Kasyno Dunari's Rest

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Kasyno Dunari's Rest
Podstawowe dane
Producent: GrayMor Engineering Corporation
Specyfikacja techniczna
Długość: 1,1 km
Silniki: Brak
Uzbrojenie: Brak
Załoga: 1250
Pasażerowie: 15 000
Różne
Region: Zewnętrzne Rubieże
Sektor: Sektor Mayagil
Rola:
  • Ośrodek kulturowy
  • Ośrodek wypoczynkowy
Znani właściciele: Dunari


Kasyno Dunari's Rest było stacją kosmiczną należącą do Dunariego. Było ono zlokalizowane na Zewnętrznych Rubieżach, w sektorze Mayagil, w kwadracie N-18. Do 3 ABY pełniło rolę ośrodka kulturowego i wypoczynkowego. W tym samym roku zostało przejęte przez Imperium Galaktyczne, ponieważ jego właściciel opowiedział się po stronie Rebelii. Dalsze losy kasyna pozostają nieznane.

Historia

Data powstania kasyna Dunari`s Rest nie jest znana, ale wiadomo, że podczas galaktycznej wojny domowej określano je już "miejscem o kolorowej reputacji". Często gościli w nim członkowie rodziny Azzameen. Później, przy tej stacji stacjonowała cała grupa zadaniowa krążownika Liberty, gdy Koalicja Handlu przyłączyła się do Sojuszu Rebeliantów.

Nie minęło jednak dużo czasu, gdy Imperium dowiedziało się o współpracy Dunariego z rebeliantami. Piraci Hurrim ujawnili wtedy lokalizację kasyna i z misją pojmania go wysłany został admirał Garreth Holtz. Dowodził on wtedy grupą składającą się z niszczyciela Corrupter, krążownika Lament i wielu kanonierek Alpha Xg-1. Przy bardzo dużych stratach przejął stację, ale wysiłki rebelianckich pilotów, m. in. Ace'a Azzameena spowodowały, że wszyscy goście i cały personel zostali na czas ewakuowani.

Charakterystyka

Platforma składała się z modułu centralnego i czterech "ramion". Na końcach dwóch dłuższych znajdowały się hangary. Cała pozostała część stacji zawierała w sobie zaś wszelki osprzęt niezbędny do jej funkcjonowania jako ośrodek kulturowy i wypoczynkowy. Kasyno Dunari's Rest było platformą nieuzbrojoną, ale posiadającą osłony o sile połowy tych, w które wyposażony był Gwiezdny Niszczyciel typu Victory-I.

Źródła