do niego zaufanie. Wraz z Bomem udali się na pokład ''Uhumele'', zostawiając mężczyznę własnemu losowi.<ref name="Ścieżka5" />

Gdy frachtowiec opuścił powierzchnię Esseles, Vakier dotrzymywał towarzystwa zrozpaczonemu i rozgoryczonemu Bomowi, wspomagany przez Meekerdina i Janksa. Choć Mezgraf próbował sugerować kapitanowi, iż posiadanie Jedi w zespole mogłoby przynieść pewne korzyści, pozostali członkowie załogi nie zamierzali przysparzać służbom imperialnym kolejnego pretekstu do wyznaczenia nagrody za ich głowy.<ref name="Ścieżka5" /> 

=== Transakcja z Haką Haiem ===
[[Plik:Vakier i Heren ukrywaja skrzynie.jpg|thumb|left|300px|Ko i [[Schurk-Heren]] ukrywają swój [[Loch lorda Dreypy|ładunek]] w jaskini, wydrążonej w jednej z asteroid.]]
Niedługi czas później, Heren odnalazł kupca, gotowego nabyć za wymaganą cenę przewożony przez ''Uhumele'' ładunek. Był nim [[Haka Hai]], {{L|Ishi Tibowie|Ishi Tib}} stojący na czele organizacji przestępczej, mającej swoją siedzibę wśród bagien planety {{L|Circarpous V|Mimban}}, były znajomy Yarkory. Aby omówić szczegóły transakcji, przemytnicy zatrzymali się na [[Pizkoss]], jednym ze Światów Jądra. Gdy wszystko zostało już ustalone, Bomo, Ratty oraz Janks, przebywając wśród straganów lokalnego miasta, zwrócili na siebie uwagę imperialnych żołnierzy. Szturmowcy zdołali aresztować Phindianina, jednak Greenbark i Meekerdin mieli więcej szczęścia; ratując się ucieczką, dotarli na pokład frachtowca, by razem z resztą drużyny opuścić Pizkoss.<ref name="Podob1">''[[Mroczne czasy 6: Podobieństwa, część 1]]''</ref>

Schurk widział, że nie może ufać Hace, dlatego postanowił ukryć cenny ładunek w jaskini, wydrążonej w jednej z licznych {{L|Asteroida|asteroid}}, wypełniających przestrzeń w sąsiedztwie Mimbana. Aby przygotować się do tej operacji Vakier, kapitan i Mezgraf założyli na siebie kombinezony próżniowe; pozostali członkowie załogi, z wyjątkiem Boma, także zgromadzili się wokół skrzyni. Wtem, ich zebranie zakłóciło nadejście Nosaurianina, zaalarmowanego wyłączeniem się silników statku. Za namową Togorianina, Heren opowiedział Bomowi o transakcji, jaką zawarł z Haiem, informując go dodatkowo o zamiarze ukrycia pożądanego przez Ishi Tiba przedmiotu w bezpiecznym miejscu, na wypadek, gdyby kupiec próbował uciec się do oszustwa. Kapitan nie był skory, aby zdradzić Greenbarkowi, jaką zawartość skrywa ładunek, z rezerwą przyjął także zaofiarowaną przez niego chęć pomocy w zabezpieczeniu skrzyni. Widząc rozczarowanie Nosaurianina, Ko i Crys wymienili porozumiewawcze spojrzenia; kobieta zaprosiła najnowszego pasażera ''Uhumele'' na rozmowę i kubek [[kaf]]u. Podczas, gdy oboje udali się na mostek, Krwawy Rzeźbiarz, Yarkora i Mezgraf umieścili przedmiot swojej transakcji w grocie, wyżłobionej na powierzchni planetoidy.<ref name="Podob2">''[[Mroczne czasy 7: Podobieństwa, część 2]]''</ref>

[[Plik:Zaloga Uhumele na Mimbanie.jpg|thumb|right|300px|Członkowie załogi ''[[Uhumele]]'' zmierzają do rezydencji [[Haka Hai|Haki Haia]] na [[Circarpous V|Mimbanie]].]]
Następnego dnia, towarzysze wylądowali na Mimbanie. Udali się wspólnie do rezydencji Haki, ciągnąc ze sobą fałszywy ładunek, wypełniony materiałami wybuchowymi. Kiedy dotarli na miejsce, zostali powitani przez Ishi Tiba i jego świtę. Ograniczając zbędne uprzejmości, kupiec rozkazał, by jego podwładni przynieśli obiecaną Herenowi zapłatę. Choć wszystko wydawało się iść zgodnie z planem, Bomo nie mógł pozbyć się ogarniających go złych przeczuć, które udzieliły się także innym członkom załogi, w tym Vakierowi. Nagle, {{L|Najemnik|najemnicy}} Haia otoczyli przyjaciół, wymierzając w nich lufy swoich {{L|Karabin blasterowy|karabinów}}. Haka był pewny triumfu, lecz i on padł ofiarą zdrady; jeden z jego współpracowników, {{L|Gotalowie|Gotal}} imieniem [[Lumbra]], wraz z grupą posłusznych mu żołnierzy, postanowił wykraść skrzynię na swój własny użytek. Rozpętała się bitwa; członkowie załogi ''Uhumele'' rzucili się do ucieczki, odpowiadając na strzały zwolenników Haki i Lumbry ogniem z własnych blasterów. Towarzysze w większości zdołali ukryć się za stertą spoczywających na lądowisku pakunków; w tyle zostali jedynie Crys i Lynaliskar. Elomin uratował Taanzer, stając na linii pocisku, wystrzelonego przez jednego z najemników. Przerażeni towarzysze zebrali się nad ciałem nawigatora; gdy ten wydał ostatnie tchnienie, Ko i Mezgraf wymienili smutne spojrzenia. W międzyczasie, Lumbra i jego żołnierze wzbili się swoim statkiem w nieboskłon Mimbana. Rozwścieczony utratą cennego ładunku, Ishi Tib wymierzył miotacz w pierś Schurka. Widząc, że Yarkora zdaje się nie rozpaczać po utracie skrzyni na rzecz gotalskiego złodzieja, odgadł podstęp kapitana. Choć Krwawy Rzeźbiarz i Togorianin hardo orzekli, że Hai nie zdoła złamać ich woli, Haka zapowiedział, że obedrze wszystkich ze skóry, byleby uzyskać informacje, potrzebne do zlokalizowania prawdziwego ładunku. Wtedy, do ich rozmowy wtrącił się Bomo, mówiąc, iż tylko on, Vakier, Heren i Mezgraf znają namiary pożądanego przez Ishi Tiba przedmiotu. W rezultacie, herszt nakazał zabrać całą czwórkę do celi, zaś Crys i Ratty'ego zaprząc do pracy niewolniczej.<ref name="Podob2" /><ref name="Podob3">''[[Mroczne czasy 8: Podobieństwa, część 3]]''</ref>

=== W niewoli ===
[[Plik:Mezgraf Vakier i Bomo w niewoli.jpg|thumb|left|300px|Vakier, [[Mezgraf]] i [[Bomo Greenbark]] w niewoli u [[Haka Hai|Haki Haia]].]]
Ko, Greenbark i Togorianin, zamknięci w lochu, z daleka usłyszeli krzyki, jakie wydawał ich kapitan, poddawany bolesnym torturom przez podwładnych Haki. Krwawy Rzeźbiarz postanowił zapytać Nosauriania, dlaczego ten zdecydował się okłamać Ishi Tiba, będącego obecnie w przekonaniu, iż Bomo zna lokalizację skrzyni. Greenbark odparł, że zrobił to, nie chcąc narażać Meekerdina i Taanzer na cierpienie; w jego opinii Hai, widząc wcześniejszą zaciętość Vakiera i Mezgrafa, bez wątpienia posłałby Tintinna i kobietę na męki, gdyby tylko podejrzewał, iż oboje mogą posiadać potrzebne mu informacje. Wysłuchawszy wyjaśnień Nosaurianina, jego towarzysze przyznali mu rację, zdając sobie sprawę, że wystawili mechanika i pilotkę na niebezpieczeństwo swoją hardą postawą. Wkrótce, podwładni Haki przywlekli ze sobą nieprzytomnego Herena, zabierając ze sobą Boma; byli przekonali, że istota o jego posturze nie będzie w stanie zbyt długo znosić zadawanego jej cierpienia.<ref name="Podob3" />

W czasie tortur, Greenbark postanowił uciec się do podstępu; udając, że stracił przytomność spowodował, iż oprawcy odstąpili od jego dalszego przesłuchania, pozostawiając go samego, przykutego do blatu stołu. Nosaurianin wyswobodził się z krępujących go łańcuchów i znalazł odpowiednią kryjówkę. Rozwścieczony Hai, zdawszy sobie sprawę ze zniknięcia więźnia, rozkazał wysłać jego tropem wszystkie patrole, przekonany, że Bomo udał się w kierunku bagien.<ref name="Podob4">''[[Mroczne czasy 9: Podobieństwa, część 4]]''</ref> 

[[Plik:Sekundy do uwolnienia.jpg|thumb|right|260px|Ko, [[Schurk-Heren]] i [[Mezgraf]] na chwilę przed uwolnieniem z celi przez [[Meekerdin-maa|Ratty'ego]].]]
Harmider, wywołany ucieczką Greenbarka, dotarł do uszu Vakiera, Schurka i Mezgrafa, którzy zauważyli, że wartownicy opuścili swoje posterunki. Nosaurianin, skradając się korytarzami twierdzy, natknął się na Crys; dzięki jej pomocy uzyskał dostęp do zbrojowni, zabierając z niej miotacze, amunicję i ładunki wybuchowe. Po uwolnieniu Ratty'ego, wraz z Taanzer ukrył na dziedzińcu część {{L|Detonator termiczny|detonatorów}}. Gdy Haka i jego podwładni wrócili na teren rezydencji, zaalarmowani wcześniejszym wybuchem wrót, prowadzących do zbrojowni, wpadli w pułapkę Boma; eksplozja przygotowanych wcześniej ładunków znacznie przerzedziła szyki żołnierzy miejscowego herszta. W czasie, gdy Meekerdin-maa pobiegł, aby uwolnić z celi przetrzymywanych w niej Krwawego Rzeźbiarza, Yarkorę i Togorianina, Greenbark, wspomagany przez Crys, podającą mu raz po raz załadowaną broń, powystrzelał wszystkich najemników Haia, łącznie z samym Ishi Tibem.<ref name="Podob4" /><ref name="Podob5">''[[Mroczne czasy 10: Podobieństwa, część 5]]''</ref>    

Gdy Ko, Heren, Mezgraf i Ratty dotarli na dziedziniec, walka była już skończona. Pełen wdzięczności dla Nosaurianina, kapitan zaakceptował go jako pełnoprawnego członka załogi. Niebawem, przemytnicy wrócili na pokład ''Uhumele'' i opuścili Mimbana.<ref name="Podob5" />

=== Skrzynia z Jebble ===
Bomo nie wyzbył się swojego pragnienia, aby dowiedzieć się, co skrywa ładunek, przewożony przez ''Uhumele''. Niedługi czas po opuszczeniu Mimbana, Heren zgodził się spełnić jego prośbę, wraz z Ko prezentując mu zawartość skrzyni; oczom Greenbarka ukazała się dziwnie wyglądająca trumna, pokryta szczątkami martwych koralowców. Kapitan podzielił się z zaskoczonym Nosaurianinem wiedzą, jaką posiadał na jej temat. Sarkofag ów, okryty mgłą tajemnicy i niemożliwy do otwarcia, wydobyty przez górników spod lodu planety Jebble czternaście stuleci wcześniej, przez lata przechodził z rąk do rąk, wzbudzając pożądanie licznych kupców, kolekcjonerów i złodziei, przekonanych o wielkim bogactwie, znajdującym się pod jego pokrywą. Kapitan, wraz z Vakierem, Rattym i Janksem, odnalazł go, przeszukując pole bitwy, rozegranej pomiędzy istotami, pragnącymi przejąć skrzynię na własność.<ref name="Wektor1" /> 

[[Plik:Przed spotkaniem z Petturim.jpg|thumb|left|300px|Załoga ''[[Uhumele]]'' zmierza na spotkanie z [[Fane Petturi|Fanem Petturim]].]]
Mając żywo w pamięci wszystkie perturbacje, jakie ładunek przyniósł jemu i załodze, Yarkora postanowił jak najszybciej się go pozbyć. Uzyskał zainteresowanie nowego kupca, historyka [[Fane Petturi|Fane'a Petturiego]], skłonnego zapłacić wymaganą przez Schurka cenę. Zapewnienia kapitana nie przekonały Boma, który wypomniał mu jego ostatni, nieudany interes z Haką Haiem, na co Heren zareagował gniewem, oburzony niewypowiedzianą wprost sugestią, jakoby nie odczuwał żalu po stracie Lynaliskara i Janksa. Wtedy, do rozmowy dwójki towarzyszy wtrąciła się Crys, wygarniając Yarkorze, że gdyby nie transakcja z kimś, kogo Schurk uważał za "przyjaciela", Elomin nadal by żył. Po tych słowach, wzburzona Taanzer udała się na mostek, aby wspomóc Mezgrafa w przeprowadzeniu manewru lądowania na powierzchni {{L|księżyc}}a, będącego celem ich podróży, odprowadzona wzrokiem przez Krwawego Rzeźbiarza, Greenbarka i kapitana.<ref name="Wektor1" />   

Towarzysze opuścili pokład frachtowca, ciągnąc ze sobą skrzynię i kierując się w stronę pobliskich ruin dawno zapomnianej twierdzy. Bomo zaczął zastanawiać się na głos, gdzie Petturi mógł znaleźć środki pieniężne, potrzebne mu do zakupu ładunku przemytników. Choć dla Herena pochodzenie majątku Fane'a nie miało większego znaczenia, Ko przypomniał mu, że nikt z drużyny nie chce, żeby powtórzyła się sytuacja, jaka miała miejsce w czasie nieudanej transakcji z Haką Haiem; Crys poparła Vakiera, zalecając przyjaciołom, by zachowali należną czujność. Wtem, wszyscy dostrzegli oczekującego ich samotnie historyka. Zaledwie do niego podeszli, zostali otoczeni przez imperialnych żołnierzy, z {{L|Anakin Skywalker|Darthem Vaderem}} na czele. {{L|Mroczny Lord Sithów|Mroczny Lord}} nakazał swoim szturmowcom skrępować członków załogi i odebrać im sarkofag.<ref name="Wektor1" /> 

[[Plik:Schwytani przez imperialnych.jpg|thumb|right|280px|Członkowie załogi ''[[Uhumele]]'' schwytani przez {{L|Żołnierz-klon|żołnierzy}}, pod dowództwem {{L|Anakin Skywalker|Dartha Vadera}}.]]
Krwawy Rzeźbiarz i jego towarzysze zostali przykuci kajdanami do wbitych w ziemię kamiennych słupów; z daleka słyszeli wymianę zdań pomiędzy Vaderem i Petturim, z której wywnioskowali, że w trumnie, którą historyk określił mianem lochu lorda [[Remulus Dreypa|Dreypy]], przed niemal czteroma tysiącami lat została zamknięta Jedi wraz z tajemniczym [[Talizman Muura|talizmanem]], stworzonym przez starożytnego {{L|Sithowie|Sitha}}, o imieniu [[Karness Muur]]. Greenbark odgadł, że Imperium dowiedziało się o załodze ''Uhumele'' dzięki torturom, jakim poddano schwytanego na Pizkoss Janksa. W tym momencie, Vader, za pomocą {{L|Miecz świetlny|miecza świetlnego}}, otworzył wieko skrzyni, w której spoczywała nieprzytomna [[Celeste Morne]], z artefaktem oplatającym jej szyję. Z nagłym krzykiem, Jedi wyrwała się ze snu; początkowo zdezorientowana, wkrótce zaatakowała z furią Mrocznego Lorda, zasypując go gradem ciosów. Wywiązała się walka; prawie wszyscy szturmowcy rzucili się, aby wspomóc swego dowódcę, pozostawiając bez uwagi skrępowaną załogę ''Uhumele''. Wykorzystując powstałe zamieszania, kapitan, napinając wszystkie mięśnie, po pewnym czasie wyrwał z ziemi słup, do którego był przykuty. Posłużył się nim jako bronią, roztrzaskując hełm jedynego klona, jaki został na straży. Za pomocą blastera, Yarkora przestrzelił łańcuch, krępujący Meekerdina; Tintinn pomógł mu uwolnić się z jego własnych kajdan, dzięki czemu obaj mogli oswobodzić Ko, Mezgrafa, Boma oraz Taanzer.<ref name="Wektor1" /><ref name="Wektor2">''[[Mroczne czasy 12: Wektor, część 6]]''</ref> 

[[Plik:Załoga Uhumele rozpacza.jpg|thumb|left|320px|Członkowie załogi ''[[Uhumele]]'' rozpaczają po śmierci [[Crys Taanzer]].]]
Towarzysze rzucili się do ucieczki w stronę frachtowca; gdy byli już bardzo blisko celu, Crys niespodziewanie upadła na ziemię, wstrząsana konwulsjami. Celeste, wiedząc, że nie pokona Vadera, wyzwoliła moc talizmanu Muura, zamieniając wszystkich żołnierzy w [[rakghul]]e. Niestety, klątwa dosięgła także Taanzer; przerażeni członkowie załogi ''Uhumele'' mogli jedynie patrzeć, jak Heren, z oczami pełnymi łez, oddaje śmiertelny strzał z blastera w ich wspólną przyjaciółkę, przemienioną w bezrozumną, ogarniętą żądzą krwi bestię.<ref name="Wektor2" />

Ko i Mezgraf zasiedli za sterami statku. Pogrążeni w rozpaczy przemytnicy opuścili powierzchnię księżyca, opłakując tragiczną śmierć Crys, będącej członkinią ich przyszywanej rodziny, tak samo jak jeszcze niedawno Lynaliskar i Janks.<ref name="Wektor2" />

=== Azyl na Kidronie ===
[[Plik:Pijany Heren.jpg|thumb|right|280px|Vakier i [[Mezgraf]] podtrzymują pijanego [[Schurk-Heren]]a.]]
Załoga posadziła swój statek na [[Kidron]]ie, jednym ze światów {{L|Zewnętrzne Rubieże|Zewnętrznych Rubieży}}, umiejscowionym w odnodze {{L|Rimmański Szlak Handlowy|Rimmańskiego Szlaku Handlowego}}. Wszyscy towarzysze trwali w smutku, nie mogąc pozbyć się z pamięci wydarzeń, jakie miały miejsce zaledwie miesiąc wcześniej; ich nastroju nie poprawiały nieustanne deszcze, przetaczające się nad miejscem zacumowania ''Uhumele''. Yarkorański kapitan, dręczony wyrzutami sumienia za los, jaki spotkał Taanzer, popadł w alkoholizm. Pewnego wieczoru, Bomo, widząc pijanego w sztok Herena, podtrzymywanego przez Vakiera i Mezgrafa, z pogardą wyraził się o jego stanie. Krwawy Rzeźbiarz chciał uzmysłowić Greenbarkowi, iż Schurk obwinia się za wszystko, co się dotychczas wydarzyło; nie uspokoiło to jednak wcale Nosaurianina, który także obarczał kapitana całkowitą odpowiedzialnością za śmierć Crys i Lynaliskara. Wyrzuciwszy z siebie nagromadzoną w nim gorycz, Bomo wyraził na głos żal, że nie ma już z nimi Jennira.<ref name="Niebieskie3">''[[Mroczne czasy 15: Niebieskie żniwa, część 3]]''</ref> 

Wraz z nadejściem świtu, Greenbark udał się na samotną przechadzkę. Po pewnym czasie, ku zdumieniu towarzyszy, powrócił w towarzystwie [[Verpinowie|Verpina]], imieniem [[Beyghor Sahdett]], podającego się za Jedi i znajomego Dassa. Większość członków załogi z rezerwą przyjęła pomysł Boma, aby Beyghor dołączył do drużyny - z grupy wyłamał się jedynie Ratty. Krwawy Rzeźbiarz wypomniał Meekerdinowi, że ten, bez względu na wszystko, zawsze staje po stronie Nosaurianina, co Tintinn skitował głośnym prychnięciem. Również kapitan, ciągle zmagający się ze skutkami wypicia zbyt wielu butelek alkoholu poprzedniej nocy, miał wątpliwości, czy można ufać Sahdettowi. W tym momencie, załogę otoczyli imperialni szturmowcy. Verpin natychmiast dobył miecza, w szybkim tempie rozprawiając się z oddziałem klonów i oficerem stojącym na ich czele. Będąc pod wrażeniem niezwykłego pokazu umiejętności, jakie zaprezentował Beyghor, przyjaciele postanowili przyjąć go na pokład ''Uhumele''.<ref name="Niebieskie5">''[[Mroczne czasy 17: Niebieskie żniwa, część 5]]''</ref> 

=== W poszukiwaniu Dassa Jennira ===
Polegając na pogłoskach, zasłyszanych od przemytników i uchodźców, opowiadających o mężczyźnie Jedi z rasy ludzi, widzianym na [[Telerath]], załoga wylądowała w porcie, umiejscowionym na terenie jednego z archipelagów planety, [[Archipelag Noua|Noua]]. Zaledwie członkowie drużyny opuścili główny właz frachtowca, aby zejść na lądowisko, przedstawiciele miejscowej milicji wycelowali w nich lufy swoich blasterów. Bomo, widząc, że ręka Sahdetta zmierza w kierunku rękojeści miecza świetlnego, polecił mu, by zachował spokój. Stróże porządku za złością zareagowali na informację, iż Ko i jego towarzysze poszukują Jennira, podejrzewając ich o takie same intencje, jak te, którymi kierował się pewien [[Falco Sang|mężczyzna]], przybyły zaledwie kilka tygodni wcześniej do miasta i wypytujący o białowłosego Jedi. Niespodziewane nadejście starego rybaka, imieniem [[Fish]], podtrzymywanego przez młodzieńca, [[Dado|Dada]], wybawiło załogę z kłopotu. Starzec domyślił się, kim są nowo przybyli goście i zaprosił ich do gospody; tam, wspomagany przez byłą niewolnicę, [[Nikollane]], wyjawił przyjaciołom posiadaną wiedzę na temat Dassa. Jak się okazało, Jennir uwolnił mieszkańców archipelagu od wojny dwóch zwaśnionych gangów, ratując wiele istnień przed śmiercią i cierpieniem. Zanim udał się w dalszą tułaczkę, opowiedział Fishowi o swoich byłych sprzymierzeńcach z ''Uhumele''. Niedługo po jego odlocie z Telerath, na planecie pojawił się inny człowiek, wspomniany już przez milicjantów, który jednak nie wzbudził zaufania miejscowej ludności, nawet pomimo faktu, iż utrzymywał, że jest przyjacielem białowłosego Jedi. Nie był to bynajmniej koniec niespodzianek, jakie czekały na członków załogi: Dass opuścił archipelag, kierując się w stronę układu [[Vondarc]], w towarzystwie kobiety, [[Ember Chankeli]].<ref name="Wyjście1">''[[Mroczne czasy 18: Wyjście z głuszy, część 1]]''</ref> 

[[Plik:Wlamanie do imperialnego posterunku.jpg|thumb|left|300px|Ko, [[Beyghor Sahdett]], [[Bomo Greenbark]] i [[Meekerdin-maa]] włamują się do {{L|Imperium Galaktyczne|imperialnego}} posterunku na [[Vondarc]].]]
Pokładając nadzieję we wskazówkach, jakie udzielił im Fish, towarzysze dotarli do jednego z najważniejszych miast, mieszczących się na Vondarc, [[Vonport]]u; ich uwagę przykuła obecność licznych oddziałów żołnierzy-klonów, patrolujących skąpane deszczem ulice. Beyghor dobrze wiedział, że przeszukiwanie całej okolicy mijałoby się z celem, dlatego - ku zdumieniu Vakiera i reszty sprzymierzeńców, pełnych niepewności o powodzenie tak śmiałego manewru - zaproponował, aby włamać się do jednego z lokalnych posterunków i dokonać jego infiltracji. Dzięki temu, przemytnicy zyskaliby możliwość wglądu do imperialnej bazy danych, mając nadzieję, że pomoże im ona w odnalezieniu Jennira.<ref name="Wyjście2">''[[Mroczne czasy 19: Wyjście z głuszy, część 2]]''</ref> 

Pomimo zapewnień Verpina, że mógłby wykonać swoją misję samodzielnie, Krwawy Rzeźbiarz, Nosaurianin i Tintinn postanowili mu pomóc. Uśmierciwszy dwóch szturmowców oraz oficera, pilnujących placówki, towarzysze włamali się do jej terminala; Ko stanął na straży, czujnie wypatrując potencjalnego zagrożenia, podczas gdy Ratty, dzięki sugestiom Sahdetta, uzyskał dostęp do komputera. Meekerdin-maa był zdziwiony wiedzą, posiadaną przez Beyghora na temat imperialnych systemów; on sam potrzebował wielu dni, aby zrozumieć zasady ich funkcjonowania. Zanim Jedi zdążył odpowiedzieć na jego wątpliwości, Vakier zaalarmował ich o obecności zbliżających się klonów. Verpin natychmiast uruchomił swój miecz świetlny, szybkim cięciem powalając dwóch zaskoczonych żołnierzy. Zaledwie to uczynił, wyjaśnił Tintinnowi, że to, co obecnie stanowi sieć danych nowego reżimu, służyło niegdyś jego zniszczonemu zakonowi. Zdobywszy wgląd do wszystkich raportów, opisujących wydarzenia w miejscowym {{L|sektor}}ze, Ratty zapisał je w {{L|datapad}}zie; uznawszy misję za zakończoną, przemytnicy szybko wrócili na pokład ''Uhumele''.<ref name="Wyjście2" />

Wkrótce, frachtowiec wykonał skok w nadprzestrzeń. Ko, Meekerdin-maa oraz Sahdett rozpoczęli mozolny proces przeszukiwania setek skradzionych meldunków, mając nadzieję, że wśród nich znajdą coś, co pozwoli im namierzyć białowłosego mężczyznę. W pewnym momencie, do pomieszczenia, w którym pracowali, wszedł Bomo wraz z Herenem, pytając o postęp ich pracy. Jak się okazało, służby imperialne dokonywały inspekcji tysięcy statków, nierzadko zatrzymując członków ich załóg; w sytuacji, gdy dana jednostka decydowała się na ucieczkę, była bezlitośnie zestrzeliwana. Nagle, przeglądając jedno ze sprawozdań, Beyghor podzielił się niezwykłym spostrzeżeniem z towarzyszami, wspominającymi ze smutkiem aresztowanie Janksa: prywatny statek, ścigany przez dwa imperialne V-wingi, rozbił się na pustynnej planecie, [[Prine]], jednocześnie doprowadzając do strącenia podążających jego tropem maszyn. Fakt, że jednostka dokonała zniszczenia śledzących go myśliwców, sama będąc zestrzeloną, sugerował, że w owym wydarzeniu mógł zaznaczyć swą obecność Jedi. Trzymając się nowej nadziei, przyjaciele skierowali się w stronę miejsca katastrofy, wymienionego w raporcie.<ref name="Wyjście3">''[[Mroczne czasy 20: Wyjście z głuszy, część 3]]''</ref>

[[Plik:Ko Vakier i Heren.jpg|thumb|right|320px|Vakier i [[Schurk-Heren]].]]
Po pewnym czasie, członkowie załogi wylądowali na Prine, natrafiając na zniszczone ''Nimbusy''. Kilka godzin po tym, gdy słońce skryło się już za horyzontem, ich wysiłki zostały wreszcie wynagrodzone: odnaleźli nieprzytomnego Dassa, opartego o ciało rannej, również leżącej bez zmysłów Ember Chankeli; obok nich spoczywał uszkodzony droid pilot, [[H2]]. Sprzymierzeńcy natychmiast zabrali całą trójkę na statek; Sahdett podjął się próby uleczenia kobiety, którą yarkorański kapitan nakazał umieścić w swojej kajucie, zaś Greenbark otoczył opieką swojego byłego dowódcę z Nowego Plymptona.<ref name="Wyjście4">''[[Mroczne czasy 21: Wyjście z głuszy, część 4]]''</ref><ref name="Wyjście5">''[[Mroczne czasy 22: Wyjście z głuszy, część 5]]''</ref>

Niedługo potem, zaskoczony Ko, przemierzając korytarze frachtowca, nieomal zderzył się z Jennirem, który, nie oglądając się na nikogo, wybiegł z udostępnionego mu pokoju, aby jak najszybciej dostać się do kwatery Schurka. Krwawy Rzeźbiarz podążył śladem białowłosego mężczyzny; zastał pozostałych członków załogi zgromadzonych obok łóżka z leżącą na nim Chankeli. Vakier, podobnie jak Bomo, Heren, Ratty, Mezgraf oraz Beyghor, był świadkiem pocałunku, jakim Dass obdarzył Ember, szczęśliwy, że kobiecie nic się nie stało. Chcąc dać obojgu ludzi trochę potrzebnej im prywatności, towarzysze opuścili kajutę.<ref name="Wyjście5" />

Niebawem, Jennir, ogolony i odświeżony, stanął przed kapitanem, prosząc go, aby ponownie skierował ''Uhumele'' na Prine, czując się odpowiedzialnym za los młodej [[Maddie|dziewczyny]], wyzwolonej z niewoli miejscowych handlarzy istotami rozumnymi; Vakier i Greenbark przysłuchiwali się ich rozmowie. Yarkora stanowczo odmówił, przypominając mu o {{L|Łowca nagród|łowcy nagród}}, podążającym tropem białowłosego Jedi, o którym Dass opowiedział wcześniej Nosaurianinowi, odpowiedzialnym za obrażenia, poniesione przez Chankeli. Co więcej, nad planetą pojawił się imperialny [[Gwiezdny Niszczyciel typu Imperial-I|niszczyciel]], zwiastujący obecność Dartha Vadera. Nie wiedząc, kim jest ów Sith, Jennir zrozumiał, że członkowie załogi sprostali wielu zagrażającym życiu niebezpieczeństwom od czasu, kiedy rozdzielił się z nimi na Esseles, po dokonaniu wyroku na Dezonie Qua. Gdy wypytywał przyjaciół o Sahdetta, do kajuty wkroczyła Ember w towarzystwie Ratty'ego. Ko, Heren, Bomo i Meekerdin-maa opuścili pomieszczenie, zostawiając Dasa i kobietę samych.<ref name="Wyjście5" /> 

=== Zdrada Beyghora Sahdetta ===
[[Plik:Ko Vakier2.jpg|thumb|left|180px|Vakier popiera plan [[Beyghor Sahdett|Beyghora Sahdetta]].]]
Wkrótce, Verpin przedstawił sprzymierzeńcom z ''Uhumele'' swój plan; jego intencją było dokonanie zamachu na osobie Dartha Vadera, co w konsekwencji pozwoliłoby na zadanie potężnego ciosu w tryby niedawno utworzonego reżimu. Plan Beyghora szybko znalazł poparcie wśród członków załogi, w tym Vakiera, mających żywo w pamięci zło, jakie wyrządziło im Imperium. Krwawy Rzeźbiarz zaznaczył, iż nie boi się śmierci, wierząc, że nawet jeśli zasadzka na Mrocznego Lorda zakończy się klęską, on i jego towarzysze zapiszą się w historii. Mimo to, Jennir, który znalazł nowy sens życia u boku Ember, nie wyzbył się swoich wątpliwości; poprosił swoich przyjaciół o czas do namysłu.<ref name="Zarzewie1">''[[Mroczne czasy 28: Zarzewie, część 1]]''</ref>

Niedługo potem, Ko, wraz z Dassem, Chankeli, kapitanem oraz Sahdettem, obejrzał nadawany za pośrednictwem {{L|HoloNet}}u przekaz propagandowy, sławiący potęgę Imperium i zasługi Dartha Vadera, nazywanego prawą ręką {{L|Imperator Galaktyczny|imperatora}}. Vakier zachęcił białowłosego mężczyznę do wysłuchania planu Verpina. Wiedząc, że atak na [[Palpatine|Palpatine'a]] byłby niemożliwy do zrealizowania, Beyghor wyjawił posiadane przez siebie informacje na temat obsesji, jaką odziany w {{L|Zbroja Dartha Vadera|zbroję}} Sith żywił wobec Jedi, którzy uniknęli śmierci w czasie wykonywania rozkazu 66. Rozpuściwszy pogłoskę o ocalałym z rzezi członku zniszczonego zakonu, Sahdett pragnął zwabić Mrocznego Lorda - nie zdającego sobie sprawy, że zamiast jednego Jedi, będzie musiał stawić czoła kilku z nich - w miejsce, umożliwiające realizację zasadzki. Jennir wstępnie zgodził się na propozycję Verpina, dzieląc się z towarzyszami wiadomością o [[Kai Hudorra|Kaiu Hudorrze]], {{L|Bothanie|bothańskim}} {{L|Mistrz Jedi|mistrzu}}, który, podobnie, jak Dass, zdołał umknąć przed atakiem żołnierzy-klonów. Wpierw, należało go jednak odnaleźć i skłonić do udziału w misji, zaproponowanej przez Beyghora.<ref name="Zarzewie1" />

Kilka tygodni później, po sprawdzeniu siedemnastu kolejnych światów, załoga wylądowała na [[Rion]], w Zewnętrznych Rubieżach. Przechadzając się po miejscowym targu, Ko wraz z Jennirem skomentowali swoje nienastrajające optymizmem rezultaty poszukiwań Hudorry; wkrótce dołączyli do nich Bomo i Sahdett, jak również zadowoleni z zakupów Ember i Ratty, oraz H2, naprawiony wcześniej przez Tintinna i cieszący się nowym, pokrywającym jego powłokę kolorem. Wkrótce, towarzysze powrócili na pokład ''Uhumele'', zaproszeni przez Herena na wspólną wieczerzę.<ref name="Zarzewie2">''[[Mroczne czasy 29: Zarzewie, część 2]]''</ref>

[[Plik:Ko Vakier i Dass Jennir na Rion.jpg|thumb|right|260px|Vakier i [[Dass Jennir]] na [[Rion]].]]
Po skończonym posiłku, sprzymierzeńcy podjęli się rozważań na temat miejsca pobytu bothańskiego Jedi. Dass był przekonany, że Kai nie uczyniłby swoją kryjówką planety powszechnie znanej lub kojarzonej z {{L|Huttowie|Huttami}}. Białowłosy mężczyzna postanowił omówić swoje sprawy z Meekerdinem, co wywołało wściekłość Chankeli; kobieta minęła bez słowa zaskoczonego Vakiera i Schurka, udając się do swojej kajuty. Widząc wyraźne braki w wiedzy Jennira na temat relacji damsko-męskich, kapitan odbył z nim na ten temat krótką rozmowę.<ref name="Zarzewie2" />

Kilka dni później, załoga zadokowała swój statek na lądowisku, wzniesionym ponad głębokimi kanionami planety [[Kestavel]]. Pełni dobrych przeczuć, towarzysze opuścili frachtowiec, odziani w eleganckie stroje, które Ember kupiła dla nich na Rion. Przyjaciele razem wsiedli do {{L|śmigacz}}a, prowadzonego przez {{L|Durosi|durosjańskiego}} kierowcę; niebawem, po krótkiej podróży, znaleźli się na dziedzińcu kasyna, nazywanego [[Szczęśliwy Twi'lek|Szczęśliwym Twi'lekiem]]. Zaledwie opuścili pojazd, ich oczom ukazała się sylwetka Kaia Hudorry, stojącego w wejściu do rezydencji w towarzystwie dwóch strażników. Bothanin nie był zachwycony widokiem niespodziewanych gości, niemniej, po krótkim powitaniu, zaprosił ich na teren urządzonej z niemałym przepychem siedziby. Zaprowadził Jennira, Sahdetta, Boma – który nie chciał zostać w tyle – oraz H2 do swojego biura, poleciwszy Ko i reszcie członków załogi ''Uhumele'', by na jego koszt cieszyli się tym, co Szczęśliwy Twi'lek ma do zaoferowania.<ref name="Zarzewie2" />

[[Plik:Sahdett zabija Vakier.jpg|thumb|left|160px|[[Beyghor Sahdett]] zabija Vakiera.]]
Po pewnym czasie, ku zaskoczeniu i przerażeniu wszystkich istot, przebywających na terenie kasyna, Beyghor, trzymając uruchomiony miecz świetlny, rozbił szybę, oddzielającą gabinet Hudorry od reszty rezydencji. Dass i Kai, którzy także dzierżyli w dłoniach broń {{L|Rycerz Jedi|rycerzy Jedi}}, rzucili się za nim w pogoń. Odpierając ataki obu mężczyzn, Verpin {{L|Pchnięcie Mocą|pchnięciem Mocy}} wyłączył Bothanina z pojedynku, całą uwagę skupiając na Jennirze. Widząc, że ich towarzysz nie jest w stanie sprostać umiejętnościom fechtunku, posiadanym przez Sahdetta, Vakier i Mezgraf pospieszyli mu z pomocą. Niestety, Beyghor, widząc zbliżających się przeciwników, wykonał błyskawiczny obrót, niszcząc ostrze, trzymane przez Ko, oraz odcinając dłoń Togorianina. Zszokowany widokiem rannego przyjaciela, Krwawy Rzeźbiarz stracił koncentrację; jego błąd wykorzystał Verpin, wbijając miecz w klatkę piersiową Vakiera, który padł martwy na podłogę.<ref name="Zarzewie3" />

Wkrótce, dzięki wydatnej pomocy Boma, Dass i Kai zdołali obezwładnić Sahdetta. Jak się okazało, kilka miesięcy wcześniej Beyghor został pochwycony przez szturmowców i przeciągnięty przez imperatora na {{L|Ciemna strona Mocy|ciemną stronę Mocy}}, stając się jego wysłannikiem, mającym na celu poszukiwanie Jedi, ocalałych z Czystki. Niebawem, Heren, Ratty i Mezgraf zebrali się nad ciałem Ko, które zostało przykryte płótnem. Chcąc oddać szacunek poświęceniu, dokonanemu przez Krwawego Rzeźbiarza, towarzysze postanowili zaryzykować i doprowadzić swoją misję zamachu na Vaderze do końca.<ref name="Zarzewie2" /><ref name="Zarzewie4">''[[Mroczne czasy 31: Zarzewie, część 4]]''</ref>

== Osobowość i umiejętności ==
Vakier kierował się w swoim życiu honorem i odwagą. Był nieocenionym wsparciem dla załogi ''Uhumele'', zasiadając w razie potrzeby za sterami wieżyczki, w którą frachtowiec przemytników był wyposażony.<ref name="Ścieżka2" /> Nie porzucał swoich towarzyszy w potrzebie, czemu dał wyraz w czasie poszukiwania córki Boma, Resy.<ref name="Ścieżka3" /><ref name="Ścieżka5" /> Niemniej, pomimo faktu, iż Jennir ocalił go przed śmiercią, kiedy imperialny myśliwiec wycelował w Ko swoje działka, Krwawy Rzeźbiarz, dowiedziawszy się później, że Dass jest Jedi, podobnie jak większość członków załogi wolał zostawić białowłosego mężczyznę własnemu losowi.<ref name="Ścieżka5" />

[[Plik:Vakier i Mezgraf spiesza na ratunek.jpg|thumb|right|320px|Ko i [[ Mezgraf]] spieszą na ratunek [[Dass Jennir|Dassowi Jennirowi]], walczącemu z [[Beyghor Sahdett|Beyghorem Sahdettem]].]]
Vakier nie lękał się bólu, tortur, czy nawet śmierci.<ref name="Ścieżka3" /><ref name="Podob2" /><ref name="Zarzewie1" /> Posiadał spore umiejętności władania mieczem, które wykorzystał w walce ze strażnikiem na Orvaksie IV.<ref name="Ścieżka3" /> Po śmierci Crys i Lynaliskara, pełnił także obowiązki pilota; to on, wraz z Mezgrafem, zadbał o to, by ''Uhumele'' opuściło powierzchnię księżyca, na którym Taanzer została przemieniona w rakghula.<ref name="Wektor2" /> Widząc, że Dass nie jest w stanie sprostać Sahdettowi w pojedynku, natychmiast ruszył białowłosemu mężczyźnie z pomocą, co w konsekwencji kosztowało go życiem.<ref name="Zarzewie3" /> Krwawy Rzeźbiarz był zaznajomiony z obsługą broni miotającej, takiej jak blastery i karabiny.<ref name="Podob2" /><ref name="Wyjście2" />

== Ciekawostki ==
*Krwawi Rzeźbiarze, rasa, do której należał Vakier, znani byli z tego, że ich przedstawiciele ozdabiali tatuażami swoje skrzydełka nosowe – mięsiste organy, osłaniające górne wargi, zwarte bądź rozpostarte w zależności od nastroju w danej chwili.<ref>''[[Ilustrowany przewodnik po rasach obcych istot wszechświata Gwiezdnych wojen]]''</ref> Ko nie był w tej materii wyjątkiem.<ref name="Ścieżka2" />
*Bokobrody Vakiera zmieniają swoją barwę w poszczególnych tomach serii ''[[Mroczne czasy]]''. W ''[[Mroczne czasy: Ścieżka donikąd|Ścieżce donikąd]]'' są jednolicie żółte, w ''[[Mroczne czasy: Podobieństwa|Podobieństwach]]'' fioletowo-niebieskie, zaś w ''[[Mroczne czasy: Zarzewie|Zarzewiu]]'' biało-szare. Nie wiadomo, czy jest to efekt zamierzony, czy też niedopatrzenie osób, odpowiedzialnych za nakładanie kolorów w następujących po sobie komiksach.

== Przypisy ==
{{Przypisy|2}}

== Źródła ==
{{Scroll box|content=
{{Grafiki|Ko Vakiera|Ko Vakier}}
*''[[Mroczne czasy 1: Ścieżka donikąd, część 1]]'' {{1st}}
*''[[Mroczne czasy 2: Ścieżka donikąd, część 2]]''
*''[[Mroczne czasy 3: Ścieżka donikąd, część 3]]''
*''[[Mroczne czasy 4: Ścieżka donikąd, część 4]]''
*''[[Mroczne czasy 5: Ścieżka donikąd, część 5]]''
*''[[Mroczne czasy 6: Podobieństwa, część 1]]''
*''[[Mroczne czasy 7: Podobieństwa, część 2]]''
*''[[Mroczne czasy 8: Podobieństwa, część 3]]''
*''[[Mroczne czasy 9: Podobieństwa, część 4]]''
*''[[Mroczne czasy 10: Podobieństwa, część 5]]''
*''[[Mroczne czasy 11: Wektor, część 5]]''
*''[[Mroczne czasy 12: Wektor, część 6]]''
*''[[Mroczne czasy: Niebieskie żniwa 0]]'' {{Fb}}
*''[[Mroczne czasy 15: Niebieskie żniwa, część 3]]''
*''[[Mroczne czasy 17: Niebieskie żniwa, część 5]]''
*''[[Mroczne czasy 18: Wyjście z głuszy, część 1]]''
*''[[Mroczne czasy 19: Wyjście z głuszy, część 2]]''
*''[[Mroczne czasy 20: Wyjście z głuszy, część 3]]''
*''[[Mroczne czasy 22: Wyjście z głuszy, część 5]]''
*''[[Mroczne czasy 28: Zarzewie, część 1]]''
*''[[Mroczne czasy 29: Zarzewie, część 2]]''
*''[[Mroczne czasy 30: Zarzewie, część 3]]''
*''[[Mroczne czasy 31: Zarzewie, część 4]]'' {{Fb}}
*''[[The Complete Star Wars Encyclopedia]]''}}

{{Sort|Vakier, Ko}}
[[Kategoria:Krwawi Rzeźbiarze]]
[[Kategoria:Przemytnicy]]
[[Kategoria:Piloci]] 

[[de:Ko Vakier]]
[[en:Ko Vakier]]
[[ru:Ко Вакир]]