Sagoro Autem

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Sagoro Autem
Miejsce pochodzenia: Coruscant
Rasa: Człowiek
Kolor włosów: Brązowe
Kolor oczu: Brązowe
Kolor skóry: Jasna
Przynależność:




Sagoro Autem to człowiek, gwardzista senacki, oficer we flocie Republiki podczas wojen klonów. Sagoro był ojcem Lissy i Reymeta oraz mężem Suli. Kontynuował starą rodzinną tradycję służby w Gwardii Senackiej.

W 24 BBY odkrył, iż jego syn został wmieszany przez swego wuja, Venco Autema, w zabójstwo senatora Jheramahda Greyshade'a. Chcąc pomóc synowi pomógł mu w ucieczce z Coruscant, co przypłacił stratą posady w Gwardii. Nieco później, opuściła go również żona i córka.

Do wybuchu wojny, włóczył się po galaktyce. W 22 BBY siedział wraz z Lyshą i Quinlanem Vosem w więzieniu na Brentaal IV. Rok później, za radą dawnego przyjaciela, Jana Dodonny, wstąpił do wojska i służył w republikańskiej flocie ze stopniem kapitana. Dowodził flotą między innymi podczas oblężenia Saleucami.

Po zakończeniu wojny był ścigany przez Imperium. Dzięki pomocy dawnego kompana z Gwardii, Isaru Omina, i przybyłego syna udało mu się umknąć przed nowym reżimem.

Biografia

Służba w Gwardii Senackiej

Sagoro był bardzo obiecującym gwardzistą. W 24 BBY doszło do próby zamachu na życie senatora Jheramahda Greyshade'a. Tymczasem następca senatora, Simon Greyshade, został oddany pod ochronę Jedi. W toku śledztwa, Autem odkrył, iż sprawcą zamachu był jego brat Venco, a pomagał mu jego syn, Reymet. Chcąc nie narażać Reymeta, Sagoro pomógł mu w ucieczce. Wraz ze sobą chłopak wziął swą dziewczynę Riao Siao. Gwardzista zatuszował odlot syna. Całą sprawę rozszyfrował Isaru Omin, który wydał kompana dowódcom Gwardii. Sagoro został wyrzucony za to z szeregów gwardzistów.[1]

W więzieniu

Sagoro na Brentaal IV

Pięć miesięcy po bitwie o Geonosis, Sagoro siedział w więzieniu na planecie Brentaal IV. Jego współtowarzyszami byli Jedi Quinlan Vos (działający jako tajny agent pod pseudonimem Korto Vos), Wookiee Ryyk oraz Zeltronka o imieniu Lyshaa. Kiedy na planetę wkroczyła armia klonów pod dowództwem Shaak Ti, Sagoro ze współwięźniami wykorzystali wojenne zamieszanie i wzniecili w więzieniu bunt. W pewnym momencie do budynku wkroczył oddział klonów pod dowództwem Shaak Ti. Togrutanka uwolniła więźniów z cel i ruszyła do dalszej walki. Autem również walczył przeciw siłom Konfederacji Niezależnych Systemów, wraz z Vosem i klonem. Po wygranej bitwie wyruszył, by odnaleźć rodzinę.[2]

W służbie Republiki

Rok później, w wyniku namowy swego przyjaciela, Jana Dodonny, wstąpił do armii.

Sagoro dowodzi nad Saleucami

W 19 BBY był dowódcą floty podczas oblężenia Saleucami. Po pięciu miesiącach walk na planecie szala zwycięstwa przechyliła się na stronę Republiki. Zadaniem okrętów podległych Autemowi było zniszczenie fabryki klonów Morgukai. Zadanie było skutecznie uniemożliwiane przez działo planetarne. Kiedy tylko statki wchodziły na orbitę były ostrzeliwane przez zlokalizowane niedaleko miasta działo. Po śmierci Oppo Rancisisa dowodzenie przejął Quinlan. Kiedy wojska ruszyły z nową taktyką na siły Separatystów, wściekły Sagoro krzyczał, że ma nadzieję, iż mają jakiś dobry plan, o którym nie raczyli go poinformować. K'Kruhk potwierdził przypuszczenia kapitana. Po długiej walce Aayla Secura zniszczyła osłony planetarne. A'Sharad Hett rozkazał zbombardować miasto. Autem odmówił, gdyż działo miało inne źródło zasilania i wciąż było sprawne. Wiedząc, że trzeba szybko zaatakować, Twi'lekanka Xiaan Amersu, wleciał w działo niszcząc je, dzięki czemu flota mogła przypuścić szturm. Statki udały się na pozycję, a wojska po rozbiciu klonów Morgukai wycofały się ze strefy ostrzału. Na rozkaz Autema jego Venator rozpoczął bombardowanie orbitalne. Po zakończonej bitwie Sagoro przekazał wiadomości o triumfach na Zewnętrznych Rubieżach. Złożył również kondolencje w związku ze śmiercią Xiaan.[3]

Nowy Ład

Tuż po zakończeniu wojny Sagoro został wezwany na spotkanie oficerów imperialnych. Tuż po wejściu imperatora Palpatine'a władca rozpoczął przemówienie na temat zdrady Jedi. Jego wywód przerwał kapitan Jace Dallin. Stwierdził, iż wszyscy rycerze, których znał, byli honorowi. Za karę został zabity przez nową rękę Imperatora, Dartha Vadera. Sith powiedział, że rezygnacje nie są teraz przyjmowane i każdy, kto podpadnie nowej władzy, będzie ukarany w taki sam sposób jak Dallin. Kiedy oficerowie odchodzili, Autem odbył rozmowę z Dodonną. Przyjaciel ostrzegł kapitana, by uważał na siebie.

Spotkanie ojca i syna.

Tej nocy Sagoro wynajął pokój w jednym z coruscańskich hoteli. Rozmyślał w samotności o swym życiu i rodzinie. Z zamyślenia wyrwało go pukanie do drzwi. W drzwiach stał Isaru Omin. Początkowo Autem nie chciał rozmawiać z dawnym kompanem, jednak ten przerwał mu i ostrzegł, iż kapitan jest w zagrożeniu. Wojskowy znalazł się na liście żołnierzy do usunięcia z imperialnych szeregów. Sagoro uciekł ze swego mieszkania. W tym czasie do kwatery wkroczyli szturmowcy pod wodzą Vadera. Omin zginął nie wyjawiając, gdzie udał się jego przyjaciel. Tymczasem uciekający Autem wstąpił do jednej z kantyn. W barze spotkał dłużnego mu bothańskiego pilota, Ch'orda Sy'fona. Poprosił go o wyjawienie przysługi w postaci pomocy w ucieczce z planety. Tymczasem Vader wysłał na poszukiwanie zbiegłego oficera łowców nagród. Kiedy Sagoro szedł ciemnymi zaułkami spotkał dwóch łowców, między którymi wybuchła sprzeczka. W efekcie jeden zepchnął drugiego w przepaść. Po pokonaniu konkurencji, Dug Tartuta zaatakował uciekiniera. Autem bez problemu poradził sobie z napastnikiem. Kiedy był już blisko statku Bothanina, został zaatakowany przez Severiana. I tym razem oficer wyszedł zwycięsko z pojedynku. Chwilę później został pojmany przez ostatniego łowcę, Evana Hesslera. Zamaskowany łowca kazał mu patrzeć jak podstęp Sy'fona się nie powodzi. Chwilę później ujawnił swą prawdziwą tożsamość Reymeta Autema.

Ojciec i syn razem opuścili stolicę Imperium. Na statku Reymeta polecieli do Suli i Lissy. Po drodze syn opowiadał ojcu o dawno niewidzianej rodzinie.[4]

Przypisy

Źródła