Myśliwiec A/SF-01 B-wing/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


To oburzające. Nie macie dowodów!

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł.


To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu.

B-wing
Podstawowe dane
Pełna nazwa: Myśliwiec A/SF-01 B-wing
Producent: Slayn & Korpil
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny/Bombowiec
Specyfikacja techniczna
Długość: 16,9 m
Silniki: 4 silniki jonowe Quadex Kyromaster
Prędkość w atmosferze: 950 km/h
Prędkość w kosmosie: 40 - 91 MGLT
Hipernapęd: Klasy 2 Slayn & Korpil HYd-997
Uzbrojenie:
Kadłub: Wzmacniany stopami tytanowymi
Osłony:
Różne
Załoga: 1 pilot
Ładowność: 45 kg
Cena: 220000 cr
Przynależność:



Myśliwiec A/SF-01 B-wing to rebeliancki i republikański ciężki jednoosobowy myśliwiec szturmowy zbudowany w verpińskich koloniach Slayn & Korpil.

Historia

Historia tego myśliwca zaczęła się, gdy siły rebelianckie w bardzo krótkim czasie doznały wielu klęsk ze strony imperialnych fregat eskortowych. Okazało się, że jednostki Sojuszu nie były w stanie atakować konwojów chronionych przez okręty przeznaczone specjalnie do walki z myśliwcami. Ponieważ od powodzenia takich ataków zależała duża część zaopatrzenia Sojuszu, admirał Gial Ackbar w krótkim czasie przekonał Radę o konieczności budowy nowego statku, przeznaczonego do zadań szturmowych i mogącego zastąpić wysłużone Y-wingi. Przy współpracy Verpinów, insektoidów z systemu Roche, zbudowano nowy myśliwiec, którego podstawowymi zaletami były duża siła ognia i odporność na uszkodzenia.

Historia bojowa B-winga obfitowała w ciekawe wydarzenia. Pierwsze dwa prototypy ledwo udało się uratować z ataku sił Imperium (Projekt Shantipole). W czasie jednej z pierwszych misji, przed maszyną tego typu w panice uciekło pół dywizjonu maszyn typu TIE. Klęską zakończył się natomiast rajd na pas asteroid Fara, gdy wysłany bez eskorty myśliwskiej prosto w pułapkę dywizjon B-W został rozproszony i wycięty w pień przez myśliwce typu TIE.[źródło?]

Charakterystyka

Jedną z bardziej charakterystycznych cech tego myśliwca była jego wyjątkowo zmienna geometria i różne ustawienia skrzydeł, w zależności od danej fazy lotu. Istniały trzy główne ustawienia: podczas lądowania, myśliwiec ten składał swoje skrzydła, a większa część kadłuba przesuwała się na bok kabiny; podczas lotu tranzytowego maszyna leciała pionowo z rozłożonymi skrzydłami (kabina znajdowała się wtedy na górze); podczas lotu bojowego zaś cały kadłub przesuwał się na bok bez składania skrzydeł. Dzięki nowatorskiemu systemowi żyrostabilizacji, cała maszyna obracała się wokół nieruchomego w locie kokpitu. Było to jednak niezwykle skomplikowane urządzenie i często ulegało uszkodzeniu.

Systemy celownicze tej maszyny należały niemal do dzieł sztuki i znacznie ułatwiały atakowanie rozmaitych celów. Z drugiej strony jednak były one bardzo delikatne i podatne na uszkodzenia w przypadku trafienia bezpośredniego. Komputer celowniczy mógł być ustawiony na skupienie całego ognia na jednym celu lub na wielu, w zależności od sytuacji, w której znajdował się myśliwiec. Pilot miał również możliwość "oświetlenia" celu promieniem laserowym, aby znać dokładną odległość do niego i mieć prawie 100% szanse, że nie chybi. Miało to jednak pewną istotną wadę: myśliwiec zostawał natychmiast namierzony.

W standardowej konfiguracji B-wing uzbrojony był w trzy działa jonowe (jedno w module na końcu płata i dwa na końcach pylonów), działo laserowe, dwie wyrzutnie torped protonowych (jedna w module na końcu płata i jedna nad silnikiem) oraz dwa autoblastery. Całe uzbrojenie miało budowę modułową, więc istniała możliwość przezbrojenia myśliwca bez problemów w ciągu kilku godzin.

Do istotnych wad tego myśliwca, oprócz delikatnego systemu celowniczego i żyrostabilizacji, można było zaliczyć stosunkowo słaby hipernapęd klasy 2 (myśliwce typu X i Y były dwa razy szybsze). Pomimo wielu nowinek technicznych, komputer nawigacyjny myśliwca miał dość małą pojemność, pozwalającą mu na zapamiętanie jedynie dwóch skoków w nadprzestrzeń.

Zastosowanie

B-wing doskonale sprawdzał się w misjach szturmowych. Nie miał jednak większych szans w walce z dużo od siebie zwrotniejszymi myśliwcami (np. TIE Interceptor), przez co wymagał silnej eskorty. Z drugiej strony, grupa tych maszyn tworzyła istny walec, mogący zniszczyć formację myśliwców wroga bez większych strat własnych. Pojedyncza maszyna kosztowała 220 tys. kredytów i dlatego, podobnie jak A-wing, B-W był dosyć rzadko stosowany w pierwszych etapach wojny. Później sukcesywnie przezbrajano w nowe maszyny wszystkie grupy do tamtej pory wyposażone w Y-wingi.

Warianty

B-W powstawał w dwóch podstawowych podtypach:

  • Szturmowym, uzbrojonym w trzy działka jonowe, dwa autoblastery i ciężkie działo laserowe, zdolne wyrządzić dużą krzywdę nawet silnie opancerzonym celom, lub mogące strzelać (pełniącym rolę wskaźnika celu) ogniem ciągłym o znikomej sile
  • Myśliwskim, z trzema standardowymi działkami laserowymi o równej mocy plus działkami jonowymi.

Ponadto w czasach Nowej Republiki stworzono wersję rozwojową tej maszyn - B-wing E.

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
B-wingów.
Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.