Pojedynek przy Omenie

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Pojedynek przy Omenie
Miejsce Góry Takara, Kesh
Data 5000 BBY
Przyczyny Próba przejęcia władzy przez Devore'a Korsina
Wynik Śmierć Devore'a
Uczestnicy
Yaru Korsin Devore Korsin
Broń
Miecz świetlny Miecz świetlny
Ofiary
Brak Devore Korsin



Pojedynek przy Omenie był walką o władzę między dwoma braćmi, Devore'em i Yaru Korsinami, jaka odbyła się przy wraku pancernika Omenu, po tym jak ten rozbił się na Kesh w roku 5000 BBY. Zakończył się śmiercią Devore'a i umocnieniem się władzy Yaru wśród rozbitków.

Przyczyny

W roku 5000 BBY doszło do katastrofy Omenu, pancernika, który rozbił się na Kesh. Zarówno części załogi, dowodzonej przez Yaru Korsina, jak i przewożonych górników pod przywództwem jego przyrodniego brata, Devore'a, udało się przeżyć. Ocaleli zebrali się na polanie poniżej wraku pancernika, gdzie założyli obóz. Świadomy, iż muszą wezwać na pomoc resztę floty Sithów, kapitan zakazał reszcie opuszczać obozowisko, sam zaś udał się w stronę wraku, aby aktywować boję nadprzestrzenną. Drugi z synów Eldraka Korsina nie uszanował jednak rozkazu brata i dostał się do Omenu pierwszy. Tam jednak odkrył, że nadajnik został zniszczony w trakcie lądowania, a następnie zażył dawkę czerwonej furii i zaczekał na brata w jego fotelu. Gdy tylko Yaru przybył na miejsce, od razu zauważył Devore'a, który poinformował go o zniszczeniu matrycy nadajników. Nie zamierzał się jednak poddawać, i w czasie gry górnik, przekonany o ich zagładzie i konieczności zostania na planecie, użalał się nad ich sytuacją, starszy z braci zaczął przeszukiwać mostek w poszukiwaniu przydatnych rzeczy. Zapytał się jednak w końcu Devore'a o jego rozmowę z Nagą Sadowem tuż przed rozpoczęciem misji, lecz ten unikał odpowiedzi, aż ostatecznie rozwścieczony przywołał swój miecz świetlny.[1]

Przebieg

Sprowokowany przez brata oraz odurzony przyprawą Devore przywołał wir Mocy, który zmusił Yaru do poszukiwania kryjówki przed latającymi odłamkami. Ten ostatecznie skrył się za stanowiskiem Gloyda i otoczył się tarczą. Po chwili uniesiona przez Devore'a belka uderzyła w kadłub statku, a następnie ponownie, zaś Devore spadł z fotela na którym stał, gdy cały statek przechylił się do przodu. Yaru nie pozwolił bratu wstać i chciał przenieść walkę poza statek, nim ten zostanie zrzucony z klifu. Gdy tylko więc młodszy z Korsinów wychylił się zza fotela, został wypchnięty Mocą na zewnątrz przez iluminator. Następnie Yaru udał się do śluzy, z której wyskoczył, jednak noga ugrzęzła mu w luźnym gruncie i upadł. Widząc na sobą cień, zapalił miecz świetlny, lecz zamiast Devore'a ujrzał latające stworzenie dosiadane przez jeźdźca. Ta chwila dekoncentracji pozwoliła jego bratu unieść kapitana Mocą i rzucić nim o kadłub statku. Unieruchomiony Yaru mógł jedynie odpierać kolejne ciosy Devore'a, który atakował swym mieczem jak młotem. Przesuwając się wzdłuż pancerza coraz bardziej w stronę wyrzutni torped, kapitan zauważył w końcu skrzynkę sterującą pokrywą wyrzutni, którą aktywował Mocą. Kołek odpalający wyskoczył i uderzył Devore'a w ramię, zaś sama pokrywa zaryła głębiej w ziemię, przez co cały statek znów zadygotał, a młodszy z braci zaczął się zsuwać w stronę klifu. Kiedy Yaru wyswobodził się ze szczeliny w kadłubie, ruszył w stronę brata, który nie wypuszczał miecz z ręki. Devore nie był w stanie się jednak podnieść, gdyż skończyło się działanie narkotyku, obierając mu wszystkie siły. W końcu nie był nawet w stanie utrzymać broni, która spadła z klifu. Yaru podniósł brata, a gdy zobaczył, że jego rany nie są śmiertelne, obrócił go twarzą do oceanu i zrzucił w dół, zakańczając jego życie.[1]

Skutki

Yaru Korsin, zwycięzca pojedynku.

Po śmierci Devore'a, Yaru Korsin pozbył się głównego przeciwnika i ugruntował swoją pozycję jako przywódcy grupy rozbitków. Z czasem ożenił się również z wdową po bracie, aby w ten sposób zapewnić jedność między były członkami załogi a górnikami.[2] Świadkiem walki i śmierci Devore'a była Adari Vaal, która następnie została sprowadzona przez Sithów do ich obozu i sprowadziła na pomoc Neshtovari, dzięki czemu uwolniła ich z gór, w których rozbił się Omen.[3] Seelah, wdowa po Devore'ze, nigdy jednak nie pogodziła się ze śmiercią męża i od początku podejrzewała Yaru o zamordowanie go, dlatego też wychowywała Jariada, aby przygotować go do ataku na przywódcę Zaginionego Plemienia. Po latach uzyskała w końcu pewność, gdy wyczytała w umyśle Adari moment śmierci Devore'a i w roku 4975 BBY zorganizowała próbę przejęcia władzy.[4]

Przypisy

Źródła